Odpowiedź:
Istnieją ateiści i agnostycy, którzy twierdzą, że Bóg przedstawiony w Biblii jest okrutny. Określając Boga jako okrutnego, odwołują się do naszych ludzkich, moralnych wrażliwości. Słowo okrucieństwo definiuje się jako „bezduszną obojętność lub przyjemność w sprawianiu bólu i cierpienia.” Pytanie, które teraz mamy przed sobą, brzmi: czy Bóg jest okrutny? Aby odpowiedzieć twierdząco, musielibyśmy przyznać, że Bóg albo nie przejmuje się bólem i cierpieniem, albo naprawdę lubi patrzeć, jak cierpią Jego stworzenia.
Ateiści/ agnostycy, którzy twierdzą, że Bóg jest okrutny mają trudną tezę do udowodnienia. Nie tylko twierdzą po prostu, że wiedzą (wszystko) na temat Bożych działań; twierdzą również, że wystarczająco poznali okoliczności w których Bóg dokonuje tych działań, jak również uważają, że znają Jego motywacje. Dodatkowo, twierdzą, że znają sam umysł Boga, przypisując mu postawę obojętności i/ lub sadystycznej przyjemności potrzebnej do zdefiniowania Go jako okrutnego. Szczerze mówiąc, sceptycy nie są w stanie tego udowodnić – nie są w stanie poznać umysłu Boga. "Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan, lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze" (Ks. Izajasza 55.8-9).
Nie ma wątpliwości, że Bóg zarówno dopuszcza, a niekiedy sprawia, ból i cierpienie, ale Boża dobroć nie może być kwestionowana, tylko dlatego, że czyni coś co wydaje się nam okrutne. Chociaż nie możemy twierdzić, że znamy Jego rozumowanie w każdych okolicznościach, znamy kilka powodów dla których dzieją się pewne rzeczy, które mogą nam się wydawać okrutne, zwłaszcza jeśli nie znamy — lub nie zawracamy sobie głowy poznaniem — okoliczności:
1. Aby wymierzyć sprawiedliwość: Jeśli kara jest sprawiedliwa, czy można powiedzieć, że jest okrutna? To, czego krytycy zazwyczaj nie rozumieją jest fakt, że Boża miłość nie zmniejsza się, gdy On zsyła karę na ludzi. Bóg jest w stanie ściągnąć sąd na złą grupę ludzi, aby oszczędzić tych, którzy są mu oddani. Pozwolenie, aby zło i krzywda przeszły nieukarane rzeczywiście byłoby okrutne i wskazywałoby na obojętność względem niewinnych. Gdy Bóg sprawił, że Morze Czerwone się zamknęło, zatapiając całą armię faraona, dokonał ukarania buntu faraona przeciwko Niemu i ocalił swój lud wybrany od rzezi i zagłady (2 Ks. Mojżeszowa 14). Krzywda, którą ktoś czyni, jeśli jest ukarana, nieuchronnie skutkuje w większej i większej krzywdzie, co nikomu nie przynosi korzyści i szkodzi dobru wspólnemu. Nawet gdy Bóg powiedział Izraelitom, aby całkowicie zniszczyli wrogów Bożych, włączając w to kobiety i dzieci, On wiedział, że jeśli pozwoli im żyć, to zapewni istnienie przyszłych pokoleń, które będą poświęcone złym, bałwochwalczym praktykom- włączając w to niektóre przypadki składania ofiar z dzieci na ołtarzach fałszywych bogów.
2. Aby przynieść większe dobro: Ból i cierpienie, które przynosi większe dobro, czasami może być ściągnięte innymi sposobami. Biblia mówi nam, że próby i trudności tworzy silniejszych, lepszych chrześcijan i powinniśmy "poczytywać to sobie za radość" (Jakuba 1.2), gdy je spotykamy. Bóg zsyła je dla naszej korzyści, aby oczyścić nas niczym złoto w ogniu nieszczęścia. Apostoł Paweł widział swoje własne cierpienie- chłostanie, kamienowanie, rozbicie statku, głód, pragnienie, zimno, więzienie- jako sposoby zapewnienia, że zawsze będzie świadomy własnej słabości, zawsze będzie pamiętał, że działająca w nim moc pochodzi od Boga, a nie od niego samego, i nigdy nie da się zwieść, by polegać na sobie (2 Koryntian 1.8-10; 4.7-12). Boża sprawiedliwość wobec niewierzących jest usprawiedliwiona, gdy sprawia, że doświadczają bólu i cierpienia. On okazuje im swoje miłosierdzie ostrzegając ich stale odnośnie konsekwencji grzechu. Gdy, przez ich własny bunt, sprowadzają na siebie nieszczęście, to jest to kara, a nie okrucieństwo. Pozwala buntownikom wymachiwać pięścią wobec Niego, jednak tak długo jak to czyni, wskazuje na Swoje miłosierdzie i cierpliwość, a nie okrucieństwo.
3. Aby Go wywyższyć: Bóg jest wywyższony przez ukazanie Jego atrybutów. Wszyscy się zgodzimy, że wygląda On dla nas całkiem dobrze, gdy Jego miłość i miłosierdzie są widoczne, ale skoro każdy atrybut jest święty i doskonały, nawet ukazanie Jego gniewu i złości przynosi Mu chwałę. I to jest ostateczny cel- Jego chwała, a nie nasza. Nasze małe, skończone rozumy nie mogą nawet adekwatnie wyobrazić sobie Jego, a tym bardziej podważać Go.
Wszystko to są godne, słuszne, szlachetne przyczyny bólu i cierpienia. Wbrew twierdzeniom sceptyków istnieją dobre powody, dla których Bóg dopuszcza zło i cierpienie na tym świecie. Mamy zaszczyt wiedzieć o niektórych z tych powodów, ale nie zawsze wiemy dlaczego Bóg dopuszcza zło i cierpienie. Ufanie Bogu pomimo tego, że nie znamy powodów nie jest ślepym aktem wiary. Raczej ufamy Mu odnośnie rzeczy, których nie rozumiemy, ponieważ widzimy Jego wierność w tych działaniach, które rozumiemy.
Gdy uważnie czytamy Biblię, zamiast widzieć Boga postępującego okrutnie, widzimy Go okazującego nam swoją miłość. Na przykład, Ks. Joba jest często wskazywana jako przykład Bożego sadystycznego postępowania wobec niewinnego człowieka. Księga deklaruje, że Job był niewinny cierpienia, które na niego przyszło, co wydaje się faworyzować twierdzenie ateisty. Ale twierdzenie, że to udowadnia, że Bóg jest sadystyczny zdradza bardzo powierzchowne zrozumienie Ks. Joba.
Na Bliskim Wschodzie w czasach patriarchów panowało powszechne przekonanie, że Bóg zawsze błogosławił sprawiedliwych i sprowadzał cierpienie na niesprawiedliwych. Ks. Joba jest polemiką z tą teologią. Historia pokazuje, że ludzki pogląd na Bożą sprawiedliwość wymagał modyfikacji. Musimy zrozumieć, że Bóg nie ogranicza się do używania cierpienia jako środka odpłaty za złe postępowanie. Używa go również do odrywania ludzi od ziemskich rzeczy, które tak łatwo ich zwabiają. Dodatkowo Job przybliża ludzi do zrozumienia Bożego dzieła przebłagania na krzyżu. Gdyby ludzkość nadal myślała, że Bóg nie może pozwolić, aby cierpiał niewinny człowiek, to nie rozumielibyśmy Bożego planu odkupienia świata. Albowiem Bóg dopuścił cierpienie zupełnie niewinnego Człowieka (Jezusa Chrystusa), aby Jego ludzi którzy do Niego należą doprowadzić do zbawienia. Tak więc Ks. Joba staje się nieocenionym wkładem w historię odkupienia.
Podsumowując, sceptyk ma niezwykle ciężkie zadanie, aby dowieść, że Boże działania charakteryzują się okrucieństwem. Rozumiejąc kontekst biblijnych fragmentów, które zdają się malować Boga jako okrutnego, właściwie tego nie czynią. W rzeczywistości, z właściwym zrozumieniem Pisma Świętego, widzimy, że Boże działania są zawsze motywowane Jego świętym, spójnym i doskonałym charakterem.
