Pytanie: Czy możliwe jest aby chrześcijanin był gejem?
Odpowiedź:
„Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Królestwa Bożego nie odziedziczą. Nie łudźcie się! Ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozpustnicy, ani mężołożnicy. Ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy Królestwa Bożego nie odziedziczą” (1 Koryntian 6.9-10). Istnieje tendencja do uznawania homoseksualizmu za najgorszy rodzaj grzechu. Nie ulega wątpliwości, że w sensie biblijnym homoseksualizm jest niemoralny i nienaturalny (Rzymian 1.26-27), to jednak w żadnym miejscu Biblia nie opisuje homoseksualizmu jako niewybaczalnego grzechu. Biblia również nie naucza, jakoby homoseksualizm był grzechem z którym chrześcijanom nigdy nie przyjdzie się zmagać.
Być może właśnie ta kwestia jest kluczowa w pytaniu o to, czy możliwe jest aby chrześcijanin był gejem: że nigdy nie przyjdzie mu się zmierzyć z tym grzechem. Możliwe jest by chrześcijanin zmagał się z pokusami homoseksualnymi. Wielu homoseksualistów, którzy stają się chrześcijanami podejmuje ciągłą walkę z uczuciami i pragnieniami homoseksualnymi. Niektórzy heteroseksualiści doświadczają „iskry” zainteresowania ze strony homoseksualistów w którymś momencie swojego życia. To, czy takie pragnienia i pokusy będą wstępowały nie determinują tego, czy dana osoba jest chrześcijaninem. Biblia w jasny sposób naucza, że żaden chrześcijanin nie jest bez grzechu (1 Jana 1.8,10). Mimo, iż konkretny grzech/ pokusa są różne u każdego chrześcijanina, to jednak wszyscy chrześcijanie zmagają się z grzechem, i wszyscy chrześcijanie czasem przegrywają te walki (1 Koryntian 10.13).
To, co rozróżnia życie chrześcijanina od życia niechrześcijanina to walka z grzechem. Życie chrześcijanina jest ciągłą podróżą w przezwyciężaniu „czynów ciała/ cielesności” (Galacjan 5.19-21) pozwalając, aby Duch Boży kształtował w nas „owoc Ducha” (Galacjan 5.22-23). Tak, chrześcijanie grzeszą, czasem nawet okropnie. Smutne jest to, że niekiedy trudno jest odróżnić chrześcijanina od niechrześcijanina. Prawdziwie wierzący chrześcijanin będzie jednak zawsze pokutował ze swojego grzechu, w końcu zawsze powróci do Boga, i zawsze podejmie walkę z grzechem.
Biblia nie potwierdza jednak koncepcji jakoby osoba, która stale trwa w grzechu i nie wyznaje go mogłaby być prawdziwie chrześcijaninem. Zwróć uwagę na 1 Koryntian 6.11, „Ale takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego.”
1 Koryntian 6.9-10 wymienia grzechy, których ciągłe praktykowanie wskazuje, że osoba która się ich dopuszcza nie doświadczyła odkupienia- nie jest chrześcijaninem. Homoseksualizm jest często wymieniony na takiej liście. Jeśli osoba zmaga się z pokusami homoseksualnymi, to zakłada się, że jest ona niezbawiona. Jeśli dana osoba rzeczywiście zajmuje się czynami homoseksualnymi, to zdecydowanie uznaje się ją za osobę niezbawioną. Do podobnych założeń nie dochodzi się jednak, a przynajmniej nie z takim naciskiem, gdy odnosimy się do innych grzechów wspomnianych na tej liście: rozwiązłości seksualnej (seks przedmałżeński), cudzołóstwa, bałwochwalstwa, kradzieży, pożądania, alkoholizmu, oszczerstwa czy zwiedzenia. Nie jest to spójne, gdy na przykład, tych, którzy praktykują seks przedmałżeński określamy jako „nieposłusznych chrześcijan”, natomiast o homoseksualistach mówimy że nie są chrześcijanami.
Czy możliwe jest aby chrześcijanin był gejem? Jeśli wyrażenie „chrześcijanin gej” odnosi się do osoby, która zmaga się z pragnieniami i pokusami homoseksualnymi- to tak, możliwe jest bycie „chrześcijaninem gejem.” Jednak określenie „chrześcijanin gej” nie jest odpowiednie dla takiej osoby, skoro on/ona nie chce być gejem i zmaga się z takimi pokusami. Taka osoba nie jest „chrześcijaninem gejem”, a raczej po prostu walczącym chrześcijaninem tak jak chrześcijanie, którzy zmagają się z cudzołóstwem, kłamstwem czy kradzieżą. Jeśli wyrażenie „chrześcijanin gej” odnosi się do osoby, która w sposób aktywny, ciągły i świadomy prowadzi życie homoseksualne (nie wyznając tego czynu jako grzechu)- to nie jest możliwe, aby taka osoba prawdziwie była chrześcijaninem.
