Odpowiedź:
Każdy z nas tak bardzo pragnie, aby jego modlitwy były „efektywne”, że skupiamy się na „wynikach” naszej modlitwy, zatracając przy tym niesamowity przywilej jaki wypływa z samej modlitwy. Osoby, które pragną efektywnie się modlić, podobnie jak i my, mogą rozmawiać ze Stwórcą całego Wszechświata, co jest zadziwiającą rzeczą. A jeszcze bardziej oszałamiające jest to, że On słyszy nas i działa ze względu na nas! Pierwsza rzecz, jaką powinniśmy zrozumieć odnośnie efektywnej modlitwy jest to, że nasz Pan i Zbawiciel Jezus Chrystus musiał cierpieć na krzyżu, abyśmy w ogóle mogli przychodzić do tronu jego łaski w uwielbieniu i modlitwie (Hebrajczyków 10.19-25)
Mimo, iż Biblia podaje wiele wspaniałych wskazówek jak możemy pogłębić naszą komunikację ze Stwórcą, efektywna modlitwa bardziej skupia się na osobie modlącej, aniżeli na tym „jak” powinniśmy się modlić. Pismo Święte mówi, „…Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego” (Jakuba 5.16b), oraz to, że „oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy jego ku prośbie…” (1 Piotra 3.12; Psalm 34.15) i znowu „modlitwa prawych podoba mu się [Bogu]” (Przypowieści Salomona 15.8). Modlitwa wyratowała sprawiedliwego Daniela z paszczy lwów (Ks. Daniela 6.11), a na pustyni- lud Boży został wysłuchany ze względu na sprawiedliwą postawę Mojżesza względem Boga (2 Ks. Mojżeszowa 16-17). Wytrwała i pełna pokory modlitwa Anny sprawiła, że otrzymała syna (1 Ks. Samuela 1.20), a modlitwy apostoła Pawła wywołały trzęsienie ziemi (Dzieje Apostolskie 16.25-26). Widzimy zatem, że gorliwe modlitwy ludzi kochających Boga mogą wiele uczynić (4 Ks. Mojżeszowa 11.2).
Powinniśmy jednak mieć pewność, że nasza modlitwa jest zgodna z Bożą wolą. „Taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas” (1 Jana 5.14). A jeśli nie wiemy o co się modlić, Paweł przypomina nam, że jako dzieci Boże możemy polegać na Duchu Świętym, który „zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi” (Rzymian 8.27). A skoro Duch Święty zna zamysł Boga, to modlitwa w Duchu jest zawsze zgodna z wolą Ojca.
Poza tym, modlitwa jest czymś co wierzący powinni praktykować „bez ustanku” (1 Tesaloniczan 5.17). W Ew. Łukasza 18.1 czytamy, że mamy być wytrwali w modlitwie i się nie poddawać. A gdy przedstawiamy Bogu nasze prośby, mamy przychodzić do niego z wiarą (Jakuba 1.5; Ew. Marka 11.22-24), z dziękczynieniem (Filipian 4.6), przebaczając innym (Ew. Marka 11.25), w imieniu Chrystusa (Ew. Jana 14.13-14), i tak jak mówiliśmy wcześniej, z właściwym nastawieniem serca względem Boga (Jakuba 5.16). To siła (szczerość) naszej modlitwy, a nie jej długość jest miła Bogu, zatem nie musimy starać się „zaimponować” Bogu swoją elokwencją czy inteligencją. W gruncie rzeczy, Bóg wie czego potrzebujemy zanim o to poprosimy (Ew. Mateusza 6.8).
Powinniśmy również pamiętać, że nie możemy zabiegać o coś w modlitwie jeśli mamy jakiś niewyznany grzech, który z pewnością staje na drodze do efektywnej modlitwy. „Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy” (Ks. Izajasza 59.2; Psalm 66.18). Mamy jednak zapewnienie, że „jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości” (1 Jana 1.9).
Inną przeszkodą w efektywnej komunikacji z Bogiem jest modlitwa wynikająca z samolubnych pragnień i złych motywów. „Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, zamyślając to zużyć na zaspokojenie swoich namiętności” (Jakuba 4.3). Odrzucanie Bożego powołania lub ignorowanie jego rad (Przyp. Salomona 1.24-28), uwielbiania bałwanów (Ks. Jeremiasza 11.11-14) albo odwracanie się od udzielenia pomocy biednym (Przyp. Salomona 21.13) stają się dodatkowymi przeszkodami w efektywnym życiu modlitewnym.
Efektywna modlitwa jest sposobem wzmocnienia naszej relacji z Ojcem w niebie. Gdy studiujemy jego Słowo i jesteśmy temu posłuszni, zabiegając o to, co się jemu podoba, bo ten sam Bóg sprawił, że słońce nie zmieniało swojej pozycji z powodu modlitwy Jozuego (Ks. Jozuego 10.12-13), zachęca nas, abyśmy w uniżeniu przychodzili do tronu łaski i modlili się w przekonaniu, że okaże nam swoją łaskę i miłosierdzie by nam pomoc, gdy będziemy tego potrzebowali (Hebrajczyków 4.16).
