Pytanie: Czy grzechem jest ucieczka zakochanych, aby potajemnie się pobrać? Co mówi Biblia o ucieczce?
Odpowiedź:
Ucieczka zakochanych (ang. elope), to potajemne zbieganie; w kontekście małżeństwa, ucieczka zakochanych skutkuje zawarciem małżeństwa, zazwyczaj bez zgody rodzicielskiej. Ucieczka zakochanych nie jest tym samym co prywatne wesele. Ucieczka zakochanych zazwyczaj, ale nie zawsze, odnosi się do czegoś zakazanego jako powodu potajemnego działania. W ostatnich latach, termin ucieczka zakochanych (ang. elope) ewoluowało i znaczy „zaplanować ślub w małej destynacji lub taki, w którym lista gości jest ściśle ograniczona”. Jednak dla celów tego artykuły, zdefiniujemy ten termin (ang. elopement) jako "akt uciekania, aby potajemnie się pobrać" i rozważymy czy Biblia ma coś do powiedzenia na ten temat.
Zwyczaje zmieniały się na przestrzeni wieków i nadal różnią się między kulturami. W najwcześniejszej historii człowieka panna młoda i pan młody po prostu wybrali się nawzajem i założyli nowe gospodarstwo domowe (1 Ks. Mojżeszowa 2.22). Ale w miarę jak ludzi przybywało na ziemi, tworzenie nowej rodziny było powodem do świętowania. Pierwszą wskazówką w Piśmie Świętym odnośnie zwyczaju małżeńskiego jest to jak Abraham wysyła swojego sługę w jego rodzinne strony, aby znalazł żonę dla jego syna Izaaka (1 Ks. Mojżeszowa 24.3-4). Sługa poprosił Pana, aby go poprowadził do właściwej dziewczyny i znalazł Rebekę (1 Ks. Mojżeszowa 24.5-51). Jej rodzina pozwoliła jej podjąć decyzję i zgodziła się powrócić ze sługą i została żoną Izaaka (1 Ks. Mojżeszowa 24.57-58). Nic nie jest powiedziane o weselu. Po prostu podążyła za nieznajomym do odległej krainy i została żoną mężczyzny, którego nigdy wcześniej nie spotkała.
Innym przykładem zwyczajów małżeńskich jest ucieczka Jakuba przed rozgniewanym bratem Ezawem (1 Ks. Mojżeszowa 27.41) do ludu swojej matki. Przybywając do swojego wujka Labana, Jakub od razu zakochał się w swojej kuzynce Racheli (1 Ks. Mojżeszowa 29.18). Laban wymagał od Jakuba pracy przez siedem lat jako zapłaty ślubnej za Rachelę (1 Ks. Mojżeszowa 29.20). Jakub zgodził się na to - nie uciekł potajemnie z Rachelą- ale, gdy nadszedł dzień wesela, Laban podmienił panny młode i oddał Jakubowi zamiast niej, swoją starszą córkę, Leę mówiąc, "Nie jest to u nas w zwyczaju, żeby wydawać za mąż młodszą przed starszą" (1 Ks. Mojżeszowa 29.26; tłum. Biblia Warszawska). Zatem zwyczaje dotyczące małżeństwa w tym czasie obowiązywały, co oznacza, że ucieczka zakochanych (aby się pobrać) nie była normą.
Bóg stworzył małżeństwo. W Ogrodzie Eden przyprowadził Ewę do Adama i połączył ich jako męża i żonę w pierwszym małżeństwie (1 Ks. Mojżeszowa 2.21-24). Małżeństwo było zawsze wyjątkowo ważne dla Boga a zatem godne świętowania. Jednym z powodów dla jakiego Bóg nienawidzi rozwodu jest to, że sam Pan jest świadkiem każdego małżeństwa (Ks. Malachiasza 2.14). W czasie pobytu Jezusa na ziemi, śluby były wielkim świętowaniem, często trwającym dłużej niż jeden tydzień z ucztowaniem i tańcami. Koncepcja ucieczki zakochanych (ang. elopement) byłaby obca w tej kulturze.
Ucieczka zakochanych (aby się pobrać) oznacza pewną miarę dezaprobaty ze strony rodzin. Zwyczajowe powody ucieczki to unikanie zakłopotania, jeśli panna młoda jest już w ciąży, omijanie dezaprobaty rodziców lub po prostu unikanie całego hałasu otaczającego większość ceremonii ślubnych. Jednak wiele par, które uciekły później żałowało braku fotografów i wspomnień. Często czują, że okradli swoich przyjaciół i rodziny z przywileju uczestniczenia w ich radosnym dniu. Ze względu na to, że ucieczka zakochanych wyklucza zaangażowanie rodziców, wydaje się, że narusza to ciągłe nakazy biblijne, aby czcić ojca i matkę (Efezjan 6.2; 2 Ks. Mojżeszowa 20.12).
Istnieją sytuacje w których para chrześcijańska chce się pobrać, ale ze względu na to, że ich rodzice są częścią fałszywej religii lub rodzice pragną ożenić/ wydać za mąż za kogoś innego, para może postrzegać ucieczkę jako jedyną alternatywę. Ale decyzje takie jak ta powinny być podejmowane, gdy wszystkie inne próby argumentowania i apelowania do rodziców zostały wyczerpane.
Ze względu na to, że w całej Biblii kładzie się nacisk na obrzędy weselne, ucieczka nie wydaje się być Bożym wyborem dla pary, która zawiera małżeństwo. Kościół przyrównany jest do panny młodej, a Jezus jest Panem Młodym (Ew. Marka 2.19-20; 2 Koryntian 11.2). Każda wzmianka o tej przyszłej jedności jest opisana jako radosne, piękne i publiczne (wydarzenie), a nie potajemne. Wszystkie wzmianki o weselu w całej historii biblijnej obejmuje wielką ucztę i zaszczyt łączących się rodzin. Chociaż ucieczka zakochanych nie jest grzechem sama w sobie, para powinna wnikliwie przemyśleć powody dla których rozważa ucieczkę. Jeśli motywacja obejmuje elementy buntu, oporu czy wstydu, ucieczka może pogorszyć sprawę. Małżeństwo jest zbyt ważne, aby rozpocząć je w ten sposób. Zasługuje na zaszczyt świętowania.
