Odpowiedź:
Doktryna jest "zestawem koncepcji i przekonań, które są nauczane i wyznawane jako prawdziwe." Doktryna biblijna odnosi się do nauczania, które spójne jest z objawionym Słowem Bożym, Biblią. Fałszywa doktryna jest każdą koncepcją, która dodaje, ujmuje, przeczy lub unieważnia doktrynę przekazaną w Słowie Bożym. Na przykład, wszelkie nauczanie na temat Jezusa, które zaprzecza narodzenia z dziewicy jest fałszywą doktryną, ponieważ jest sprzeczna z jasnym nauczanie Pisma Świętego (Ew. Mateusza 1.18).
Już w pierwszym wieku naszej ery fałszywa doktryna przenikała do kościoła i wiele listów Nowego Testamentu zostało napisanych w celu odniesienia się do tych błędów (Galacjan 1.6–9; Kolosan 2.20–23; Tytusa 1.10-11). Paweł napominał swojego protegowanego Tymoteusza, aby unikał tych, którzy rozpowiadają herezje i wprowadzają w błąd trzodę Bożą: "Jeśli kto inaczej naucza i nie trzyma się zbawiennych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z prawdziwą pobożnością, ten jest zarozumiały, nic nie umie..." (1 Tymoteusza 6.3-4).
Jako naśladowcy Chrystusa, nie mamy żadnych wymówek na pozostawanie ignorantami teologii, ponieważ mamy "całą wolę Bożą" (Dz. Apostolskie 20.27) dostępną dla nas- Biblia jest ukończona. Gdy stajemy "przed Bogiem jako wypróbowany i nienaganny pracownik" (2 Tymoteusza 2.15), mamy mniejsze szanse na bycie omamionym przez zwinnych mówców i fałszywych proroków. Gdy znamy Słowo Boże nie będziemy "dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu" (Efezjan 4.14).
Ważne jest, aby wskazać na różnicę pomiędzy fałszywą doktryną a niezgodnością denominacyjną. Inne grupy denominacyjne postrzegają kwestie drugorzędne w Piśmie Świętym w inny sposób. Te różnice nie zawsze wynikają z fałszywej doktryny innych grup. Polityka kościoła, decyzje rządowe, styl uwielbienia itp. są kwestiami otwartymi do dyskusji, skoro nie ma o nich bezpośrednio mowy w Piśmie Świętym. Nawet te kwestie do których odnosi się Pismo Święte są często dyskutowane przez równie szczerych uczniów Chrystusa. Różnice w interpretacji czy praktyce niekoniecznie klasyfikują coś jako fałszywą doktrynę, ani też nie powinny dzielić Ciała Chrystusa (1 Koryntian 1.10).
Fałszywa doktryna jest tą, która sprzeciwia się niektórym fundamentalnym prawdom czy temu, co jest niezbędne do zbawienia:
* Usunięcie piekła. Biblia opisuje piekło jako realne miejsce wiecznego cierpienia, przeznaczenie każdej nieodrodzonej duszy (Ks. Objawienia 20.15; 2 Tesaloniczan 1.8). Zaprzeczanie istnienia piekła bezpośrednio przeczy dokładnym słowom Jezusa (Ew. Mateusza 10.28; 25.46) i tym samym jest fałszywą doktryną.
* Koncepcja, że istnieje "wiele dróg do Boga." W ostatnim czasie filozofia ta stała się popularna pod pozorem tolerancji. Ta fałszywa doktryna twierdzi, że skoro Bóg jest miłością, przyjmie on wszelkie religijne starania jeśli tylko osoba je praktykująca jest szczera. Taki relatywizm jest sprzeczny z całą Biblią i skutecznie usuwa wszelką potrzebę, aby Syn Boży przyjął ciało i został za nas ukrzyżowany (Ks. Jeremiasza 12.17; Ew. Jana 3.15-18). To również przeczy bezpośrednim słowom Jezusa, że jest jedyną drogą do Boga (Ew. Jana 14.6).
* Wszelkie nauczanie, które redefiniuje osobę Jezusa Chrystusa. Doktryna, która zaprzecza boskości Chrystusa, narodzenia z dziewicy, jego bezgrzeszną naturę, jego rzeczywistą śmierć czy fizyczne zmartwychwstanie jest fałszywą doktryną. Błędna chrystologia grupy łatwo identyfikuje ją jako sektę lub kult, który może twierdzić, że jest chrześcijański, ale w rzeczywistości naucza fałszywej doktryny. Nawet wiele denominacji głównego nurtu zaczęła szybko popadać w apostazję twierdząc, że już nie uznają dosłownej interpretacji Pisma Świętego czy boskości Chrystusa. 1 Jana 4.1-3 jasno stwierdza, że przeczenie biblijnej chrystologii jest postępowaniem "antychrysta." Jezus opisuje fałszywych nauczycieli w kościele jako "wilki w owczej skórze" (Ew. Mateusza 7.15).
* Nauczanie, które dodaje religijne uczynki ludzkie do ukończonego dzieła Chrystusa na krzyżu jako konieczny element zbawienia. Nauka ta może być deklaracją zbawienia przez samą wiarę, ale podkreśla, że rytuał religijny (taki jak chrzest w wodzie) jest zbawczy. Niektóre grupy nawet określają styl uczesania, styl ubierania i zasady żywienia. Rzymian 11.6 ostrzega przed próbami łączenia łaski z uczynkami. Efezjan 2.8-9 mówi, że jesteśmy zbawieni z łaski Bożej, przez wiarę i nic co czynimy nie może być dodane lub ujęte z tego. Galacjan 1.6-9 wypowiada przekleństwo wobec każdego, kto zmienia przesłanie dobrej nowiny o zbawieniu z łaski.
* Nauczanie, które przedstawia łaskę jako przyzwolenie do grzechu. Ta fałszywa doktryna wskazuje, że wszystko to, co dana osoba musi zrobić, aby stanąć usprawiedliwionym przed Bogiem, to uwierzyć w fakty na temat Jezusa, odmówić modlitwę w którymś momencie, a potem żyć po swojemu, według własnych starań, aby zapewnić sobie na końcu niebo. Paweł rozprawia się z tym sposobem myślenia w Rzymian 6. 2 Koryntian 5.17 stwierdza, że ci, którzy są "w Chrystusie" stają się "nowym stworzeniem." Ta przemiana w odpowiedzi na wiarę wierzącego w Chrystusa, zmienia zewnętrzne zachowania. Poznawanie i kochanie Chrystusa jest wyrazem posłuszeństwa jemu (Ew. Łukasza 6.46).
Szatan siał zamieszanie i wypaczał Słowo Boże od czasu Ogrodu Eden (1 Ks. Mojżeszowa 3.1–4; Ew. Mateusza 4. 6). Fałszywi nauczyciele, słudzy Szatana, starają się wyglądać jak „słudzy sprawiedliwości” (2 Koryntian 11:15), ale zostaną rozpoznani po owocach (Ew. Mateusza 7.16). Szarlatan promujący fałszywą doktrynę będzie okazywał oznaki dumy, chciwości i buntu (zob. Judy 1.11) i będzie też często promował niemoralność seksualną lub angażował się w nią (2 Piotra 2.14; Ks. Objawienia 2.20).
Jesteśmy mądrzy, gdy mamy świadomość jak podatni jesteśmy na herezję i sprawmy, aby naszym nawykiem było postępowanie Berejczyków z Dz. Apostolskich 17.11 "codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają." Kiedy naszym celem będzie podążanie za przykładem pierwszego kościoła, będziemy z daleka unikać pułapek fałszywej doktryny. Dz. Apostolskie 2.42 mówi, "I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach." Takie oddanie będzie nas chroniło i zapewni, że będziemy na ścieżce jaką Jezus nam wskazał.
