Pytanie: Jaki jest biblijny pogląd na temat emerytury?
Odpowiedź:
Gdy chrześcijanie osiągają wiek emerytalny, często się zastanawiają co powinni na tej emeryturze robić. Czy chrześcijanie „przechodzą na emeryturę” w swojej posłudze dla Pana, tak jak po „wypracowaniu lat” pracy? Jak chrześcijanie powinni postrzegać emeryturę?
1. Mimo, iż nie istnieje żadna biblijna zasada, która mówi że osoba osiągnąwszy jakiś wiek powinna przejść na emeryturę, to jednak występuje pewien przykład wśród Lewitów i ich pracy w świątyni. W 4 Księdze Mojżeszowej w 4 rozdziale, Lewici (mężczyźni) powołani byli do tej służby w wieku 25-50, a po pięćdziesiątce przechodzili „na emeryturę”- byli odsuwani od regularnej pracy. Mogli oczywiście „usługiwać braciom”, lecz nie mogli pracować w świątyni (4 Księga Mojżeszowa 8.24-26).
2. Mimo, iż możemy przejść na emeryturę w sferze pracy zarobkowej (nawet „pełnoetatowej” służby chrześcijańskiej), to jednak nigdy nie powinniśmy „przechodzić na emeryturę” w służbie dla Pana, chociaż sposób w jaki mu wtedy służyli może ulec zmianie. W Ew. Łukasza 2.25-38 znajdujemy przykłady dwóch bardzo sędziwych osób (Symeona i Anny), którzy trwali wiernie w służbie dla Boga. Anna była wiekową wdową, która służyła w świątyni trwając w modlitwie i w postach. 2 rozdział Tytusa stwierdza, że starsi mężczyźni i kobiety powinni nauczać, dając przykład młodszym mężczyznom i kobietom jak żyć.
3. Gdy jesteśmy w starszym wieku nie powinniśmy izolować się od innych, realizując własne przyjemności. Paweł mówi, że wdowa która prowadzi rozwiązłe życie [skoncentrowane za zaspokajaniu własnych przyjemności], już za życia umarła (1 Tymoteusza 5.6). Odmiennie aniżeli nauczają zasady biblijne, wielu ludzi postrzega czas emerytury jako „okres zaspokajania własnych pragnień”, na tyle na ile jest to możliwe. Nie oznacza to, że emeryci nie mają prawa cieszyć się golfem, życiem towarzyskim czy rozwijaniem własnych pasji. Rzeczy te jednak, na żadnym etapie życia, nie powinny być jego sednem.
4. 2 Koryntian 12.14 stwierdza, że rodzice powinni gromadzić majątek dla dzieci. Lecz jak wspaniałą rzeczą jest „gromadzenie” własnego duchowego bogactwa, które może być dalej przekazane dzieciom, wnukom i prawnukom. Następne pokolenia zostaną ubłogosławione modlitwami ojców czy matek. Modlitwa jest prawdopodobnie najbardziej owocną służbą dla osób, które przeszły na emeryturę.
Chrześcijanin nigdy nie powinien „przejść na emeryturę” w swojej służbie dla Pana, lecz jedynie zmienić „adres miejsca pracy”. Gdy ktoś osiąga „wiek emerytalny” (jakikolwiek on by był) to praca może ulec zmianie, lecz praca w służbie dla Pana nie. Są to często „święci seniorzy”, którzy krocząc przez całe życie z Bogiem, zdolni są przekazywać prawdy Słowa Bożego i odnosić je do ich sytuacji życiowych. Modlitwa psalmisty powinna być również naszą modlitwą: „Toteż i do starości, gdy już siwy będę. Nie opuszczaj mnie, Boże, aż opowiem o ramieniu twoim temu pokoleniu, a wszystkim następnym o potędze twojej” (Psalm 71.18).
