Odpowiedź:
Odkupiciel to ktoś, komu powierzono uwolnienie kogoś od ucisku, krzywdy, zła, zniewolenia lub innego wiążącego zobowiązania. Odkupiciel przywraca utracone prawa i wolności innej osobie, mszcząc się za wszelkie krzywdy i płacąc wszelką cenę wymaganą do uwolnienia tej osoby. Rola "Odkupiciela" jest w sposób wyjątkowy przypisana Jezusowi Chrystusowi, który ratuje wierzących "spod panowania ciemności" i wprowadza ich do Bożego królestwa światłości (Kol 1:13-14).
W Starym Testamencie dwa główne słowa i ich pochodne przekazują koncepcję odkupienia. Czasownik gaʾal oznacza "odkupić; wykupić lub odkupić przez zapłacenie ceny". Termin ten został użyty w Księdze Wyjścia 6:6 i 15:13 na określenie suwerennego aktu Boga polegającego na wykupieniu Izraela z niewoli egipskiej (zob. także Psalm 77:15). Od tego momentu Pan objawia się jako wybawiciel, wybawiający ludzi z niebezpieczeństwa, ucisku, niewoli i śmierci (Psalm 72:14; 103:4; 106:10; 107:2; Jeremiasz 32:16-44; 50:34; Izajasz 43:1; 48:20). W Księdze Rut Boaz działa jako krewny-odkupiciel Rut i Naomi (Rut 2:20), uwalniając je od nędzy i wdowieństwa poprzez odkupienie ziemi Elimelecha i wzięcie Rut za żonę (Rut 4:1-12).
Idea odkupienia od grzechu jest zawarta w starotestamentowym terminie prawnym padah (Psalm 26:11; 49:7; 103:8; 130:8; Izajasz 1:27; 59:20), który jest związany ze zwierzęciem zastępowanym jako cena okupu za osobę lub inne zwierzę (Wyjścia 13:13; 34:20). W połączeniu z izraelskim systemem ofiar za grzech, te terminy i pojęcia służyły jako ciągłe przypomnienie, że cena lub okup musiały zostać zapłacone, aby ktoś mógł zostać uwolniony od winy i kary za grzech.
Temat odkupienia rozwija się dalej w Nowym Testamencie z dwoma kolejnymi terminami. Pierwszym z nich jest lutron, który oznacza "odkupić", "wyzwolić" lub "wykupić". Ewangelie używają tego słowa, aby wyrazić sedno misji Chrystusa jako Odkupiciela: Jezus przyszedł, "aby dać swoje życie na okup za wielu" (Mt 20:28; zob. także Mk 10:45). Jego śmierć na krzyżu była ceną okupu za uwolnienie grzeszników z niewoli grzechu (Objawienie 1:5; Rzymian 3:23-24; 6:18, 22; Hebrajczyków 9:15; Tytusa 2:14; Tytusa 3:3-5; 1 Piotra 3:18). Tak jak starotestamentowe ofiary ze zwierząt, zapłaciły one za grzechy Izraela, tak Chrystus "poniósł nasze grzechy w swoim ciele na drzewo" i spłacił nasz dług (1 Piotra 2:24).
Inne słowo Nowego Testamentu, agorazein (i jego odpowiedniki), jest używane do wyrażenia kosztownej natury odkupieńczego dzieła Boga w Chrystusie (1 Koryntian 6:20; Galacjan 4:5). Odkupienie kosztowało Jezusa, naszego Odkupiciela, wszystko: " Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie" (Galacjan 3:13; zob. także 1 Koryntian 7:22-24). Chrystus zapłacił okup za naszą wolność od grzechu i śmierci swoją drogocenną krwią (Dz 20:28; Ef 1:7; Hbr 9:12-14; 13:11-12; Obj 1:5; 5:9-10). Apostoł Piotr zaświadczył: "wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, (19) lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego." (1 Piotra 1:18-19).
W całej Biblii Boże dzieło odkupienia wskazuje na Jezusa jako najwyższego Odkupiciela ludzkości (Iz 63:16). Chrystus jest wypełnieniem odkupieńczego tematu Pisma Świętego (Rzymian 3:25).
Chociaż nasze grzechy oddzieliły nas od Boga, Ojciec w swojej miłości i miłosierdziu usankcjonował ostateczną misję ratunkową, posyłając swojego Syna, aby był naszym Odkupicielem. Chrystus oddał swoje życie, abyśmy my mogli żyć (J 3:16; 10:10-11). Wierzący są "usprawiedliwieni przez Jego krew" i "zbawieni od gniewu Bożego przez Niego!" (Rz 5:9). Otrzymujemy przebaczenie i jesteśmy oczyszczeni z grzechów (Mateusza 26:28; Hebrajczyków 9:14; Efezjan 1:7; Kolosan 1:14; 1 Jana 1:7), uwolnieni od winy i potępienia (Hebrajczyków 9:14; Rzymian 5:9; 8:1-2) oraz przywróceni do społeczności z Bogiem (1 Jana 1:6-9; Rzymian 5:10; Efezjan 2:13; Kolosan 1:19-22; Efezjan 2:14). Jezus, nasz Odkupiciel, uwalnia nas od złych sił i mocy ciemności na świecie (Dz 26:18; Kol 1:13; 2:20; Ga 1:4) i ratuje nas przed "grozą nadchodzącego sądu" (1 Tes 1:10; 5:9).
Apostoł Paweł wyjaśnia, że naszego całkowitego odkupienia doświadczymy w przyszłości. Już teraz mamy w sobie "Ducha Świętego jako przedsmak przyszłej chwały", gdy "wzdychamy w sobie, oczekując synostwa, odkupienia ciała naszego" (Rzymian 8:23). W stanie wiecznym będziemy cieszyć się każdym chwalebnym aspektem duchowego dziedzictwa, które Bóg obiecał swojemu ludowi (Efezjan 1:14; Rzymian 8:17-18; 1 Piotra 1:3-5). Jakiego wspaniałego Odkupiciela mamy w Jezusie! Obyśmy zawsze pamiętali i radowali się z wyzwolenia i wolności, które On nam zapewnia.
