Odpowiedź:
Argument typologiczny Eliakima jest apologetyczną obroną używaną do wspierania papiestwa rzymskokatolickiego - doktrynalnego i administracyjnego urzędu papieża. Papież sprawuje centralny urząd organizacyjny i przywódczy w Kościele rzymskokatolickim. Uważa się, że jego autorytet pochodzi od apostoła Piotra, który według katolików przewodził Kościołowi przed swoją męczeńską śmiercią. Mówiąc prościej, katolicy wierzą, że Jezus wyznaczył Piotra na pierwszego papieża i że istnieje nieprzerwana linia sukcesji papieskiej do dnia dzisiejszego.
Argument typologiczny Eliakima wywodzi się z interpretacji Mateusza 16:13-20 przez Kościół rzymskokatolicki. W tym fragmencie Jezus pyta uczniów: "A wy za kogo Mnie uważacie?" (werset 15). W wersecie 16 apostoł Piotr - zawsze głośny w grupie - odpowiada za nich wszystkich. Wyznaje, że Jezus jest "Chrystusem, Synem Boga żywego". W potężny i jednoznaczny sposób Piotr oświadcza, że Jezus jest Synem Bożym i obiecanym Mesjaszem Izraela. Jezus odpowiada na wyznanie Piotra tymi słowami: "Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. (18) A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. (19) I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie." (Mt 16:17-19).
Odpowiedź Pana skierowana do Piotra celowo odpowiadała jego wyznaniu wiary. Piotr wyznał: "Ty jesteś Chrystus". Jezus odpowiedział: "Ty jesteś Piotr". Piotr pierwotnie miał na imię Szymon, ale Pan przemianował go na Piotra (Petros po grecku), co oznacza "skała" (Jana 1:42). Opierając się na kolejnym stwierdzeniu Chrystusa: "I na tej skale zbuduję Kościół mój", rzymscy katolicy wierzą, że Jezus obdarzył Piotra autorytetem, aby został pierwszym papieżem, wraz ze wszystkimi różnymi rolami i obowiązkami, jakie ta rola pociąga za sobą.
Argument typologiczny Eliakim twierdzi, że kiedy Jezus przekazał Piotrowi "klucze królestwa niebieskiego", nawiązał do proroctwa Izajasza 22: 20-24 i wypełnił go, co katolicy postrzegają jako typologiczną zapowiedź roli Piotra w kościele. Proroctwo Izajasza mówi: "W owym dniu wezwę mojego sługę, Eliakima, syna Hilkiasza. Odzieję go twoją szatą i opaszę go twoją szarfą, i przekażę mu twoją władzę. Będzie on ojcem dla tych, którzy mieszkają w Jerozolimie i dla ludu Judy. Na jego ramieniu położę klucz do domu Dawida; tego, co on otworzy, nikt nie zamknie, a tego, co on zamknie, nikt nie otworzy. Wbiję go jak kołek w twarde miejsce; stanie się zaszczytnym miejscem dla domu swego ojca. Na nim zawiśnie cała chwała jego rodu: jego potomstwo i potomkowie - wszystkie jego pomniejsze naczynia, od mis po wszystkie dzbany".
Argument typologiczny Eliakima głosi, że Eliakim, który otrzymał "klucz do domu Dawida", jest typem Piotra. Eliakim zapowiadał ostateczną rolę, jaką Piotr miał odegrać jako papież-założyciel. Argument ten łączy również stwierdzenia "Tego, co otworzy, nikt nie może zamknąć, a tego, co zamknie, nikt nie może otworzyć" z obietnicą Pana daną Piotrowi, że "cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie". Rysując korelację między Izajaszem 22 a Mateuszem 16, Kościół rzymskokatolicki błędnie uważa urząd papieża za biblijny i przyznaje fundamentalną i nieomylną władzę każdemu, kto zajmuje ten urząd.
Problem z typologicznym argumentem Eliakima polega na tym, że Eliakim przedstawia Chrystusa, a nie Piotra. W Księdze Izajasza 22:22 Eliakim otrzymuje "klucz domu Dawida". Odpowiada to opisowi Jezusa w Objawieniu 3:7: "który jest święty i prawdziwy, który trzyma klucz Dawida".
Co więcej, Izajasz 22:22 mówi o Eliakimie: "Tego, co on otwiera, nikt nie może zamknąć, a tego, co on zamyka, nikt nie może otworzyć". To samo odnosi się do Jezusa w Objawieniu 3:7: "Tego, co otwiera, nikt nie może zamknąć, a tego, co zamyka, nikt nie może otworzyć". Błogosławieństwo Eliakima z Izajasza 22 powinno być odczytywane w świetle Objawienia 3, a nie Mateusza 16.
Pismo Święte jednoznacznie dowodzi, że to Jezus jest autorytetem kościoła, a nie Piotr. Argument typologiczny Eliakim postuluje wątpliwą i wysoce spekulatywną interpretację Mateusza 16 w świetle Izajasza 22. Po prostu nie ma biblijnych podstaw dla urzędu papieża lub doktryny papieskiej nieomylności, a argument typologiczny Eliakima nie jest w stanie obalić tego faktu.
