Pytanie: Kiedy, dlaczego i w jaki sposób Pan Bóg dyscyplinuje nas gdy zgrzeszymy?
Odpowiedź:
Dyscyplinowanie Boże jest często pomijanym aspektem życia ludzi wierzących. Często narzekamy na temat okoliczności nie uświadamiając sobie, że są one konsekwencjami naszych grzechów i że są one częścią Bożej miłującej i łaskawej dyscypliny. Ta egoistyczna ignorancja może prowadzić do trwania osoby wierzącej w grzechu i prowadzić do jeszcze większego dyscyplinowania.
Dyscyplina nie powinna być mylona z bezlitosną karą. Dyscyplina Pana jest odpowiedzią związaną z jego miłością i pragnieniem, aby każdy z nas prowadził święte życie. „Synu mój, nie pogardzaj pouczeniem Pana i nie oburzaj się na jego ostrzeżenie. Kogo bowiem Pan miłuje, tego smaga, jak ojciec swojego ukochanego syna” (Księga Przypowieści Salomona 3.11-12; zobacz także Hebrajczyków 12.5-11). Bóg użyje prób i różnych kłopotliwych sytuacji po to, aby przywieźć człowieka do pokuty. Efektem dyscyplinowania jest mocniejsza wiara i odnowiona relacja z Bogiem (Jakuba 1.2-4), nie pomijając oczywiście zniszczenia konkretnego grzechu, który zniewala człowieka.
Dyscyplina Pana wychodzi nam na dobre, abyśmy mogli swoim życiem oddawać mu chwałę. Chce, aby nasze życie było święte i odzwierciedlało nową naturę, którą obdarzył nas Bóg. „Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej. Lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym. Ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty” (1 Piotra 1.15-16).
