Jaka jest prawidłowa interpretacja Ewangelii Jana 20:23?
Odpowiedź:
W Ewangelii Jana 20:23 Jezus mówi swoim uczniom: "Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane". Sednem przesłania ewangelii jest prawda, że odpuszczenie grzechów następuje poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. W Dziejach Apostolskich 10:43-44, kiedy Piotr dzielił się ewangelią, powiedział: "Każdy, kto w niego wierzy, otrzymuje przebaczenie grzechów przez jego imię". Pierwszy List Jana 5:1-5 mówi nam, że tylko ten, kto wierzy w Jezusa, zwycięży świat. Łukasza 5:20 mówi: "Gdy Jezus ujrzał ich wiarę, rzekł: 'Przyjacielu, odpuszczają ci się twoje grzechy'". List do Kolosan 2:13-14 mówi, że Jezus przebaczył wszystkie nasze grzechy. Wszystkie te fragmenty potwierdzają, że Jezus jest tym, który odpuszcza grzechy i odpuszcza wszystkie nasze grzechy. Jeśli mamy prawdziwą wiarę w Niego, ktoś inny nie może później zdecydować, że ten czy inny grzech nie został nam wybaczony. Co więc dokładnie miał na myśli Jezus w Ewangelii Jana 20:23?
Tylko Bóg może przebaczać grzechy, a Chrystus, będąc Bogiem, ma również moc, by to czynić, ale nigdy nie przekazał takiej mocy swoim uczniom, ani oni nigdy nie przyjęli takiej mocy dla siebie. Kluczem do zrozumienia znaczenia Jana 20:23 są dwa poprzednie wersety: "I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (22) A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego". Posłał ich, tak jak posyła nas, aby nieśli całemu światu dobrą nowinę o drodze do zbawienia i nieba. Jezus opuścił ziemię fizycznie, ale obiecał, że Bóg będzie z nimi w osobie Ducha Świętego żyjącego w nich. Głosząc ewangelię, mogli uczciwie powiedzieć ludziom, którzy uwierzyli w to przesłanie, że ich grzechy zostały przebaczone, i mogli uczciwie powiedzieć ludziom, którzy nie uwierzyli w to przesłanie, że ich grzechy nie zostały przebaczone i że są potępieni w oczach Boga. "Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, a kto odrzuca Syna, nie ujrzy życia, gdyż gniew Boży ciąży na nim" (J 3:36).
Dzisiejsi wierzący mają tę samą misję powierzoną nam! Jesteśmy zobowiązani do dzielenia się przesłaniem ewangelii, drogą do nieba, z innymi ludźmi na świecie, a misję tę wypełniamy dzięki Duchowi Świętemu, który żyje w nas i prowadzi nas, gdy dzielimy się Jego prawdą. Jesteśmy zobowiązani do mówienia ludziom, że jedynym sposobem na przebaczenie jest wiara. Jezus powiedział w Ewangelii Jana 8:24: "Dlatego powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeśli bowiem nie uwierzycie, że to Ja jestem, pomrzecie w swoich grzechach". Jest to sedno przesłania ewangelii i sedno tego, co mamy wyjaśnić światu. Było to ostatnie polecenie Jezusa dla Jego naśladowców, zanim fizycznie opuścił ziemię - nieść dalej przesłanie nadziei i zbawić tylu, ilu w Niego uwierzy.
Jezus głosił kluczowe przesłanie o przebaczaniu naszym braciom, tak jak Bóg przebaczył nam. Stoimy w łasce, a On oczekuje, że zachowamy czyste serca wobec innych, nie chowając urazy ani ducha nieprzebaczenia, zwłaszcza po tym, jak dał nam tak niezasłużoną miłość i przebaczenie, ponosząc tak wysoką osobistą cenę! Jezus powiedział, że ci, którym wiele wybaczono, wiele miłują (Łk 7:47). Oczekuje od nas, że będziemy przebaczać innym 70 razy 7 razy (Mt 18:22). Powiedziano nam również, że jeśli modlimy się, ale mamy coś przeciwko komuś, mamy przebaczyć tej osobie, aby nasza relacja z Bogiem była właściwa i sprawiedliwa! List do Kolosan 3:13 mówi: "znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy". Wiemy, że należymy do Niego, jeśli kochamy naszych braci i nie nienawidzimy ich ani nie mamy w sercu nieprzebaczenia (1 Jana 2:3-6; 3:14-19; 4:16-21). Według tych fragmentów przebaczenie jest kluczem do pokazania, że rzeczywiście mamy w sobie życie wieczne. Jeśli mówimy, że kochamy Boga, ale nienawidzimy naszego brata, jesteśmy kłamcami i nie ma w nas prawdy. Tak więc nasze przebaczenie innym jest głównym wskaźnikiem prawdziwej społeczności z Bogiem. Bóg patrzy na serce i czyny, a nie tylko na słowa. Jezus powiedział na ziemi: "Ci ludzie zbliżają się do Mnie wargami, lecz sercem swym daleko są ode Mnie". Dlatego ważne jest, abyśmy mieli żywą, prawdziwą wiarę: "My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do żywota, bo miłujemy braci;" (1 Jana 3:14).
