Pytanie: Co oznacza stwierdzenie, że Jezus jest Słowem Bożym w Ew. Jana 1.1, 14?
Odpowiedź:
Aby odpowiedzieć na to pytanie, należałoby najpierw zrozumieć z jakiego powodu Jan napisał ewangelię. W Ew. Jana 20.30-31 w jasny sposób go określa. „I wiele innych czynów uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej księdze. Te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego.” Powodem napisania ewangelii przez Jana było zapoznanie czytelników jego ewangelii z postacią Jezusa Chrystusa, wskazując na to kim jest Jezus (że jest wcieleniem Boga) i tego co uczynił. Najważniejszym pragnieniem Jana było poprowadzenie ludzi do zbawczego dzieła Chrystusa przez wiarę. Gdy to zrozumiemy, jesteśmy w stanie lepiej pojąć to co Jan mówi o Jezusie, gdy w wersecie 1.1 określa go mianem „Słowa- Logos.”
Rozpoczynając ewangelię słowami „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo”, Jan przedstawia Jezusa w terminach, jakie znane były zarówno Żydom jak i poganom, którzy to czytali. Grecki wyraz tłumaczony tutaj jako „Słowo”, odnosi się do wyrażenia „logos”, które było znane zarówno w greckiej filozofii jak i ówczesnej myśli żydowskiej. Na przykład w Starym Testamencie „słowo” Boga było często ucieleśnieniem wypełnienia się Bożej woli (Psalm 33.6, 107.20, 119.89, 147.15-18). Zatem dla jego żydowskich czytelników, przedstawienie Jezusa mianem „Słowa”, w pewnym sensie wskazuje na powrót do Starego Testamentu, gdzie „Logos” albo „Słowo” Boże było uosabiane z Bożym objawieniem. W filozofii greckiej termin „logos” było używane, aby opisać pośredniego wykonawcę przez którego Bóg stworzył świat materialny i przez którego się z nimi komunikował. W światopoglądzie greckim, „logos” było uważane za pomost pomiędzy transcendentnym Bogiem a materialnym wszechświatem. Stąd też greccy czytelnicy, używając terminu „logos” przywołaliby na myśl kwestię zasady pośrednictwa pomiędzy Bogiem a światem.
Zatem, to co czyni Jan przedstawiając we wstępnie Jezusa jako „Logos”, to odniesienie się do słowa i koncepcji, z którą zarówno ówcześni Żydzi jak i poganie byli zaznajomieni, i używając od początku tego odniesienia przedstawia im Jezusa Chrystusa, nie tylko jako zwyczajnego pośrednika- jak odbierali to Grecy, lecz jako osobę, w pełni Boga i człowieka w swojej naturze. Chrystus nie był jedynie wcieleniem Bożego objawienia jak sądzili Żydzi, lecz rzeczywiście doskonałym wcieleniem Boga, do tego stopnia, że Jan przytacza bezpośrednie słowa Jezusa, jakie wypowiedział do Filipa: „Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?” (Ew. Jana 14.9).
Używając terminu ‘logos’ czy „Słowo” w Ew. Jana 1.1, Jan wskazuje na koncepcję dobrze znaną jego odbiorcom, a stosując ją przedstawia swoim czytelnikom prawdę Boga w Jezusie Chrystusie, Żywe Słowo Boga, w pełni Bóg i w pełni człowiek, który przyszedł, aby objawić siebie ludziom i odkupić grzechy wszystkich, którzy w niego uwierzą.
