Dlaczego Jezus nie ukazał się większej liczbie osób po swoim zmartwychwstaniu?
Odpowiedź:
Po zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Marii Magdalenie, różnym innym kobietom, dwóm bezimiennym uczniom, Piotrowi i pozostałym jedenastu apostołom. Pismo Święte mówi, że "ukazał się Kefasowi, potem dwunastu; (6) potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas żyje, niektórzy zaś zasnęli; (7) potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom; (8) a w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi." (1 Koryntian 15:6-8). Niektórzy sugerują, że większa liczba świadków dostarczyłaby bardziej przekonujących dowodów, tym samym skłaniając więcej ludzi do wiary w Chrystusa. Dlaczego Jezus nie ukazał się większej liczbie ludzi po swoim zmartwychwstaniu?
Jezus mógł pokazać się wielu innym ludziom po swoim zmartwychwstaniu, gdyby chciał. Ale Bożym planem było ograniczenie objawień po zmartwychwstaniu do określonych grup. Ponad pięciuset naocznych świadków żywego Pana wystarczyło. Biblia naucza, że zbawienie jest darem łaski przez wiarę - nie jest ono wynikiem zdobycia wystarczająco dużej ilości wiedzy historycznej: "Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was samych, Boży to dar, nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" (Efezjan 2:8-9). Posiadanie większej ilości dowodów nie jest konieczne dla tych, którzy mają wiarę.
Istnieje wiele fragmentów Pisma Świętego, które są wystarczające, aby doprowadzić kogoś do wiary w Chrystusa. "Tak więc wiara rodzi się ze słuchania, a słuchanie ze słowa Chrystusa" (Rzymian 10:17). Kiedy słyszymy Pismo Święte, Duch Święty działa w tandemie ze Słowem w naszych sercach, aby doprowadzić nas do punktu wiary. Trochę więcej informacji na temat życia Jezusa niekoniecznie sprawiłoby, że więcej ludzi zostałoby zbawionych; raczej każdy, na kogo Duch działa, by uwierzył, uwierzy.
Było wielu ludzi, którzy nie byli naocznymi świadkami zmartwychwstania, a którzy faktycznie o nim słyszeli. Wieść o zmartwychwstaniu Jezusa szybko dotarła do uszu żydowskich przywódców za pośrednictwem rzymskich strażników przy grobie. Strażnicy widzieli anioła zstępującego i odsuwającego kamień z otworu grobowca. Na ten widok strażnicy "zatrzęśli się ze strachu" i "zamarli w bezruchu" (Mateusza 28:4). Kiedy donieśli o tym wydarzeniu żydowskim przywódcom, ich reakcją było danie strażnikom pieniędzy, mówiąc: "Powiedzcie, że uczniowie jego w nocy przyszli i ukradli go, gdy spaliśmy. (14) A jeśliby o tym usłyszał namiestnik, my go przekonamy i wam bezpieczeństwo zapewnimy. (15) Wzięli więc pieniądze i postąpili tak, jak ich pouczono. I rozniosła się ta wieść wśród Żydów aż po dzień dzisiejszy." (Mateusza 28:13-15).
Ponadto wielu zmarłych świętych powstało z martwych i było widzianych przez wielu (Mateusza 27:52-53). Faktem jest, że żydowscy przywódcy słyszeli o zmartwychwstaniu i mieli wiele potwierdzeń od naocznych świadków, ale odrzucili prawdę. Moglibyśmy przypuszczać, że gdyby Jezus ukazał się większej liczbie osób po swoim zmartwychwstaniu, więcej ludzi by uwierzyło, ale dostępność dowodów nie zmienia zatwardziałego serca.
Jezus nauczał, że serce człowieka może być tak zatwardziałe wobec Boga, że nawet zmartwychwstanie go nie poruszy (zob. J 11:53; 12:9-10). Bogacz w Hadesie błaga Abrahama o odesłanie Łazarza z powrotem z martwych, aby ostrzegł jego pięciu braci o potrzebie pokuty i uniknięcia męki, której doświadczał (Łukasza 16:27). Rozumowanie mężczyzny wydawało się logiczne: "Jeśli ktoś przyjdzie do nich z martwych, nawrócą się!". (werset 30). Ale Abraham powiedział: "Mają Mojżesza i Proroków; niech ich słuchają. . . . Jeśli nie słuchają Mojżesza i Proroków, nie dadzą się przekonać, nawet gdyby ktoś powstał z martwych" (wersety 29, 31). Ukazanie się Jezusa większej liczbie ludzi po Jego zmartwychwstaniu nie byłoby wystarczającym dowodem dla tych, którzy odmawiają wiary.
Wiara w Chrystusa ma szczególną definicję. Samo posiadanie dużej wiedzy na temat życia Chrystusa i intelektualne przekonanie o Jego istnieniu nie jest rodzajem wiary, o której mówi Biblia. Wiara, która prowadzi do zbawienia, to wiara, która pokłada ufność w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa i skutkuje działaniem (Jakuba 2:22). Wiara w Chrystusa to nie tylko wymierna ilość wiedzy o Jego życiu, ale nawrócenie, zaufanie i zaangażowanie w Niego i Jego dzieło, które prowadzi nasze życie do posłuszeństwa.
Jezus nie ukazał się większej liczbie ludzi po swoim zmartwychwstaniu, ponieważ wiara nie zależy od posiadania jak największej liczby faktów. Nie potrzebujemy więcej pisemnych, historycznych informacji, aby dojść do właściwej pozycji wiary. Zmartwychwstały Chrystus nie musiał pokazywać się Sanhedrynowi, Herodowi, Piłatowi czy innym szydercom. Jego królestwo "nie jest z tego świata" (J 18:36), a ludzie mają wystarczająco dużo dowodów, na których mogą oprzeć swoją wiarę.
Jezus ukazał się odpowiedniej liczbie ludzi po swoim zmartwychwstaniu. Mamy wystarczające dowody historyczne, aby wierzyć w prawdę, a Bóg wymaga wiary (Hebrajczyków 11:6). " Przeto obietnica została dana na podstawie wiary, aby była z łaski i aby była zapewniona całemu potomstwu, nie tylko temu, które polega na zakonie, ale i temu, które ma wiarę Abrahama, ojca nas wszystkich" (Rz 4:16). Oczywiście wiedza na temat Pisma Świętego jest niezwykle ważna, ale rodzaj "wiary", która przychodzi tylko dzięki pracy naukowej, bez nawrócenia zmieniającego życie, może być jedynie intelektualną zgodą, a nie wiarą, która przynosi zbawienie. Prawdziwa wiara w Chrystusa obejmuje pewną ilość wiedzy historycznej, ale prowadzi również do przemiany życia dzięki obecności Ducha Świętego w sercu. Jezus ogłosił błogosławieństwo dla tych, którzy mają wiarę: "Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli" (Jana 20:29).
