Pytanie: Czy Bóg jest rodzaju męskiego czy żeńskiego?
Odpowiedź:
W trakcie studiowania Pisma Świętego, dwie sprawy wydają się być zrozumiałe. Po pierwsze Bóg jest Duchem i nie posiada cech ludzkich ani nie podlega ludzkim ograniczeniom. Po drugie, wszystkie dowody zawarte w Piśmie Świętym jednogłośnie potwierdzają, że Bóg objawia się rodzaju ludzkiemu stosując formę męską. Należy zacząć od tego, że prawdziwa natura Boża musi być zrozumiana. Oczywiste jest to, że Bóg jest Osobą, gdyż wykazuje cechy osobowościowe: Bóg ma umysł, wolę, rozum oraz emocje. Bóg komunikuje się i buduje relacje z ludźmi, a Boże indywidualne działanie widoczne jest w całym Piśmie Świętym.
Fragment z Ew. Jana 4.24 twierdzi, że: „Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.” Ze względu na to, że Bóg jest duchem, toteż nie posiada On cech fizycznych charakterystycznych dla człowieka. Aczkolwiek, czasem zwroty metaforyczne użyte w Piśmie Świętym przypisują cechy ludzkie, gdy dotyczą Boga po to, abyśmy lepiej mogli Go pojąć. To ‘przypisywanie’ cech ludzkich do opisu Boga nazywa się „antropomorfizmem.” Antropomorfizm jest środkiem (sposobem) przez który Bóg (byt duchowy) może w lepszy sposób opisać ludziom- istotom fizycznym, Swoją prawdziwą naturę. Przez to, że człowiek jest istotą fizyczną, trudno jest nam rozumieć sprawy wykraczające poza naszą fizyczną rzeczywistość; antropomorfizm zawarty w Piśmie Świętym pomaga nam zrozumieć kim jest Bóg.
Poniekąd trudność wynika z tego, że człowiek stworzony jest na obraz Boży. 1 Księga Mojżeszowa 1.26-27 mówi: „Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i kobietę stworzył ich.”
Zarówno mężczyźni jak i kobiety stworzeni są na obraz Boga, jako coś wspanialszego aniżeli inne stworzenie, ponieważ podobnie jak i Bóg, mają umysł, rozum, emocje i moralność. Zwierzęta nie wykazują cech moralnych i nie posiadają elementu niematerialnego (duszy) tak jak rodzaj ludzki.
Dlatego powiedziane jest, mężczyzna i kobieta stworzeni są na obraz Boga- lecz nie są to miniaturki samego Boga. Fakt, że istnieją zarówno mężczyźni jak i kobiety nie wymusza na Bogu posiadanie cech rodzaju męskiego lub żeńskiego.
Wiemy bowiem, że Bóg jest bytem duchowym i nie posiada charakterystycznych cech ludzkiej sfery fizycznej. Jednak nie ogranicza to Boga do sposobu w jaki zdecyduje się ujawnić całej ludzkości. Pismo Święte zawiera pełne objawienie jakie Bóg dał ludzkości o Swojej naturze i jest to jedyne wiarygodne źródło informacji o Nim. Zagłębiając się we fragmenty Pisma Świętego, dostrzegamy kilka dowodów dotyczących sposobów w jaki Bóg objawił Swoją naturę całej ludzkości.
Pismo Święte zawiera około 170 odniesień do Boga jako „Ojca.” Konieczne jest zatem stwierdzenie, że ktoś nie może być ojcem jeśli nie jest mężczyzną. Gdyby Bóg pragnął objawić się jako rodzaj żeński, wówczas pojawiłoby się słowa „matka”, a nie „ojciec.” Zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie w odniesieniu do Boga, używany jest niezmiennie zaimek męski.
Jezus Chrystus odnosił się do Boga jako Ojca kilkakrotnie, a w innych sytuacjach w odniesieniu do Boga używał zaimka męskiego. W samych ewangeliach, słowo „Ojciec” w odniesieniu do Boga zostało przez Jezusa użyte blisko 160 razy. Szczególnie interesujące wydaje się stwierdzenie Chrystusa przytoczone w Ew. Jana 10.30: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” Zrozumiałe jest, że Jezus Chrystus przyszedł na świat pod postacią ludzką, aby umrzeć na krzyżu jako przebłaganie (zapłata) za grzeszny świat. Podobnie jak Bóg- Ojciec, tak też Jezus zostaje objawiony pod postacią mężczyzny. Pismo Święte podaje niezliczoną ilość przykładów, gdzie Chrystus mówiąc o Bogu, używa męskich form rzeczowników i zaimków.
Listy Nowego Testamentu (od Dziejów Apostolskich do Objawienia św. Jana) zawierają blisko 900 wersetów, gdzie słowo theos- rzeczownik rodzaju męskiego w Grece- jest użyte w odniesieniu do samego Boga. Niezliczona ilość fragmentów Pisma Świętego odwołujących się do Boga, wskazują niezaprzeczalnie na niezmienny sposób przedstawiania Jego istoty, używając rodzaju męskiego w tytułach, rzeczownikach i zaimkach. Mimo iż Bóg nie jest człowiekiem, postanowił przyjąć postać mężczyzny, aby objawić się ludzkości. Podobnie Jezus Chrystus, któremu niezmiennie przypisuje się rodzaj męski w tytułach, rzeczownikach i zaimkach, przyjął postać mężczyzny , gdy przebywał na ziemi. Prorocy Starego jak i Nowego Testamentu odwołują się do Boga i Jezusa Chrystusa, używając rodzaju męskiego w nazwach i tytułach. Bóg postanowił objawić się w takiej ludzkiej formie, aby człowiek mógł lepiej zrozumieć kim On jest. Podczas gdy Bóg pozwolił sobie na coś takiego, aby człowiek mógł lepiej go poznać, ważne staje się to, aby „nie szufladkować Boga” przez zredukowanie Jego natury, co jest niewłaściwe.
