Odpowiedź:
Słowo szekina nie pojawia się w Biblii, ale sama koncepcja zdecydowanie tak.
Żydowscy rabini ukuli to pozabiblijne wyrażenie, formę hebrajskiego słowa, które dosłownie oznacza „On zamieszkał”, wskazując, że było to nawiedzenie boską obecnością lub zamieszkaniem Pana Boga na tej ziemi. Szekina pojawiła się po raz pierwszy, gdy Izraelici wyruszyli z Sukkot, uciekając z Egiptu. Tam pojawił się Pan w postaci słupa chmury w dzień i słupa ognia w nocy: "I wyruszyli z Sukkot, i rozłożyli się obozem w Etam, na skraju pustyni. A Pan szedł przed nimi w dzień w słupie obłoku, by ich prowadzić w drodze, a w nocy w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą. Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku w dzień ani słup ognia w nocy" (2 Ks. Mojżeszowa 13.20-22).
Bóg przemówił do Mojżesza ze słupa obłoku w 2 Ks. Mojżeszowej 33, zapewniając go, że jego obecność będzie stale z Izraelitami (werset 9). Werset 11 mówi, że Bóg przemówił do Mojżesza "twarzą w twarz" z obłoku, ale gdy Mojżesz poprosił, by mógł zobaczyć chwałę Bożą, Bóg powiedział mu, "Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu" (werset 20). Tak więc widoczna manifestacja chwały Bożej była nieco przytłumiona. Kiedy Mojżesz poprosił o ujrzenie chwały Bożej, Bóg ukrył go w szczelinie skały, zakrył go ręką i przeszedł obok. Potem cofnął rękę i Mojżesz zobaczył tylko Jego plecy. Wydaje się to wskazywać, że chwała Boża jest zbyt niesamowita i potężna, aby człowiek mógł ją w całości dostrzec.
Widoczna manifestacja Bożej obecności była widziana nie tylko przez Izraelitów, ale również przez Egipcjan: "A nad ranem spojrzał Pan na wojsko Egipcjan ze słupa ognia i obłoku, wzniecił popłoch w wojsku egipskim i sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami" (2 Ks. Mojżeszowa 14.24-25). Sama obecność Bożej chwały- Szekina wystarczyła, aby przekonać Jego wrogów, że nie jest On kimś, komu należy się sprzeciwiać.
W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest miejscem przebywania Bożej chwały. Kolosan 2.9 mówi nam, że "w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości", powodując, że Jezus zawołał do Filipa, "Kto mnie widział, widział Ojca" (Ew. Jana 14.9). W Chrystusie, dostrzegamy widzialną manifestację samego Boga w drugiej Osobie Trójcy Świętej. I chociaż jego chwała była również zasłonięta, niemniej jednak Jezus jest obecnością Boga na ziemi. Tak jak boska obecność przebywała w stosunkowo prostym namiocie nazwanym "tabernakulum" zanim została wybudowana Świątynia w Jerozolimie, tak też obecność zamieszkująca w stosunkowo prostym człowieku jakim był Jezus. "... Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać" (Ks. Izajasza 53.2). Ale kiedy dostaniemy się do nieba, zobaczymy zarówno Syna jak i Ojca w całej ich chwale, a Szekina nie będzie już zasłonięta (1 Jana 3.2).
