Czego możemy się nauczyć z relacji Dawida i Goliata?
Odpowiedź:
Historia Dawida i Goliata (1 Ks. Samuela rozdz. 17) jest faktycznym opisem z historii biblijnej, który pokazuje, jak Pan wstawia się za swoim ludem. Dawid był pasterzem, najmłodszym z ośmiu synów Jessego z Betlejem. Król Saul i jego ludzie walczyli z Filistynami, z których jeden był 9-metrowym olbrzymem o imieniu Goliat. Ludzie z armii Saula bali się Goliata i nie było nikogo, kto mógłby mu się przeciwstawić. Ale Dawid, pełen wiary i pasji dla imienia Bożego, które Goliat znieważał, zabił Goliata przy pomocy kamienia i procy. Następnie odciął Goliatowi głowę jego własnym mieczem. Kiedy Filistyni zobaczyli, że ich mistrz nie żyje, uciekli przed Izraelitami, którzy odnieśli nad nimi wielkie zwycięstwo.
Ważnym punktem tej historii jest to, że Goliat drwił z suwerennego Pana wszechświata. Rzucał wyzwanie ludowi Bożemu, aby stawił mu czoła i pokazał, że ich Bóg jest potężniejszy od niego. Dopóki Dawid nie pojawił się w obozie Izraelitów, nie było nikogo, kto byłby gotów wystąpić z wiarą i stawić czoła olbrzymowi. Jednak wiara Dawida była tak silna, że był gotów uwierzyć, że Pan pójdzie z nim i pozwoli mu pokonać Goliata (1 Ks. Samuela 17.36-37). Wiara Dawida zrodziła się z doświadczenia Bożej łaski i miłosierdzia w jego dotychczasowym życiu. Pan wybawił go z niebezpiecznych sytuacji w przeszłości, udowadniając swoją moc i wiarygodność, dlatego Dawid polegał na Nim, że wybawi go od Filistyna.
Z historii Dawida i Goliata możemy nauczyć się, że Bóg, któremu służymy, jest w stanie pokonać każdego z gigantów w naszym życiu - strach, depresję, problemy finansowe, wątpliwości w wierze - jeśli tylko znamy Go i Jego naturę na tyle dobrze, by wkroczyć z wiarą. Kiedy nie wiemy, co przyniesie przyszłość, musimy Mu zaufać. Ale nie możemy ufać komuś, kogo nie znamy, więc poznanie Boga poprzez Jego Słowo zbuduje naszą wiarę w Niego.
Jako chrześcijanie, którzy zaufali Chrystusowi jako jedynej drodze do nieba (Ew. Jana 14.6), nasza walka z gigantami w naszym życiu zakończy się zwycięstwem, jeśli przez wiarę przylgniemy do Boga i Jego mocy. Ilustracja Dawida i Goliata jest tylko jednym z wielu przykładów nadprzyrodzonej mocy naszego Pana. On bardzo troszczy się o swoje dzieci i chce dla nas jak najlepiej. Czasami wiąże się to z próbami i bitwami, ale ostatecznie mają one na celu nasze dobro i Jego chwałę. Jakub mówi nam, abyśmy uważali to za czystą radość, gdy napotykamy próby, ponieważ sprawdzają one naszą wiarę oraz rozwijają cierpliwość i wytrwałość (Jakuba 1.2-4). Kiedy jesteśmy poddawani tym próbom, możemy, w mocy Pana, przeciwstawić się każdemu gigantowi, ufając, że nasz Zbawiciel odniesie zwycięstwo.
