Pytanie: Co Biblia mówi na temat przekupstwa / wręczania lub przyjmowania łapówki?
Odpowiedź:
Łapówka to pieniądze, przysługa lub inny rodzaj korzyści/ inne wynagrodzenie w zamian za wpływ na to, co nie jest prawdziwe, słuszne lub sprawiedliwe. Biblia jasno wskazuje, że dawanie lub przyjmowanie łapówki jest złe.
Boże prawo, nadane Mojżeszowi dla ludu izraelskiego, zabraniało dawania łapówek, "Nie przyjmuj łapówek, gdyż łapówki zaślepiają nawet naocznych świadków i fałszują słuszną sprawę" (2 Ks. Mojżeszowa 23.8). Ta sama zasada jest powtórzona w 5 Ks. Mojżeszowej 16.19: "Nie będziesz naginał prawa, nie będziesz stronniczy, nie będziesz brał łapówki, gdyż łapówka zaślepia oczy mądrych i zniekształca sprawy tych, którzy mają słuszność." Negatywne efekty brania/ przyjmowania łapówki są jasno przedstawione w tych dwóch fragmentach. Przekupstwo wypacza sprawiedliwość. Jest to oślepiający wpływ na mądrość i wnikliwość. Zasłania prawdę i wypacza lub przeinacza słowa tych, którzy mają być sprawiedliwi w oczach Boga.
Prawo poszło jeszcze dalej w przypadku łapówki związanej z zabiciem niewinnej osoby. Sędzia, który bierze łapówkę, aby skazać na śmierć niewinną osobę, był tak samo winny jak płatny zabójca - miał zostać „przeklęty” (5 Ks. Mojżeszowa 27.25). Zdarzały się incydenty, w których złamano prawo przeciwko przekupstwu, co miało katastrofalne skutki. Dwóch mężczyzn składających świadectwo przeciwko Nabotowi (1 Ks. Królewska 21.4-16) oraz ci, którzy świadczyli przeciwko Szymonowi (Dz. Apostolskie 6.8-14) zostali prawdopodobnie przekupieni; w obu przypadkach, został zabity niewinny człowiek. Gdy wyżsi urzędnicy dają i przyjmują łapówki, powoduje to zło w społeczeństwie. "Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska" (Ks. Przyp. Salomona 29.4; tłum. Biblia Tysiąclecia). Przekupstwo jest cechą charakterystyczną skorumpowanego społeczeństwa.
Izajasz prorokował przeciwko złu Izraela, gdy odwrócili się od jedynego, prawdziwego Boga i jego praw. Izajasz przyrównał miasto Jerozolimę do niewiernej nierządnicy; miasto było niegdyś pełne sprawiedliwości, ale stało się miejscem buntu, morderstwa i złodziejstwa. Jej przywódcy byli tymi, którzy kochali łapówki i uganianie się za pieniędzmi, które przynosiły im łapówki (Ks. Izajasza 1.2-23). Lud Izraela nie miał podążać drogami zła, ale miał naśladować Boga w swoim postępowaniu: "Jahwe, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, jest Bogiem wielkim, potężnym i groźnym, który nie zważa na osoby ani nie daje się przekupić!" (5 Ks. Mojżeszowa 10.17; tłum. Biblia Poznańska).
Najbardziej ohydnym przykładem przekupstwa w Biblii jest trzydzieści srebrników, które otrzymał Judasz za zdradę Pana Jezusa. Bezpośrednim skutkiem zdrady Judasza było to, że Jezus został zaaresztowany i ukrzyżowany. Ostatecznie, nawet Judasz uświadomił sobie, że jego akceptacja łapówki była zła. Ale gdy próbował zwrócić pieniądze arcykapłanowi i starszym, oni odmówili, nazywając je tym, czym rzeczywiście były- "zapłatą za krew" (Ew. Mateusza 27.3-9).
Dalila została przekupiona, by usidlić Samsona (Ks. Sędziów 16.5). Synowie Samuela lekceważyli swój urząd, przyjmując łapówki (1 Ks. Samuela 8.3). Zły Haman przekupił króla Achaszwerosza, próbując zniszczyć Żydów w Persji (Ks. Estery 3.9). Feliks zostawił Pawła w więzieniu, mając nadzieję na łapówkę od niego (Dz. Apostolskie 24.26). A żołnierze, którym powierzono pilnowanie grobu Jezusa, zostali przekupieni przez arcykapłanów i starszych, aby rozpowszechnili kłamstwo na temat zniknięcia ciała Jezusa (Ew. Mateusza 28.12–15). W każdym przypadku osobom przyjmującym łapówki nie zależało na prawdzie ani sprawiedliwości.
