Pytanie: Czym jest "uważność" (mindfulness)? Czy chrześcijanin powinien angażować się w mindfulness?
Odpowiedź:
"Uważność" (mindfulness) to luźno zdefiniowany termin, który zyskał popularność kulturową. Dla niektórych uważność jest postrzegana jako celowa świadomość obecnej rzeczywistości lub akt bycia w chwili obecnej. Inni używają go do mówienia o konkretnym stanie medytacyjnym lub praktykach medytacyjnych używanych do wejścia w ten stan. Uważność może być rozumiana jako obserwacja własnych myśli, uczuć, doznań fizycznych i emocji bez osądzania ich jako dobrych lub złych. Dla niektórych uważność jest używana jako reduktor stresu w gorączkowym życiu. Inni używają jej jako pomocy w zachęcaniu do pełnego zaangażowania się w życie zamiast rozpamiętywania przeszłości lub martwienia się o przyszłość. Dla innych jest postrzegana jako środek do samopoznania.
Mindfulness jest zakorzeniona w buddyzmie, co chętnie przyznają jej propagatorzy, choć często jest ona adaptowana do celów świeckich. Ideologią stojącą za mindfulness jest osiągnięcie spokoju i równowagi umysłu. Niektóre z technik mindfulness promowanych w popularnej psychologii są doskonale zgodne z Biblią. Podstawowym założeniem mindfulness jest jednak to, że możemy stworzyć własny spokój poprzez własne wysiłki. Mindfulness może przyczynić się do zmniejszenia stresu i poprawy samopoczucia, ale nigdy nie przyniesie nam satysfakcji, której pragnie nasza dusza. Tylko Bóg może zaspokoić nasze najgłębsze potrzeby.
Z biblijnej perspektywy wiemy, że tylko Jezus daje pokój, który może istnieć w każdych okolicznościach (Ew. Jana 14.27; Filipian 4.7). Żaden człowiek nie jest w stanie samodzielnie kontrolować emocji czy myśli, ponieważ rodzimy się jako niewolnicy grzesznej natury (Rzymian 6.17-23). Tylko dzięki mocy Ducha Świętego, który uwalnia nasze umysły, by myślały zgodnie z prawdą, możemy zaznać prawdziwego pokoju. Jeśli chcemy praktykować bycie bardziej świadomym lub wnikliwym, istnieją znacznie lepsze opcje niż techniki mindfulness, takie jak studiowanie Biblii, modlitwa i oddawanie czci Bogu.
Kiedy chrześcijanie myślą biblijnie, postrzegają rzeczy przez pryzmat Pisma Świętego. Słowo mindful, które oznacza "uważny", nie opisuje niczego z natury złego. Psalmiści byli uważni na swoje otoczenie i własne emocje. My też możemy tacy być. Jezus zwracał uwagę na potrzeby innych wokół siebie, a także spędzał intymny czas z Ojcem, z dala od tłumów. Możemy naśladować to samo zachowanie. Chrześcijanie mogą być uważni na Chrystusa, biorąc każdą myśl w niewolę dla Chrystusa i odnawiając swoje umysły prawdą (2 Koryntian 10.5; Rzymian 12.2). Jesteśmy uważni, gdy badamy samych siebie (2 Koryntian 13.5) i prosimy Boga o zbadanie i ujawnienie naszych serc (Psalm 139.23-24). List do Filipian 4.6-8 mówi nam: "O nic się nie troszczcie, ale w każdym położeniu, w modlitwie i prośbie, z dziękczynieniem przedstawiajcie prośby wasze Bogu. A pokój Boży, który przewyższa wszelkie zrozumienie, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie. Wreszcie, bracia i siostry, cokolwiek jest prawdziwego, cokolwiek szlachetnego, cokolwiek prawego, cokolwiek czystego, cokolwiek miłego, cokolwiek godnego podziwu - jeśli cokolwiek jest doskonałe lub godne pochwały - o tym rozmyślajcie". Takie zachowanie może być postrzegane jako mindfulness. Ale mindfulness, jako buddyjska technika medytacyjna lub nawet jako psychologiczna metoda samopomocy, która ma być cudownym remedium aby osiągnąć samoświadomość i samorealizację, nie jest biblijna.
