Odpowiedź:
Z 1 Samuela 18:1 wiemy, że Jonatan kochał Dawida. Druga Księga Samuela 1:26 opisuje lament Dawida po śmierci Jonatana, w którym powiedział, że jego miłość do Jonatana była wspanialsza niż miłość kobiety. Niektórzy używają tych dwóch fragmentów, aby zasugerować homoseksualny związek między Dawidem a Jonatanem. Taką interpretację należy jednak odrzucić z co najmniej trzech powodów.
Po pierwsze, hebrajskie słowo "miłość" użyte tutaj obejmuje szeroki zakres znaczeń i nie oznacza miłości "romantycznej" lub "seksualnej", chyba że wymaga tego kontekst. Formy tego samego słowa są używane w kontekście miłości Boga (Wj 20:6), kochania bliźniego jak siebie samego (Kpł 19:18), dobrego traktowania cudzoziemców (Kpł 19:34), dzielenia się przyjaźnią (Job 19:19), utrzymywania więzi dyplomatycznych (1 Krl 5:1), czerpania przyjemności z pracy podwładnego (1 Samuela 16:21), a nawet "kochania" rzeczy nieożywionych (Prz 21:17).
Po drugie, porównanie przez Dawida jego relacji z Jonatanem do relacji z kobietami jest prawdopodobnie odniesieniem do jego doświadczeń z córkami króla Saula. Obiecano mu jedną z córek Saula za zabicie Goliata. Pierwsza córka została nagle oddana innemu mężczyźnie. Druga córka została obiecana, ale Saul nadal dodawał warunki do umowy, mając nadzieję, że Dawid zginie w bitwie (1 Samuela 18:17, 25). Lojalność i przyjaźń Dawida z Jonatanem nie były obwarowane żadnymi warunkami i miały większą wartość niż towarzystwo córki Saula.
Po trzecie, Biblia wyraźnie i konsekwentnie potępia homoseksualność (Rdz 1:26-27; Kpł 18:22; 20:13; Rz 1:18-25). Wychwalanie homoseksualnej miłości między Dawidem i Jonatanem byłoby sprzeczne z zakazami, które można znaleźć w całej Biblii.
Przyjaźń między Dawidem i Jonatanem była relacją opartą na przymierzu. W 1 Księdze Samuela 18:1-5 czytamy, że Dawid i Jonatan zawarli porozumienie. Na mocy tej umowy Jonatan miał być drugim dowódcą w przyszłym panowaniu Dawida, a Dawid miał chronić rodzinę Jonatana (1 Samuela 20:16-17, 42; 23:16-18).
Oczywiście ci dwaj mężczyźni byli również bardzo dobrymi przyjaciółmi. W ich relacji możemy dostrzec co najmniej trzy cechy prawdziwej przyjaźni. Po pierwsze, poświęcali się dla siebie nawzajem. W 1 Księdze Samuela 18:4 czytamy, że Jonatan podarował Dawidowi swoje ubrania i strój wojskowy. Znaczenie tego daru polegało na tym, że Jonatan zdawał sobie sprawę, że Dawid pewnego dnia zostanie królem Izraela. Zamiast być zazdrosnym lub zawistnym, Jonatan poddał się woli Bożej i poświęcił własne prawo do tronu. Po drugie, w 1 Księdze Samuela 19:1-3 czytamy o lojalności Jonatana wobec Dawida i jego obronie. Król Saul nakazał swoim zwolennikom zabić Dawida. Jonatan upomniał ojca i przypomniał mu wierność Dawida w zabiciu Goliata. Jonatan i Dawid mogli również swobodnie wyrażać swoje emocje wobec siebie nawzajem. W 1 Księdze Samuela 20 czytamy o planie wymyślonym przez Jonatana, który miał ujawnić plany jego ojca wobec Dawida. Jonatan zamierzał poćwiczyć strzelanie z łuku. Jeśli powie swojemu słudze, że strzały, które wystrzelił, znajdowały się z boku celu, Dawid był bezpieczny. Jeśli Jonatan powiedział swojemu słudze, że strzały są poza celem, Dawid miał odejść i nie wrócić. Jonatan powiedział słudze, że strzały są poza celem, co oznaczało, że Dawid powinien uciec. Po uwolnieniu sługi Jonatan znalazł Dawida i obaj mężczyźni płakali razem.
Zamiast być dowodem na istnienie homoseksualnego związku w Biblii, relacja Dawida i Jonatana jest przykładem prawdziwej biblijnej przyjaźni. Prawdziwa przyjaźń, według Biblii, wiąże się z lojalnością, poświęceniem, kompromisem i tak, emocjonalnym przywiązaniem. Tego właśnie powinniśmy uczyć się od Dawida i Jonatana. Pomysł, że Dawid i Jonatan byli praktykującymi homoseksualistami (lub biseksualistami) nie ma podstaw biblijnych.
