Odpowiedź:
Studniówka stała się tradycyjnym rytuałem przejścia dla amerykańskich juniorów i seniorów w szkole średniej. Studniówka to oficjalna, sponsorowana (w USA) przez szkołę potańcówka, która zwykle odbywa się pod koniec roku szkolnego. To, czy chrześcijanie powinni iść na studniówkę, jest przedmiotem odwiecznej debaty.
Historia balu studniówkowego sięga 1800 roku jako odpowiedź na bale debiutantek bogatych i wpływowych osób. Rodzice podziwiali opanowanie demonstrowane przez dzieci bogatych i stworzyli podobne wydarzenie dla swoich własnych dzieci jako sposób na zaszczepienie etykiety i gracji społecznej. Pierwsze bale studniówkowe były mocno nadzorowane i miały na celu pomóc maturzystom w przejściu do świata dorosłych. Wczesne studniówki odbywały się w udekorowanej szkolnej sali gimnastycznej lub audytorium. Młodzi mężczyźni i kobiety ubierali się w swoje najlepsze stroje i uczyli się interakcji z gracją i opanowaniem w formalnym otoczeniu.
Niestety, dzisiejsze nastolatki często kojarzą słowo studniówka z alkoholem, narkotykami, nadmiernymi wydatkami i zmysłowością. Licealiści i ich rodzice wydają czasem setki dolarów na cekinowe sukienki, smokingi, limuzyny, staniki, kolacje i after party. Chociaż nie jest to prawdą we wszystkich przypadkach, większość publicznych balów maturalnych ma niewielki nadzór dorosłych podczas balu i nie ma żadnej kontroli nad tym, co dzieje się później. Ze względu na reputację balu maturalnego jako miejsca marnotrawstwa wydatków, wulgarnych tańców, spożywania alkoholu i eksperymentów seksualnych, wielu chrześcijan zastanawia się: czy w ogóle powinniśmy być zaangażowani w bal maturalny (zob. Efezjan 5:3-5)?
Studniówka zdecydowanie może być kuszącym miejscem, co jest poważnym zmartwieniem dla chrześcijan poważnie podchodzących do świętego życia (zob. 1 Piotra 1:15-16). Jednocześnie wiele innych miejsc jest również pełnych pokus. W centrach handlowych zazwyczaj znajduje się sklep z sekcją dla dorosłych na zapleczu i co najmniej jeden sklep z wielkoformatowymi zdjęciami modelek w bieliźnie. Biorąc pod uwagę takie pokusy, czy nastolatki powinny unikać centrów handlowych? A może powinny mieć możliwość decydowania o tym, do jakich sklepów wchodzą i na co patrzą? Kradzież w danym sklepie może być również pokusą, ale czy to oznacza, że nastolatki powinny całkowicie unikać zakupów?
Dla chrześcijańskich nastolatków, którzy rozważają udział w balu, oto kilka dobrych pytań, które warto zadać i szczerze na nie odpowiedzieć:
Dlaczego chcę iść na bal? Czy dlatego, że oczekuje się, że wszyscy tam pójdą? Czy staram się być częścią "tłumu"? Presja rówieśników rzadko prowadzi prawą ścieżką. Jako wierzący nie jesteśmy powołani do tego, by się dopasowywać; jesteśmy powołani do tego, by się wyróżniać (zob. 2 Koryntian 6:17).
Na jakie pokusy będę się narażać? Czy rozsądniej jest całkowicie unikać tych pokus?
Czy czuję się zmuszany do noszenia nieskromnych ubrań? Zobacz 1 Tymoteusza 2:9-10.
Czy taniec na balu rozpali żądzę ciała?
Czy zasięgnąłem pobożnej rady w sprawie tej decyzji?
Czy będę miał pokusę, by okłamywać rodziców na temat mojej aktywności?
A co z moim świadectwem? Czy uczestnictwo w balu zwiększy mój wpływ wśród niezbawionych przyjaciół, czy też zaszkodzi mojemu świadectwu o Chrystusie?
Jeśli bal odbywa się w sobotę wieczorem, to czy następnego ranka pójdę do kościoła? Jeśli pominę kościół, ponieważ jestem zbyt zmęczony, co to mówi o moich priorytetach?
Jeśli zdecyduję się pójść na bal, jak zareaguję z łaską i pokorą na tych, którzy krytykują moją decyzję?
Jeśli zdecyduję się nie iść na bal, jak mogę wyjaśnić swoje powody w sposób, który uczci Chrystusa?
W odpowiedzi na niebezpieczeństwa związane z nowoczesnymi studniówkami, wielu rodziców sponsoruje uroczyste bankiety, kolacje lub wycieczki dla swoich licealistów, aby zapewnić bezpieczniejszą, bardziej uregulowaną alternatywę. Inni rodzice zgłaszają się na ochotnika jako opiekunowie na studniówkach i organizują imprezy po studniówkach, aby zapewnić bezpieczne środowisko. Wielu chrześcijańskich nastolatków całkowicie rezygnuje ze studniówki, a pieniądze, które wydaliby na ten cel, przeznaczają na zajęcia, które nie kuszą ich do grzechu. Może to być zdrowsza alternatywa z wielu powodów, a jednym z nich jest to, że ci młodzi chrześcijanie i chrześcijanki ćwiczą odwagę i przekonanie, które będą im dobrze służyć w dorosłym życiu.
Podobnie jak we wszystkich innych sprawach, chrześcijanie uczestniczący w balu studniówkowym powinni czynić to wyłącznie na chwałę Boga i w celu zachęcenia lub potwierdzenia swojego świadectwa dla Chrystusa (1 Koryntian 10:31). Jeśli uczestnictwo w balu spowoduje seksualną lub materialną żądzę (Mateusza 5:28; 1 Tymoteusza 6:6), sprawi, że ktoś inny się potknie (Rzymian 14:21) lub pociągnie za sobą nierozsądne wydatki finansowe (Przysłów 3:9), to należy go unikać. Jesteśmy powołani do wolności, ale nie możemy zamieniać tej wolności w swawolę (List do Galacjan 5:13).
Rozważanie uczestnictwa w balu studniówkowym może dać chrześcijańskim nastolatkom szansę na rozeznanie tego, co jest właściwe, na opowiedzenie się za swoją wiarą i na uświadomienie sobie swoich osobistych słabości. Czy chrześcijańskie nastolatki mogą cieszyć się studniówką w całkowicie niewinny sposób i nadal dobrze się bawić, nie oddając się grzesznym zachowaniom? Tak. Muszą jednak znać pułapki, które na nich czekają, znać siebie i swoje ograniczenia. "Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy, (16) wykorzystując czas, gdyż dni są złe. (17) Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pańska." (Efezjan 5:15-17).
