Autor:
1 rozdział Księgi Jeremiasza wskazuje, że autorem jest prorok Jeremiasz.
Data napisania:
Księga Jeremiasza została spisana między 630 a 580 r. przed Chr.
Cel napisania:
Księga Jeremiasza opisuje końcowe proroctwo dla Judy, ostrzegając ją przed nadchodzącą klęską, jeśli nie odwróci się od czynionej nieprawości. Jeremiasz wzywa cały naród do tego, aby zwrócił się do Boga. Równocześnie rozpoznaje jej nieuchronną klęskę, gdyż nie odwróciła się od swojego duchowego cudzołóstwa i niegodziwości.
Kluczowe wersety:
Księga Jeremiasza 1.5, „Wybrałem cię sobie, zanim cię utworzyłem w łonie matki, zanim się urodziłeś, poświęciłem cię, na proroka narodów przeznaczyłem cię.”
Księga Jeremiasza 17.9, „Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać?”
Księga Jeremiasza 29.10-11, „Bo tak mówi Pan: Gdy upłynie dla Babilonu siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i spełnię na was swoją obietnicę, że sprowadzę was z powrotem na to miejsce. Albowiem Ja wiem, jakie myśli mam o was- mówi Pan- myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją.”
Księgę Jeremiasza 52.12-13, „A w piątym miesiącu siódmego dnia tego miesiąca, był to dziewiętnasty rok króla Nebukadnesara, króla babilońskiego, przybył do Jeruzalemu Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, który należał do bezpośredniego otoczenia króla babilońskiego. I spalił przybytek Pana i pałac królewski, i wszystkie domy Jeruzalemu; wszystkie duże domy spalił ogniem.”
Krótkie podsumowanie:
Księga Jeremiasza jest przede wszystkim przesłaniem dotyczącym sądu za cudzołóstwo Judy (Księga Jeremiasza 7.30-34; 16.10-13; 22.9; 32.29; 44.2-3). Po śmierci Jozjasza, ostatniego sprawiedliwego króla, naród judzki prawie całkowicie porzucił Boga oraz jego przykazania. Jeremiasz porównuje Judę do prostytutki (Księga Jeremiasza 2.20; 3.1-3). Bóg wcześniej przestrzega, że cudzołóstwo duchowe ukaże bardzo srogo (3 Księga Mojżeszowa 26.31-33; 5 Księga Mojżeszowa 28.49-68), a Jeremiasz ostrzegał Judę o tym, że sąd Boży już wkrótce nadejdzie. Jeremiasz opisuje króla Nebukadnesara zdobywającego Judę i czyniącego z niej podległe państwo (Księga Jeremiasza 24.1). Po kolejnym buncie, Bóg zsyła ponownie Nebukadnesara i armie babilońskie, aby zniszczyły Judę i Jerozolimę (Księga Jeremiasza rozdział 52). Nawet podczas tego surowego sądu, Bóg obiecał odnowić ponownie Judę i przywrócić ją do ziemi jaką przeznaczył dla swojego ludu (Księga Jeremiasza 29.10).
Zapowiedzi:
Księga Jeremiasza 23.5-6 przedstawia proroctwo dotyczące przyjścia Mesjasza, Jezusa Chrystusa. Prorok opisuje go jako gałązkę z rodu Dawida (werset 5; Ew. Mateusza 1), Króla który będzie rządził w mądrości i sprawiedliwości (werset 5, Księga Objawienia 11.15). Chrystus jest tym, który ostatecznie zostanie uznany za Mesjasza Izraela, który przyniesie zbawienie dla swoich wybranych (werset 6; Rzymian 11.26).
Zastosowanie praktyczne:
Prorok Jeremiasz miał bardzo trudne zadanie do wykonania. Jeremiasz miłował lud judzki, lecz Boga miłował jeszcze bardziej. I mimo, iż była to dla Jeremiasza trudna rzecz aby przekazać swojemu ludowi wiadomość o Bożym sądzie, to jednak był on posłuszny względem tego, co Bóg mu polecił uczynić i powiedzieć. Jeremiasz miał nadzieję i modlił się o Judę, ale ufał też że Bóg jest dobry, mądry i sprawiedliwy. My także musimy być Bogu posłuszni, nawet jeśli jest to trudne; rozpoznanie Bożej woli jest znacznie ważniejsze aniżeli własnych pragnień, a ufanie Bogu w jego nieskończoną mądrość i doskonały plan, przyniesie to co najlepsze dla jego dzieci (Rzymian 8.28).
