Pytanie: Co to znaczy, że Bóg nie da się z siebie naśmiewać?
Odpowiedź:
Szydzenie z Boga oznacza brak szacunku, hańbę lub ignorowanie Go. Jest to poważne przestępstwo popełniane przez tych, którzy nie boją się Boga lub zaprzeczają Jego istnieniu. Najłatwiej rozpoznawalną formą kpiny jest brak szacunku charakteryzujący się obelgami słownymi lub innymi aktami pogardy. Wiąże się to z drwinami, szyderstwami i nieposłuszeństwem. Szyderstwo to hańbiąca postawa, która pokazuje niską ocenę, pogardę, a nawet otwartą wrogość.
W Biblii szyderstwo jest zachowaniem i postawą okazywaną przez głupców (Psalm 74.22), niegodziwców (Psalm 1.1), wrogów (Psalm 74.10), nienawidzących poznania (Ks. Przyp. Salomona 1.22; 13.1), pełnych pychy (Psalm 119.51; Ks. Izajasza 37.17) i tych, którzy nie chcą się uczyć (Ks. Przyp. Salomona 15.12). Szyderca wykracza poza zwykły brak osądu do podejmowania świadomej decyzji na rzecz zła. Szydercy nie mają ducha posłuszeństwa, zdolności do uczenia się, rozeznania, mądrości, czci czy wiary.
Ci, którzy wyszydzają z Boga będą również szydzić z Bożego ludu. Prorok Jeremiasz stwierdza: "Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, ich pieśnią szyderczą na co dzień" (Treny 3.14). Szydzenie z Bożych proroków było powszechne (2 Ks. Kronik 36.16). Nehemiasz był wyszydzany przez swoich wrogów (Ks. Nehemiasza 2.19). Elizeusz był wyszydzany przez młodzieńców z Betel (2 Ks. Królewska 2.23). I oczywiście nasz Pan Jezus był wyszydzany- przez Heroda i jego żołnierzy (Ew. Łukasza 23.11), przez żołnierzy rzymskich (Ew. Marka 15.20; Ew. Łukasza 23.36), przez przestępcę na krzyżu (Ew. Łukasza 23.39) i przez przywódców żydowskich, którzy mijali krzyż (Ew. Mateusza 27.41).
Łatwo jest nam jako wierzącym wskazywać palcem na tych spoza kościoła, którzy szydzą z Boga. Ale najbardziej subtelnym wyrazem szydzenia Boga i najbardziej niebezpieczny pochodzi od tych z nas, siedzących w kościele. Jesteśmy winni wyszydzaniu, gdy zewnętrznie pokazujemy naszą duchowość czy bogobojność bez wewnętrznego zaangażowania czy zmiany serca.
Charles G. Finney, kaznodzieja z XIX wieku, pisał o skutkach wyszydzania Boga: „Kpić z Boga to udawać, że go kochamy i służymy Mu, kiedy tego nie robimy; działać w sposób fałszywy, być nieszczerym i obłudnym w naszych zawodach, udając posłuszeństwo mu, kochać, służyć i czcić go, kiedy tego nie robimy....Naśmiewanie się z Boga zasmuca Ducha Świętego i zagłusza sumienie; i w ten sposób więzy grzechu stają się coraz silniejsze. W wyniku takiego procesu serce stopniowo twardnieje”.
Bóg ostrzega, że szyderstwo z tego co jest święte będzie ukarane. Sofoniasz przepowiedział upadek Moabu i Ammonu, mówiąc, "Spotka ich to za ich pychę, gdyż lżyli i wynosili się ponad lud Pana Zastępów" (Ks. Sofoniasza 2.10). Ks. Izajasza 28.22 ostrzega, że szyderstwo sprawi, że więzy grzechu Judasza staną się silniejsze, w konsekwencji czego będzie zniszczenie. Ks. Przyp. Salomona 3.34 mówi, że Bóg wyśmieje szydercę, ale okaże przychylność pokornemu i uciskanemu. 2 Ks. Królewska 2.24 opisuje karę, jaka spadła na młodzieńców, którzy szydzili z Elizeusza.
To oznacza, że Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Ignorowanie Bożych nakazów i dobrowolne wybieranie grzechu pociąga za sobą poważne konsekwencje. Adam i Ewa spróbowali owocu i sprowadzili smutek i grzech na świat (1 Ks. Mojżeszowa 2.15-17, 3.6, 24). Oszustwo Ananiasza i Safiry sprowadziło szybki i publiczny sąd (Dz. Apostolskie 5.1-11). Galacjan 6.7 stwierdza uniwersalną prawdę: "Nie błądźcie, Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem co człowiek sieje, to i żąć będzie."
Boga nie można zwieść (Hebrajczyków 4.12-13). Grzech Achana (Ks. Jozuego 7) i ucieczka Jonasza (Ks. Jonasza 1) nie były ukryte przed Bogiem. Jezus powtórzył słowa do każdego kościoła w Ks. Objawienia 2-3 gdzie, "Znam uczynki Twoje." Tylko siebie oszukujemy gdy myślimy, że nasze postawy i działania nie są widziane przez wszechwiedzącego i wszechpotężnego Boga.
Biblia pokazuje nam sposób jak żyć życiem błogosławionym, czasem przez przykład bogobojnych mężczyzn i kobiet, a czasem przez negatywne przykłady tych, którzy postanowili pójść inną ścieżką. Psalm 1.1-3 mówi, "Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych Ani nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców, Lecz ma upodobanie w zakonie Pana i zakon jego rozważa dniem i nocą. Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się."
