Pytanie: Co to znaczy, że Jezus jest Bogiem obecnym z nami?
Odpowiedź:
Przed narodzinami Jezusa, anioł ukazał się Józefowi i objawił, że jego narzeczona, Maria, pocznie syna z Ducha Świętego (Ew. Mateusza 1.20-21). Maria urodzi syna i nazwą go Jezus. Później Mateusz, cytując Ks. Izajasza 7.14, przekazał to inspirujące objawienie: "A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami" (Ew. Mateusza 1.22-23).
Siedemset lat wcześniej, prorok Izajasz przepowiedział narodziny obiecanego Mesjasza z dziewicy. On przepowiedział, że Jego imię będzie Immanuel, co oznacza "Bóg jest z nami." Odnosząc się do słów Izajasza, Mateusz rozpoznał Jezusa jako Immanuela. Imię Immanuel wyraża cud Wcielenia: Jezus jest Bogiem obecnym z nami! Bóg zawsze był ze swoim ludem- w słupie obłoku nad tabernakulum, w głosie proroków, w arce przymierza – ale nigdy Bóg nie był tak wyraźnie obecny ze swoim ludem, jak przez swojego Syna narodzonego z dziewicy, Jezusa, Mesjasza Izraela.
W Starym Testamencie, obecność Boga z Jego ludem była najbardziej widoczna, gdy Jego chwała wypełniła tabernakulum (2 Ks. Mojżeszowa 25.8; 40.34-35) oraz świątynię (1 Ks. Królewska 8.10-11). Ale tę chwałę daleko przewyższyła osobista obecność Boga Syna, Bóg stał się ciałem, Bóg z nami osobiście.
Prawdopodobnie najbardziej znaczącym fragmentem w Biblii odnośnie inkarnacji (wcielenia) Jezusa jest Ew. Jana 1.1-14. Jan stwierdza, że "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga" (wersety 1-2). Jan używa terminu logos, lub "Słowo", jako wyraźne odniesienie do Boga. Jan stwierdza w wersecie 14, "A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy."
W noc swojego aresztowania, Jezus nauczał swoich uczniów. Filip miał prośbę: "Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam." To była doskonała, naturalna tęsknota. Ale Jezus odpowiedział, "Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?" (Ew. Jana 14.8-9). Jezus pokazywał im cały czas Ojca. On naprawdę był "Bogiem obecnym z nami." Za każdym razem gdy Jezus przemawiał, wypowiadał słowa Ojca. Cokolwiek Jezus czynił, czynił to dokładnie jak robiłby to Ojciec.
Bóg przyjął postać ludzkiego ciała i krwi (1 Tymoteusza 3.16). To jest znaczenie inkarnacji (wcielenia). Syn Boży dosłownie "przebywał w świątyni" pośród nas jako jeden z nas; On "stał się ciałem", zamieszkując z nami (Ew. Jana 1.14). Bóg pokazał nam swoją chwałę i dał nam swoją łaskę i prawdę. Pod Starym Przymierzem, tabernakulum reprezentowało obecność Boga, ale teraz, pod Nowym Przymierzem, Jezus Chrystus jest Bogiem z nami. On nie jest jedynie symbolem Boga z nami; Jezus jest Bogiem obecnym z nami. Jezus nie jest częściowym objawieniem Boga; On jest Bogiem w całej swojej pełni: "W Chrystusie przebywa na sposób cielesny Bóg w całej Pełni" (Kolosan 2.9; tłum. Biblia Warszawsko- Praska).
Bóg dał się nam w pełni poznać poprzez Jezusa Chrystusa. Objawił nam siebie jako Odkupiciela (1 Piotra 1.18-19). Jezus jest Bogiem obecnym z nami jako Pojednanie. Kiedyś oddzieleni od Boga przez grzech (Ks. Izajasza 59.2), ale wraz z przyjęciem Jezusa Chrystusa, przychodzi do nas Bóg: "Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków" (2 Koryntian 5.19; zobacz także Rzymian 8.3).
Jezus nie jest tylko Bogiem z nami, ale Bogiem w nas. Bóg przyszedł do życia w nas poprzez Jezusa Chrystusa, gdy narodziliśmy się na nowo: "Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie" (Galacjan 2.20). Duch Boży żyje w nas, a my jesteśmy miejscem Jego przebywania: "Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim" (2 Koryntian 6.16).
Jezus nie jest Bogiem z nami tymczasowo, ale wiecznie. Bóg Syn, nigdy nie przestając być boskim, przybrał w pełni ludzką naturę i stał się „Bogiem obecnym z nami” na zawsze: "A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata" (Ew. Mateusza 28.20; zobacz także Hebrajczyków 13.5).
Gdy nastał czas powrotu Jezusa do swojego Ojca, powiedział swoim uczniom, "Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki" (Ew. Jana 14.16). Jezus mówił o Duchu Świętym, trzeciej Osobie Trójcy Świętej, który będzie kontynuował obecność Boga zamieszkując w życiu wierzących. Duch Święty wypełnia rolę Jezusa jako nauczyciela, tego, który objaśnia prawdę, pokrzepia, pociesza, wstawia się za nami i jest Bogiem obecnym z nami.
