Odpowiedź:
"Nie będziesz pożądał". Każda recytacja Dziesięciu Przykazań kończy się zakazem pożądania, pragnienia posiadania bogactwa lub własności kogoś innego. Jednak Księga Wyjścia 20:17 idzie dalej niż tylko zakaz pożądania, podając przykłady rzeczy, których ludzie pożądają: "żony bliźniego twego, jego sługi lub służebnicy, jego wołu lub osła, albo czegokolwiek, co należy do bliźniego twego". Te szczegóły pomagają wyjaśnić chciwość, abyśmy zrozumieli Boże intencje i dlaczego chciwość jest grzechem.
Nie będziesz pożądał żony bliźniego swego. Jednym ze sposobów pożądania jest żądza. Pożądanie to silne pragnienie czegoś, czego Bóg zakazał. Kiedy pożądamy współmałżonka kogoś innego, emocjonalnie opuszczamy osobę, której przyrzekliśmy nasze życie. Możemy nigdy nie dotknąć osoby, której pożądamy w niewłaściwy sposób, ale w naszych sercach pragniemy tego, co nie należy do nas, a to jest grzech. Jezus zrównał wewnętrzne pożądanie z zewnętrznym cudzołóstwem (Mt 5:28). Podczas gdy to drugie ma bardziej niszczycielskie konsekwencje w tym życiu, to pierwsze jest równie odrażające dla Boga. Nie można kochać bliźniego, jednocześnie pożądając jego współmałżonka (zob. 1 Piotra 1:22; Marka 12:33). Pożądliwość sprawia, że postrzegamy bliźnich jako rywali, a to rodzi zazdrość i zawiść, które ostatecznie mogą prowadzić do popełnienia grzechu wewnętrznego (Jakuba 1:14-15).
Nie będziesz pożądał jego męskiego lub żeńskiego sługi. W większości kultur posiadanie służących oznacza, że gospodarstwo domowe dobrze sobie radzi finansowo. Ludzie mają skłonność do porównywania się i oceniamy swój sukces na podstawie tego, jak wypadamy na tle innych. Współczesne pożądanie często przybiera formę "nadążania za Kowalskim" i prowadzi do niezadowolenia z tego, co dał nam Bóg.
Na przykład pani Smith cieszy się swoim małym domem i nie ma nic przeciwko codziennej pracy, której wymaga. Następnie odwiedza panią Tate, która ma pokojówkę, kucharza i lokaja. Dom jest nieskazitelny, a kolacja wyśmienita. Wraca do domu i czuje się niezadowolona z własnego domu. Wyobraża sobie, o ile łatwiejsze byłoby jej życie, gdyby miała służbę taką jak pani Tate. Zaczyna gardzić własnymi prostymi przepisami, ciągłym praniem i koniecznością otwierania własnych drzwi. Pożądanie służby sąsiadki doprowadzi panią Smith do niewdzięczności i braku zadowolenia (Przysłów 15:16; Łukasza 12:15; Filipian 4:11).
Nie będziesz pożądał wołu ani osła bliźniego swego. W starożytnej gospodarce zwierzęta użytkowe stanowiły źródło utrzymania człowieka. Człowiek posiadający kilka wytrzymałych wołów mógł orać i zbierać więcej plonów. Osły były zwierzętami jucznymi wykorzystywanymi przez handlarzy i kupców. Mężczyźni posiadający wiele osłów dobrze sobie radzili i mogli nawet wynajmować je innym, przynosząc większe dochody. Pożądanie zwierząt roboczych innych oznaczało niezadowolenie z własnego źródła utrzymania. Postawa chciwości powodowała niechęć do Boga i zazdrość wobec sąsiadów.
Dziś pożądanie wołu lub osła sąsiada może brzmieć mniej więcej tak: "Dlaczego on ma tyle wolnego? Pracuję tak samo ciężko jak on, ale nic nie osiągam. Gdybym tylko miał to, co on, też bym sobie lepiej radził". Nie możemy kochać i służyć naszym bliźnim, jeśli jesteśmy zazdrośni o ich pozycję w życiu. Pożądanie cudzych środków do życia może prowadzić do przekonania, że Bóg nie wykonuje dobrej pracy, troszcząc się o nas, ponieważ oskarżamy Go o niesprawiedliwość w sposobie, w jaki pobłogosławił kogoś innego (2 Tesaloniczan 1:5-6).
Nie będziesz pożądał niczego, co należy do twojego bliźniego. To przykazanie dotyczy wszystkich dóbr. Musimy strzec naszych serc przed popadnięciem w pożądliwość w jakiejkolwiek dziedzinie.
Król Achab jest biblijnym przykładem kogoś, kto został pokonany przez zło pożądania (1 Krl 21:1-16). Jako król Izraela, Achab miał wszystko, czego potrzebował, ale zobaczył winnicę, której nie był właścicielem i zapragnął jej. Jego chciwość doprowadziła do niezadowolenia, dąsania się, a w końcu do morderstwa, gdy jego niegodziwa żona, Izebel, przejęła winnicę i kazała zabić jej prawowitego właściciela. Kiedy pozwalamy chciwości działać po swojemu, może to prowadzić do większego zła.
Pierwszy List do Tymoteusza 6:6-10 daje nam lekarstwo na chciwość: "I rzeczywiście, pobożność jest wielkim zyskiem, jeżeli jest połączona z poprzestawaniem na małym. Albowiem niczego na świat nie przynieśliśmy, dlatego też niczego wynieść nie możemy. Jeżeli zatem mamy wyżywienie i odzież, poprzestawajmy na tym. A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia". Bóg dał nam przykazania przeciwko pożądaniu dla naszego własnego dobra. Nie możemy być jednocześnie chciwi i wdzięczni. Pożądliwość zabija zadowolenie, radość i pokój. Kiedy jesteśmy stale świadomi wszystkiego, co Bóg dla nas uczynił, chronimy nasze serca przed chciwością (1 Tesaloniczan 5:18).
