Odpowiedź:
"Ciemne Wieki" są powszechnie uważane za wczesną część okresu znanego jako Średniowiecze. Często termin "Ciemne Wieki" odnosi się do pierwszych pięciuset lat po upadku Rzymu w 476 r. Uważa się, że rozpoczynają się one około roku 450 r. po Chr. i trwają do roku 1000. W tym czasie Rzym i inne miasta podupadły z powodu najazdów barbarzyńców z północnej i środkowej Europy. Ponieważ nie było już władzy cesarskiej, która mogłaby chronić obywateli miast, populacja miejska gwałtownie zmalała w tym okresie historii. Inną konsekwencją braku silnej władzy centralnej był rozwój systemu feudalnego, zwłaszcza w latach 900-1150. W epoce feudalnej większość parafii zamieszkiwała ludność wiejska, a miasta były mniejsze i mniej liczne. Zamki i murowane miasta były strzeżone przez wojska pana feudalnego i zapewniały chłopom i mieszczanom bezpieczeństwo przed najazdami barbarzyńców. Jedną z konsekwencji systemu feudalnego był upadek struktur kościelnych z powodu feudalnych nacisków i kontroli, jakie na nie nakładano.
To właśnie w tym czasie rozwinął się nowy ruch religijny zwany monastycyzmem. Po założeniu zakonu Benedyktynów na Monte Cassino w 529r. po Chr. monastycyzm szybko rozprzestrzenił się w całym średniowiecznym kościele, a klasztor zastąpił funkcje wczesnego kościoła i stał się łącznikiem między klasycznym miastem a miastem średniowiecznym. Wycofanie się kościoła z miast do klasztorów spowodowało, że kościół był zorientowany bardziej do wewnątrz niż na zewnątrz. Chociaż czasami kościół jest obwiniany za duchową ciemność Wieków Ciemnych, pod wieloma względami był on jedynym światłem, nieważne jak słabym, które świeciło w ciemności otaczającego barbarzyństwa i pogaństwa. W tym czasie to właśnie kapłani i mnisi uratowali z ruin Imperium Rzymskiego skarby literatury klasycznej - wraz z Pismem Świętym i pismami patrystycznymi - i zachowali je dla przyszłości. Oczywiście, chociaż światło, które świeciło, pochodziło raczej z tradycji kościelnej i nie zawsze było jasnym światłem, które można znaleźć w Słowie Bożym, było ono światłem w ciemnych dniach tamtych czasów i trwało aż do czasu, gdy Reformacja przywróciła światu prawdziwe, pełne światło Chrystusa. Jednak nawet w tym duchowo ciemnym czasie Chrystus miał swoich świadków we wszystkich epokach i krajach.
