Odpowiedź:
Bożym pragnieniem jest to, aby wszyscy ludzie pokutowali i byli zbawieni (2 Piotra 3.9). Równocześnie, szatan "ojciec kłamstwa" (Ew. Jana 8.44), zwodzi tych ludzi, którzy potrzebują przyjąć prawdę. "Dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask Ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga" (2 Koryntian 4.4). Z pewnością, Bóg może powstrzymać kłamstwa szatana i dać ludziom szansę na walkę.
Biblia przedstawia spójny obraz tego jak grzech i zwiedzenie są ze sobą połączone. Ujawniono, że sposób, w jaki myślimy o zwiedzeniu, jest, no cóż, nieco oszukany. W sensie duchowym, zwiedzenie jest głębsze niż po prostu bycie oszukanym czy okłamanym. Aby zostać zbawionym, nie potrzeba aby dana osoba miała określony poziom inteligencji, zdolności filozoficznych czy mądrości (Galacjan 3.28; 1 Koryntian 1.20, 26). W rzeczywistości, ludzkość ma niefortunny zwyczaj wykorzystywania zwiększonej wiedzy do opracowywania bardziej wyrafinowanych sposobów popełnienia grzechu.
Kluczem do zrozumienia duchowego zwiedzenia jest fakt, że często wybieramy to w co chcemy wierzyć raczej aniżeli to, w co powinniśmy wierzyć, nawet w obliczu dowodów (Ew. Łukasza 16.31). "Chociaż jednak uczynił On przed nimi tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego" (Ew. Jana 12.37; tłum. Biblia Tysiąclecia). Zauważ, że "nie uwierzyli" Jezusowi, pomimo znaków jakich dokonał. Ich niewiara była umyślna.
Upadek Ewy w grzech jest najwcześniejszym przykładem tego jak działa duchowe zwiedzenie. Gdy wąż/ kusiciel zapytał ją "Czy rzeczywiście Bóg powiedział" Ewa odpowiada cytując to, co Bóg powiedział, chociaż uzupełnia nakaz (1 Ks. Mojżeszowa 3.1-3). Ona wie co należy robić, a czego nie. Wąż później kusi ją mówiąc o tym, co może zyskać jeśli zje owoc z drzewa (1 Ks. Mojżeszowa 3.4-5), i zauważa inne, atrakcyjne walory owocu (1 Ks. Mojżeszowa 3.6). Ewa została okłamana, a wąż był przebiegły (2 Koryntian 11.3), ale to ona ostatecznie wybrała nieposłuszeństwo wobec Boga, mimo iż znała przykazanie.
Skonfrontowana ze swoim grzechem, Ewa powiedziała, "Wąż mnie zwiódł i jadłam" (1 Ks. Mojżeszowa 3.13b). Oryginalne, hebrajskie słowo na "zwiedzenie" implikuje podstęp i przebiegłość. Ewa została oszukana, ale ona również miała wybór w tej kwestii. Ona wykorzystała daną przez Boga wolną wolę, aby dokonać złego wyboru, szukając przyjemności i osobistego awansu ponad to, czego Bóg dla niej chciał.
Taka sama dynamika ma miejsce dzisiaj. Szatan odwołuje się do naszych naturalnych pragnień i zachęca nas do ich spełnienia w sposób w jaki hańbi Boga. Nasze pragnienie dla własnej satysfakcji sprawia, że oszustwo szatana jest jeszcze silniejsze.
Bóg posłał Zbawiciela (Ew. Jana 3.16), On wypełnia świat znakami swojej obecności (Rzymian 1.20), On daje się poznać tym, którzy Go szukają (5 Ks. Mojżeszowa 4.29) i zabezpiecza każdego, kto do niego przychodzi (Ew. Jana 6.37). Gdy ludzie odrzucają to, co jest "jawne" o Bogu (Rzymian 1.20), prowadzi to do spirali w dół „nierozumnych serc” pogrążonych w ciemności (werset 21), bałwochwalstwa (werset 23) i nieczystości seksualnej (werset 24). Ostatecznie, ludzkość "zamieniła Boga prawdziwego na fałszywego" (werset 25). Innymi słowy, duchowe zwiedzenie ludzkości jest bezpośrednim skutkiem odrzucenia oczywistej prawdy. Niewierząca osoba dokonała zmiany- prawdy na kłamstwo- a diabeł chętnie ułatwia zamianę, przedstawiając grzesznikowi szeroki wachlarz kłamstw do wyboru.
Każdy, kto odrzuca Boga ryzykuje, że popadnie w duchowe zwiedzenie (2 Tesaloniczan 2.8-10). Natura nie znosi próżni, a pustka stworzona przez eksmisję prawdy, wkrótce zostanie wypełniona czymś innym aniżeli prawdą. Porzuć prawdę, a uwierzysz we wszystko.
Ewa nie zgrzeszyła dlatego, że została beznadziejnie pokonana przez siłę demoniczną, zmuszającą ją do czynienia złych rzeczy gdy myślała, że robi rzeczy właściwe. Tak, została okłamana, ale zdecydowała posłuchać kłamstwa. Potem nastąpiło jej tęskne spojrzenie na to, co było zakazane, a na koniec zerwała owoc w nadziei na lepsze życie.
Każdy ludzki grzech opiera się na ludzkim wyborze (1 Koryntian 10.13). Gdy odrzucamy prawdę, stajemy się podatni na kłamstwo. Powtarzające się odrzucenie duchowej prawdy przynosi duchowe zwiedzenie jako boską konsekwencję.
Bóg czasem przyzwala na duchowe zwiedzenie jako formę kary za rozmyślne popełnienie grzechu i po to, aby kultywować w naszym życiu świadomość, jak bardzo potrzebujemy Tego, który jest Samą Prawdą, naszego Pana Jezusa Chrystusa (Ew. Jana 14.6).
