www.gotquestions.org/Polski



Czy Chrystus ma dwie natury?

Odpowiedź:
Biblia nie odnosi się wyraźnie do kwestii, czy Jezus Chrystus ma dwie natury, czy tylko jedną. Jak jednak zostanie wyjaśnione poniżej, zrozumienie, że Chrystus ma dwie natury, jest najbardziej spójnym biblijnie i teologicznie stanowiskiem. Kwestia ta pojawiła się w historii kościoła, gdy teologowie w kościele próbowali zmierzyć się i wyjaśnić informacje o Jezusie zawarte w Nowym Testamencie.

Zgodnie z Nowym Testamentem, Jezus naprawdę jest człowiekiem, narodził się z rasy ludzkiej, ale jest także w pełni Bogiem. Jana 1:1 stwierdza, że Słowo jest Bogiem, a następnie w wersecie 14 widzimy, że Słowo, o którym mówi Jan, to Jezus, który przyjął ludzkie ciało i "zamieszkał" wśród nas. Mateusz i Łukasz opowiadają o narodzinach Jezusa z Marii Dziewicy i podają Jego ludzkie pochodzenie. Trudno to zrozumieć i wyjaśnić, ale tak właśnie naucza Nowy Testament. Jezus jest Bogiem, który przyszedł do rodzaju ludzkiego jako człowiek.

Niektóre grupy na początku próbowały wyjaśnić naturę Chrystusa, mówiąc, że boski "duch Chrystusa" zstąpił na człowieka Jezusa. Wcześni gnostycy twierdzili, że duch Chrystusa zstąpił na Jezusa podczas Jego chrztu i opuścił Go po ukrzyżowaniu. W tym scenariuszu może się wydawać, że Jezus miał dwie natury; jednak po bliższym przyjrzeniu się, tak nie jest. Człowiek, którego ludzie identyfikowali jako Jezusa, był w rzeczywistości dwiema osobami dzielącymi ciało, a każda z nich miała tylko jedną naturę. Byłby ludzkim Jezusem i boskim Chrystusem. W tym scenariuszu Bóg tylko wydaje się wkraczać w ludzkość, ale tak naprawdę tego nie robi.

Innym sposobem wyjaśnienia danych zawartych w Nowym Testamencie jest stwierdzenie, że Jezus Chrystus był tylko jedną osobą ORAZ że miał tylko jedną naturę. Trudność z tym wyjaśnieniem polega na tym, że Jego natura byłaby czymś w rodzaju połączenia natury boskiej i ludzkiej. Nie byłby w pełni człowiekiem, ponieważ boska natura zmieszała się z ludzką, czyniąc Go kimś więcej niż człowiekiem. Nie byłby w pełni Bogiem, ponieważ natura ludzka zmieszała się z naturą boską, czyniąc Go czymś mniej niż Bogiem. Widzimy podobieństwa do tej idei w mitologii greckiej i rzymskiej, gdzie bóg ma dziecko z ludzką kobietą. Potomstwo jest czymś więcej niż człowiekiem i czymś mniej niż bogiem - super człowiekiem lub półbogiem. Herkules był jedną z takich osób, synem Zeusa i kobiety Alkmeny.

Ilustracja może być pomocna. Jak większość ilustracji, jest ona daleka od doskonałości i nie może być wykorzystywana w każdym punkcie. Załóżmy, że król chce identyfikować się z najbiedniejszymi w swoim kraju. Jednym ze sposobów, w jaki mógłby to zrobić, byłoby przebranie się za żebraka i poruszanie się wśród nich. Jednak w tej sytuacji tylko udaje żebraka; może wrócić do zamku w nocy i nadal ma wszystkie zasoby króla. Z drugiej strony, król mógłby zrzec się tronu, oddać wszystko i zostać żebrakiem. Ale w tym przypadku przestałby być królem. Trzecią opcją jest to, że mógłby na pewien czas zrezygnować z korzystania ze wszystkich swoich zasobów przez określony czas - powiedzmy 3 lata - wiedząc, że pod koniec tego czasu ponownie zasiądzie na tronie. W tej ostatniej sytuacji jest zarówno prawdziwym żebrakiem, jak i prawdziwym królem. Jezus stał się człowiekiem, ale pozostał Bogiem.

Jedynym sposobem na odpowiednie wyjaśnienie danych biblijnych jest stwierdzenie, że Jezus jest jedną Osobą o dwóch naturach - ludzkiej i boskiej. Jest zarówno Bogiem, jak i Człowiekiem. Jego dwie natury są nierozerwalnie zjednoczone (nie zmieszane) w tym, co teologowie nazywają "unią hipostatyczną". Nowy Testament potwierdza, że Jezus Chrystus, który chodził po ziemi, umarł na krzyżu i zmartwychwstał, był w pełni członkiem rasy ludzkiej z w pełni funkcjonującą ludzką naturą (bez grzechu). Jednocześnie Jezus był w pełni Bogiem. Dobrowolnie uniżył samego siebie i zrezygnował ze swojej chwały oraz prawa do używania swoich boskich atrybutów poza kierownictwem Boga Ojca, ale nigdy nie przestał być Bogiem. Jezus Chrystus jest w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem - ma naturę obu. Jest człowiekiem, ale jest kimś więcej; jest także Bogiem. Jest Bogiem, ale na zawsze połączył się z ludzką naturą. Skróconym sposobem wyrażenia tego jest określenie Jezusa jako Boga-Człowieka. Jest Człowiekiem, który jest także Bogiem, i jest Bogiem, który stał się Człowiekiem.