Autor:
Księga Malachiasza 1.1 wskazuje, że autorem jest prorok Malachiasz.
Data napisania:
Księga Malachiasza została najprawdopodobniej spisana między 440 a 400 r. przed Chr.
Cel napisania:
Księga Malachiasz jest wyrocznią: Słowo Pana dla Izraela przekazane przez proroka Malachiasza (Księga Malachiasza 1.1). Było to Boże ostrzeżenie, aby lud nawrócił się z do Boga. Ostatnia księga Starego Testamentu, ogłoszenie Bożej sprawiedliwości i obietnica jego odnowienia poprzez przyjście Mesjasza, pobrzmiewa w uszach Izraelitów. 400- letnia cisza kończy się podobnym przesłaniem Bożym wypowiedzianym przez następnego proroka- Jana Chrzciciela nawołującego: „Upamiętajcie się, albowiem przybliżyło się Królestwo Niebios” (Ew. Mateusza 3.2).
Kluczowe wersety:
Księga Malachiasza 1.6, „Syn czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń przede mną?- mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy twoim imieniem?”
Księga Malachiasza 3.6-7, „Zaiste Ja, Pan, nie zmieniam się, lecz i wy nie przestaliście być synami Jakuba. Od dni waszych ojców odstępowaliście od moich przykazań i nie przestrzegaliście ich. Nawróćcie się do mnie, wtedy i Ja zwrócę się ku wam- mówi Pan Zastępów.”
Krótkie podsumowanie:
Malachiasz spisał słowa Pana do wybranego ludu Bożego, który odszedł od niego, szczególnie kapłaństwa, które odwróciło się od Pana. Kapłaństwo nie traktowało ofiar w sposób, w jaki oczekiwał Bóg. Ofiary składane były ze zwierząt, które miały skazy, mimo że prawo dopuszczało jedynie zwierzęta bez defektów (5 Księga Mojżeszowa 15.21). Mężczyźni judzcy postępowali niegodnie wobec swoich żon i zastanawiali się z jakiego powodu Bóg nie chce przyjąć ich ofiar. Poza tym, ludzie nie łożyli dziesięciny tak jak powinni (3 Księga Mojżeszowa 27.30, 32). Mimo popełnianych przez nich grzechów i ich odejścia od Boga, Malachiasz zapewnia o Bożej miłości do ludu (Księga Malachiasza 1.1-5) i jego obietnicy o przyjściu Mesjasza (Księga Malachiasza 2.17-3.5).
Zapowiedzi:
Księga Malachiasza 3.1-6 jest proroctwem dotyczącym Jana Chrzciciela. Był on Posłańcem Pana wysłanym, by prostować ścieżkę (Ew. Mateusza 11.10) dla Mesjasza, Jezusa Chrystusa. Jan głosił upamiętanie i chrzest w imieniu Pana, przygotowując drogę dla pierwszego przyjścia Jezusa. Lecz Posłaniec, który „nagle przyjdzie do swej świątyni” (Księga Malachiasza 3.1) jest Chrystusem który ponownie przyjdzie w sile i mocy (Ew. Mateusza 24). W tym czasie będzie „czyścił synów Lewiego” (Księga Malachiasza 3.3), oznacza to, że ci którzy przestrzegają Prawo Mojżeszowe będą musieli doświadczyć oczyszczenia przez krew Zbawiciela. Tylko wówczas będą zdolni złożyć „ofiary w sprawiedliwości” (Księga Malachiasza 3.3b), ponieważ będzie to sprawiedliwość Chrystusa dana im przez wiarę (2 Koryntian 5.21).
Zastosowanie praktyczne:
Bóg nie jest zadowolony, gdy nie jesteśmy posłuszni w wypełnianiu jego nakazów. Odpłaci On tym, którzy go znieważają. Bóg nienawidzi rozwodu (2.16), traktując przymierze małżeństwa bardzo poważnie i nie chce, aby się ono rozpadło. Powinniśmy wiernie trwać przy swoim małżonku przez całe swoje życie. Bóg widzi nasze serca, zatem zna nasze zamiary; nic nie może być przed nim ukryte. On powróci i osądzi wszystkich. Lecz jeśli do niego powrócimy, On będzie blisko nas (Księga Malachiasza 3.6).
