Odpowiedź:
Duchowy dar proroctwa znajduje się na liście darów Ducha wspomnianych w 1 Koryntian 12.10 oraz Rzymian 12.6. Greckie słowo przetłumaczone jako "prorokowanie" czy "proroctwo" w obu fragmentach dokładnie oznacza "wypowiadanie dalej" lub deklarowanie boskiej woli, interpretowanie celów Bożych lub rozpoznawanie w jakikolwiek sposób prawdę Bożą, która ma mieć wpływ na ludzi. Wielu ludzi źle interpretuje dar proroctwa, utożsamiając go ze zdolnością przepowiadania przyszłości. Podczas gdy znajomość czegoś, co wydarzy się w przyszłości może czasem być aspektem daru proroctwa, to jednak dar ten początkowo związany był z darem głoszenia ("wypowiadania dalej", a nie "przepowiadania").
Pastor/ Mówca, który głosi Biblię może być uważany za "proroka" w tym, że przekazuje dalej rady Boże. Wraz z ukończeniem kanonu Nowego Testamentu, prorokowanie zmieniło się z deklarowania nowego objawienia na deklarowanie objawienia Bożego, które zostało przekazane przez Boga. Judy 3 mówi o wierze, "która raz na zawsze została przekazana świętym" (pochyłość tekstu dodana). Innymi słowy, wiara której się trzymamy została ustanowiona na zawsze, i nie potrzebuje nowych edycji czy udoskonalenia, które pochodzi z poza biblijnego objawienia.
Zauważ, zmianę z proroka na nauczyciela w 2 Piotra 2.1: "Znaleźli się jednak fałszywi prorocy wśród ludu tak samo, jak wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą wśród was zgubne herezje." Piotr wskazuje, że w czasach Starego Testamentu byli prorocy, natomiast kościół będzie miał nauczycieli. Duchowy dar prorokowania, w sensie otrzymywania nowego objawienia od Boga, które ma być głoszone innym, ustało wraz z ukończeniem kanonu Biblii. Podczas gdy dar prorokowania był darem objawiania prawdy, używany był do budowania, napominania i pocieszania człowieka (1 Koryntian 14.3). Współczesny dar prorokowania, który wciąż bardziej przypomina nauczanie, nadal ogłasza prawdę Bożą. To, co się zmieniło, to fakt, że prawda o Bogu obecnie została w pełni objawiona w jego Słowie, podczas gdy w czasach pierwszego kościoła, prawda ta nie była jeszcze w pełni objawiona.
Chrześcijanie powinni być bardzo ostrożni względem tych, którzy twierdzą że mają "nowe" przesłanie od Boga. Jedna rzecz to powiedzenie: "Wczoraj wieczorem miałem ciekawy sen". A co innego, gdy powie się: "Bóg dał mi wczoraj sen, któremu musisz poddać swoje życie." Żadna wypowiedź człowieka nie powinna być uznawana za równą lub ważniejszą aniżeli spisane Słowo Boże. Musimy trzymać się Słowa, którym Bóg już nas obdarzył i poświęcić siebie jedynie Słowu Bożemu- sola scriptura (łac. tylko Pismo).
