Pytanie: Czy opis z 1 Księgi Mojżeszowej z 1 rozdziału dotyczy 24-godzinnych dni?
Odpowiedź:
Dokładne przestudiowanie hebrajskiego wyrazu użytego na określenie „dnia” oraz kontekstu w jakim pojawiło się w 1 Księdze Mojżeszowej wskazuje, że „dzień” oznaczał literalny (dosłowny), 24-godzinny przedział czasowy. Hebrajski wyraz yom tłumaczony jako „dzień” może odnosić się do kilku rzeczy. Może wskazywać na 24-godzinny przedział czasowy, który potrzebny jest Ziemi, aby wykonała pełny obrót według własnej osi (np. „dzień składa się z 24 godzin”). Może odnosić się do przedziału czasowego między wschodem słońca a zachodem (np. „w ciągu dnia robi się bardzo gorąco, a wieczorem temperatura spada”). I może również odnosić się do nieokreślonego przedziału czasowego (np. „powracając myślami do dni mojej wczesnej młodości...”). W 1 Księdze Mojżeszowej 7.11 użyte jest znaczenie 24-godzinnego przedziału czasowego. Fragment z 1 Księgi Mojżeszowej 1.16 odnosi się do przedziału czasowego pomiędzy wschodem a zachodem słońca. Z kolei 2.4 z 1 Księgi Mojżeszowej odnosi się do nieokreślonego przedziału czasowego. Zatem, jakie znaczenie ma połączenie wydarzeń z 1 Księgi Mojżeszowej 1.5-2.2 z liczbami porządkowymi (np. pierwszego dnia, drugiego dnia, trzeciego dnia, czwartego dnia, piątego dnia, szóstego dnia i siódmego dnia)? Czy są to 24-godzinne przedziały czasowe czy coś innego? Czy użyte tutaj słowo yom może odnosić się do nieokreślonego przedziału czasowego?
Możemy określić w jaki sposób należy tłumaczyć słowo yom użyte w 1 Księdze Mojżeszowej 1.5-2.2, wystarczy przestudiować kontekst w jakim zostało użyte to słowo i porównać je do kontekstu jego użycia w innych fragmentach Pisma Świętego. W ten sposób pozwolimy, aby samo Pismo Święte zinterpretowało to znaczenie. Hebrajskie słowo yom użyte jest 2301 razy w Starym Testamencie. Poza 1 rozdziałem 1 Księgi Mojżeszowej słowo yom w połączeniu z liczbą (użyte 410 razy) wskazuje zawsze na typowy, 24-godzinny dzień. Słowa „wieczór” i „poranek” występujące razem (38 razy) wskazują zawsze na typowy dzień. Yom+ „wieczór” lub „poranek” (użyte 23 razy) wskazują zawsze na typowy dzień. Yom+ „noc” (użyte 52 razy) wskazują zawsze na typowy dzień.
Kontekst w którym słowo yom zostało użyte w 1 Księdze Mojżeszowej 1.5-2.2 opisuje każdy dzień jako „wieczór i poranek”, w jasny sposób wskazując że autor księgi odnosił się do 24-godzinnego przedziału czasowego. Odniesienia do „wieczora” i „poranka” nie mają znaczenia jeśli nie dotyczą rzeczywiście dnia 24-godzinnego. Była to ogólnie przyjęta interpretacja dni z fragmentów 1.5-2.2 z 1 Księgi Mojżeszowej, do ok. 1800, kiedy naukowcy zmienili znaczenie paradygmatu występowania warstw osadowych w budowie ziemi, i podali nową interpretację. Mimo, iż warstwy osadowe w budowie ziemi wcześniej stanowiły dowód wystąpienia Potopu za czasów Noego, natomiast od tamtego momentu naukowcy odrzucili koncepcję potopu, uznając warstwy osadowe za dowód starszego wieku ziemi. Część chrześcijan, która szczerze pragnęła rozstrzygnąć kwestię tej nowej anty-potopowej, anty-biblijnej koncepcji opisu z 1 Księgi Mojżeszowej nie posiadała gruntownej wiedzy, przez co zinterpretowała słowo yom jako coś co odnosi się do dłuższego, nieokreślonego przedziału czasowego.
Prawda jest taka, że wiele interpretacji starego wieku ziemi opartych jest na niewłaściwych założeniach. Nie możemy jednak pozwolić na to, aby ten zawzięcie ograniczony sposób postrzegania świata przez naukowców mógł wpłynąć na naszą interpretację Biblii. Zgodnie z 2 Księgą Mojżeszową 20.9-11, Bóg wykorzystał system sześciodniowego stworzenia świata, aby posłużył nam za model systemu ludzkiej pracy: przez sześć dni pracujemy, a w jeden dzień odpoczywamy. Oczywiście Bóg mógł wszystko stworzyć w jednej chwili, gdyby chciał. Ale najwidoczniej miał powód dla którego stworzył nas dopiero szóstego dnia- wierzymy, że chciał wskazać nam przykład, który możemy naśladować.
