Czym jest chrześcijański minimalizm? Czy chrześcijanin powinien być minimalistą?
Odpowiedź:
Minimalizm to filozofia, która promuje oszczędność i prostotę w życiu. Minimaliści starają się pozbyć niepotrzebnych lub nieużywanych rzeczy i żyć w uporządkowanym środowisku, konsumując i posiadając jak najmniej dóbr materialnych. Minimaliści wierzą, że powinni posiadać tylko tyle, ile faktycznie potrzebują, zamiast gromadzić dobra materialne, gromadzić zapasy na przyszłość lub oszczędzać pieniądze. Minimaliści żyją zgodnie z ideą, że wszystko, czego nie potrzebują natychmiast, powinni oddać komuś, kto tego potrzebuje. Chrześcijański minimalizm jest próbą połączenia tej filozofii z życiem chrześcijańskim. Istnieją argumenty za i przeciw chrześcijańskiemu minimalizmowi. Ostatecznie, osoba musi podążać za swoim sumieniem w odniesieniu do tego, co posiada, co komu zapisuje i co oddaje. Żaden chrześcijanin nie powinien być zmuszany do minimalizmu, ponieważ "Bóg miłuje radosnego dawcę" (2 Koryntian 9:7).
Zawsze istnieli chrześcijanie przekonani do życia w sposób zgodny z minimalizmem. Zawsze byli też chrześcijanie, którzy posiadali majątek, oszczędzali pieniądze i byli zamożni. Apostoł Paweł był znany z tego, że sam utrzymywał się podczas swoich podróży misyjnych (1 Koryntian 9:1-27). Jednocześnie powiedział kościołom, że słuszne jest wspieranie i karmienie tych, którzy pracują dla królestwa (wersety 9-11). Jezus nie posiadał zbyt wiele, jeśli w ogóle coś posiadał (Mateusza 8:20), ale nigdy nie nakazał swoim naśladowcom żyć według tej samej zasady. W rzeczywistości Jezus był beneficjentem majątku i bogactwa Łazarza i jego sióstr (Jana 12:1-5). Pismo Święte kładzie nacisk na sumienie chrześcijanina w "szarych strefach". Grzeszne zachowanie jest jasno określone w Piśmie Świętym. Istnieją jednak zachowania, które nie są wyraźnie nazywane ani "sprawiedliwymi", ani "grzesznymi", a rzeczy te podlegają następującej zasadzie: "cokolwiek nie wypływa z wiary, jest grzechem" (Rz 14:23).
Chrześcijański minimalizm powinien być postrzegany jako sposób na życie, który niektórzy ludzie wybierają, aby czcić Boga w sposób, który jest dla nich wyjątkowy i znaczący. Niektórzy wybierają chrześcijański minimalizm jako sposób na wyrażenie wdzięczności Bogu za to, że ich wspiera i przypomina im o dawaniu tym, którzy mają mniej szczęścia. Nie ma jednak biblijnego nakazu, by chrześcijanin był minimalistą, więc zaangażowanie w minimalizm nie może być używane jako miara pobożności. Biblia nie wypowiada się przeciwko posiadaniu czy bogactwu per se; jej ostrzeżenia skierowane są przeciwko chciwości i niewłaściwemu wykorzystywaniu bogactwa materialnego (Jakuba 5:1-6; Łukasza 6:24; 1 Tymoteusza 6:9). Warto zauważyć, że człowiek może być hojny, nie będąc minimalistą. Hojność jest cnotliwa i satysfakcjonująca: "Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto obficie sieje, obficie też żąć będzie" (2 Koryntian 9:6). Czy niektóre z zasad chrześcijańskiego minimalizmu mogą wyzwolić w nas większą hojność w dawaniu? Tak. Czy większość z nas posiada więcej niż potrzebuje? Najprawdopodobniej tak. Uproszczenie naszego życia i skupienie się na dawaniu powinno być przedmiotem modlitwy i rozważań wszystkich chrześcijan.
