Dlaczego prorok Elizeusz przeklął "młodzieńców" za wyśmiewanie się z jego łysiny (2 Krl 2:23-24)?
Odpowiedź:
Jest kilka kluczowych kwestii, które musimy zrozumieć w odniesieniu do tej relacji o młodzieńcach wyśmiewujących Elizeusza. Tekst brzmi: "Stamtąd poszedł do Betelu. A gdy szedł drogą, mali chłopcy wyszli z miasta i naśmiewali się z niego, mówiąc doń: Chodź no, łysy, chodź no, łysy! Obróciwszy się więc i spojrzawszy na nich, przeklął ich w imię Pana. Wtedy wyszły z lasu dwa niedźwiedzie i rozszarpały z nich czterdzieści dwoje dzieci". Wydaje się niewiarygodne, by Bóg sprawił, że dwa niedźwiedzie zmasakrowały grupę dzieci za wyśmiewanie się z łysego mężczyzny.
Po pierwsze, różne tłumaczenia wyświadczyły nam niedźwiedzią przysługę, tłumacząc ten termin jako "dzieci". Hebrajskie słowo może odnosić się do dzieci, ale bardziej konkretnie oznacza "młodych mężczyzn". Cytowana tutaj Biblia Warszawska używa słowa "dzieci". Po drugie, fakt, że niedźwiedzie zmasakrowały 42 młodzieńców wskazuje, że było ich więcej niż 42. To nie była mała grupka dzieci naśmiewająca się z łysego mężczyzny. Była to raczej duża demonstracja młodych mężczyzn, którzy zebrali się w celu szydzenia z proroka Bożego. Po trzecie, wyśmiewanie się z "Wstąp łysy. Wstąp łysy." (Biblia Poznańska) to coś więcej niż wyśmiewanie się z łysiny. Łysina Elizeusza, o której tu mowa, może być: 1) naturalną utratą włosów; 2) ogoloną głową oznaczającą jego oddzielenie od urzędu prorockiego; lub, co bardziej prawdopodobne, 3) epitetem szyderstwa i pogardy, gdyż Elizeusz nie był dosłownie łysy. Wyrażenie "wstąpić" prawdopodobnie odnosiło się do Eliasza, mentora Elizeusza, który został zabrany do nieba wcześniej w 2 rozdziale Królewskiej 2:11-12. Ci młodzieńcy sarkastycznie szydzili i obrażali proroka Pana, mówiąc mu, aby powtórzył czyn Eliasza.
Podsumowując, 2 Krl 2:23-24 nie jest opisem Boga dręczącego małe dzieci za naśmiewanie się z łysego mężczyzny. Jest to raczej zapis obraźliwej demonstracji przeciwko Bożemu prorokowi przez dużą grupę młodych mężczyzn. Ponieważ ci młodzi ludzie w wieku około 20 lat lub starsi (ten sam termin jest używany w odniesieniu do Salomona w 1 Księdze Królewskiej 3:7) tak bardzo gardzili prorokiem Pana, Elizeusz wezwał Pana, aby rozprawił się z buntownikami tak, jak uznał za stosowne. Karą wymierzoną przez Pana było zmasakrowanie 42 z nich przez dwie samice niedźwiedzia. Kara była wyraźnie uzasadniona, ponieważ wyśmiewanie Elizeusza oznaczało wyśmiewanie samego Pana. Powaga przestępstwa była wskazana przez powagę kary. Przerażający wyrok był Bożym ostrzeżeniem dla wszystkich, którzy szydzili z proroków Pana.
