Odpowiedź:
W większości przypadków Biblia przedstawia wytrwałość jako pozytywną cechę charakteru. Wytrwałość jest ściśle powiązana z wytrzymałością i wiernością. Jezus pochwalił wytrwałość w modlitwie, wyjaśniając ją ilustracją. Jego przypowieść w Ewangelii Łukasza 18:1-8 opowiada o wdowie, która nie otrzymała sprawiedliwości w swojej sprawie, więc nadal nękała sędziego i nie chciała przyjąć odpowiedzi "nie". Ponieważ wdowa wytrwale błagała o sprawiedliwość, bezbożny sędzia w końcu ustąpił i dał jej to, o co prosiła. Następnie Jezus wezwał swoich naśladowców do wytrwałości w modlitwie w ten sam sposób.
Wytrwałość jest pozytywna, gdy cel jest prawy. Wytrwałość w modlitwie (Ew. Łukasza 18:1), w wierze (List do Hebrajczyków 11:13) i w czynieniu dobra (List do Galacjan 6:9) są pochwalane, ponieważ motywacja jest właściwa. Jednak wytrwałość jest zła, gdy motywy są samolubne. Jeśli trwamy w grzechu, Biblia nakazuje innym chrześcijanom, by nas upominali (1 Tymoteusza 5:20; Mateusza 18:15-17). W rzeczywistości ci, którzy trwają w grzesznym stylu życia, nie są prawdziwymi chrześcijanami; nie narodzili się na nowo (1 Jana 3:4-10). Uporczywy, rozmyślny grzech jest dowodem na to, że Duch Święty nie przemienił jeszcze naszej natury tak, byśmy pragnęli pobożności (2 Koryntian 5:17).
Uporczywe narzekanie również nie jest godne pochwały. Księga Przysłów 21:9 mówi, że "lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i zrzędzącą żoną". Uporczywe zrzędzenie lub narzekanie współmałżonka jest oznaką egoizmu, a nie pobożności. Trwanie w pożądliwym pragnieniu również jest złe. Król Achab jest przykładem takiego uporu, który w jego przypadku doprowadził do morderstwa (1 Krl 21:1-16) i ogłoszenia wyroku (1 Krl 21:17-26).
Dla nas, którzy pragniemy podobać się Panu, wytrwałość chroni nas przed zbłądzeniem. Wytrwale stawiamy jedną stopę przed drugą, krocząc ścieżką, którą Bóg dla nas wyznaczył (Przysłów 4:25-26). Ani pokusa, ani zwątpienie, ani zniechęcenie nie są w stanie zniszczyć tych, którzy wytrwale podążają za Chrystusem. Izajasz 40:31 mówi: "ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają". Oczekiwanie na Pana oznacza wytrwałość w sprawiedliwości, aż otrzymamy Jego odpowiedź lub wybawienie.
Tak więc Biblia pokazuje dwa przeciwstawne aspekty wytrwałości. Jezus powiedział swoim naśladowcom, że pomimo tego, jak trudne stały się dla nich rzeczy, ci, którzy wytrwali w wierze do końca, zostaną zbawieni (Mk 13:13). Brak wytrwałości w naszym chrześcijańskim kroczeniu wskazuje, że nigdy nie należeliśmy do Chrystusa (1 Jana 2:19). Przeciwieństwem tego jest trwanie w grzechu. Nasza grzeszna natura uwielbia stawiać na swoim. Nie powinniśmy jej ulegać, wiedząc, że "zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może. (8) Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą" (Rz 8:7-8). Wytrwałość jest częścią pobożnego charakteru, gdy jej cele są pobożne; ale jest częścią światowego charakteru, gdy jej cele są światowe.
