Pytanie: Jakie jest biblijne zrozumienie gniewu Bożego?
Odpowiedź:
Gniew definiowany jest jako „emocjonalna odpowiedź na złe doświadczenie lub niesprawiedliwość”, często tłumaczone jako „złość”, „irytacja.” Zarówno ludzie jak i Bóg okazują gniew. Lecz istnieje spora różnica między gniewem Bożym, a gniewem ludzkim. Boży gniew jest święty i zawsze sprawiedliwy; gniew człowieka nigdy nie jest święty i rzadko usprawiedliwiony.
W Starym Testamencie gniew Boży jest Boską odpowiedzią na ludzki grzech i nieposłuszeństwo. Cudzołóstwo było najczęstszą okazją do wylania się Bożego gniewu. Psalm 78.56-66 opisuje cudzołóstwo Izraela. Gniew Boży jest ciągle skierowany wobec tych, którzy nie wypełniają jego woli (5 Księga Mojżeszowa 1.26-46; Księga Jozuego 7.1; Psalm 2.1-6). Prorocy starotestamentowi często pisali o dniu Pańskim, „dniu gniewu” (Księga Sofoniasza 1.14-15). Gniew Boży skierowany przeciwko grzechowi i nieposłuszeństwu jest w pełni uzasadniony, ponieważ jego plan dla ludzkości jest święty i doskonały, podobnie jak sam Bóg jest święty i doskonały. Bóg utorował drogę do Boskiego pojednania- odkupienia- które oddala Boży gniew od grzesznika. Odrzucenie Bożego doskonałego planu jest odrzuceniem Bożej miłości, miłosierdzia i przychylności tym samym sprowadzeniem jego sprawiedliwego gniewu.
W Nowym Testamencie nauczanie Jezusa kontynuuje myśl dotyczącą Boga jako Boga gniewu, który sądzi grzech. Przypowieść o bogaczu i Łazarzu mówi o sprawiedliwości Bożej oraz poważnych konsekwencjach dla nie pojednanego z Bogiem grzesznika (Ew. Łukasza 16.19-31). Jezus w Ew. Jana 3.36 powiedział, „Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.” Ci, którzy wierzą w Syna, nie będą cierpieć wylania Bożego gniewu za swój grzech, ponieważ Syn wziął na siebie Boży gniew, gdy umarł za nas na krzyżu (Rzymian 5.6-11). Ci, którzy nie wierzą w Syna, nie przyjęli go jako Zbawiciela i będą sądzeni w Dniu Pańskim (Rzymian 2.5-6).
Odwrotnie jest z ludzkim gniewem, przed którym napominają nas listy do Rzymian 12.19, Efezjan 4.26 czy Kolosan 3.8-10. Jedynie Bóg jest w stanie wylać swój gniew, ponieważ jest on doskonały, święty, ludzki gniew jest grzeszny i daje przystęp wpływom demonicznym. Dla chrześcijanina, złość i gniew nie są spójne z nową naturą, która jest w Jezusie Chrystusie (2 Koryntian 5.17). Aby uwolnić się od wpływu gniewu, wierzący potrzebuje Ducha Świętego do tego, by go uświęcał i oczyszczał jego serce z uczuć takich jak gniew czy złość. 8 rozdział listu do Rzymian wskazuje na zwycięstwo nad grzechem w życiu tych, którzy żyją w Duchu Świętym (Rzymian 8.5-8). Filipian 4.4-7 mówi nam, że rozum kierowany przez Ducha Świętego napełniony jest pokojem.
Gniew Boga jest przerażający i straszny. Tylko ci, którzy są pod osłoną krwi Chrystusa, przelanej za ich grzechy na krzyżu, mogą być pewni że Boży gniew nie zostanie na nich wylany. „Tym bardziej więc teraz, usprawiedliwieni krwią jego, będziemy przez niego zachowani od gniewu” (Rzymian 5.9).
