Pytanie: Co Jezus miał na myśli mówiąc, „JAM jest”?
Odpowiedź:
Jezus w odpowiedzi na pytanie faryzeusza, „Za kogo się uważasz? Powiedział „Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój, i oglądał, i radował się. Wtedy Żydzi rzekli do niego: pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, JAM jest. Wtedy porwali kamienie, aby rzucić na niego, lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni” (Ew. Jana 8.56-59). Reakcja Żydów wobec słów Jezusa „Ja jestem” wskazuje, na to, że dobrze wiedzieli co On im ogłasza- że uznawał się równy Bogu, używając stwierdzenia „JAM jest” odnoszące się do Boga z 2 Księgi Mojżeszowej 3.14.
Jeśli Jezus chciałby jedynie podkreślić, że istniał przed Abrahamem, powiedziałby „Byłem przed Abrahamem.” Słowa z Greki przetłumaczone jako „byłem” w przypadku Abrahama i „jestem” w przypadku Jezusa, są całkiem inne. Słowa poddane przez Ducha Świętego, w jasny sposób wskazują, że Abraham został stworzony, a Jezus istniał wiecznie (Ew. Jana 1.1). Nie ma wątpliwości, że Żydzi zrozumieli to co powiedział, bo pochwycili kamienie, aby go zabić za to, że czyni siebie równym Bogu (Ew. Jana 5.18). Takie twierdzenie, jeśli zostałoby wypowiedziane niezgodnie z prawdą, było bluźnierstwem, a karą za takie bluźnierstwo, zgodnie z Prawem Mojżeszowym, była śmierć (3 Księga Mojżeszowa 24.11-14). Lecz Jezus nie popełnił bluźnierstwa. On był i jest Bogiem, druga Osobą Trójcy, równy Bogu Ojcu w każdym sensie.
Jezus używa takiego samego zwrotu „JAM jest” w siedmiu twierdzeniach o sobie. We wszystkich siedmiu stwierdzeniach, łączy wyrażenie „JAM jest” z niesamowitą metaforą, która podkreśla jego zbawczą rolę dla świata. Wszystkie te porównania pojawiają się w Ew. Jana. Mówi tam, że „Jestem chlebem życia” (Ew. Jana 6.35, 1, 48, 51); „Jestem światłem świata” (Ew. Jana 8.12); „Jestem bramą dla owiec” (Ew. Jana 10.7, 9); Jestem dobrym pasterzem” (Ew. Jana 10.11, 14); „Jestem zmartwychwstaniem i życiem” (Ew. Jana 11.25); „Jestem drogą, prawdą i życiem” (Ew. Jana 14.6) i „Jestem krzewem winnym” (Ew. Jana 15.1, 5).
