Autor:
Król Salomon jest autorem Księgi Przypowieści Salomona [Księgi Przysłów]. Jego imię pojawia się w 1.1, 10.1 oraz 25.1. Możemy również przypuszczać, że Salomon zebrał i spisał nie tylko swoje przypowieści, np. Księga Kaznodziei Salomona 12.9 mówi, „Poza tym Kaznodzieja był mędrcem, uczył on także lud wiedzy, rozważał i badał, i ułożył wiele przypowieści.” Hebrajski tytuł Miszle Szelomoh jest przetłumaczony jako „Przypowieści Salomona.”
Data napisania:
Przysłowia Salomona zostały spisane około 900 r. przed Chr. Podczas jego rządów jako króla, naród Izraela osiągnął swoje szczyty duchowe, polityczne, kulturowe i ekonomiczne. W miarę jak wzrastała reputacja Izraela, tak również reputacja króla Salomona. Zagraniczni dygnitariusze z najdalszych zakątków świata przyjeżdżali, aby posłuchać mądrej mowy monarchy (1 Księga Królewska 4.34).
Cel napisania:
Wiedza nie jest niczym innym jak opanowaniem suchych faktów, lecz mądrość jest umiejętnością postrzegania ludzi, wydarzeń i sytuacji w taki sposób w jaki widzi je Bóg. W Księdze Przypowieści Salomona, Salomon odsłania Boże postrzeganie kwestii ważnych i przyziemnych, zwyczajnych, a także sytuacje z życia codziennego. Wydaje się, że żaden temat nie został pominięty przez króla Salomona. Sprawy odnoszące się do kwestii osobistych, relacji seksualnych, biznesu, zamożności (bogactwa), charytatywności, ambicji, dyscypliny, długu, wychowywania dzieci, charakteru, alkoholu, polityki, zemsty, dobroci są tematami poruszanymi w bogatej kolekcji tych wszystkich przysłów.
Kluczowe wersety:
Księga Przypowieści Salomona 1.5, „Kto mądry, niech słucha i pomnaża naukę, a rozumny niech zdobywa wskazówki.”
Księga Przypowieści Salomona 1.7, „Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością.”
Księga Przypowieści Salomona 4.5, „Nabywaj mądrości, nabywaj rozumu! Nie zapominaj słów moich ust i nie uchylaj się od nich!”
Księga Przypowieści Salomona 8.13-14, „Bać się Pana- znaczy nienawidzić zła; nienawidzę buty i pychy, złych postępków oraz przewrotnej mowy. U mnie jest rada i zdrowy rozsądek; mam rozum, mam także moc.”
Krótkie podsumowanie:
Nieco trudno jest podsumować Księgę Przypowieści Salomona, ponieważ inaczej aniżeli inne księgi Pisma Świętego, w księdze tej nie ma głównego wątku czy historii, ani też głównych postaci. Główne przesłanie dotyczy mądrości- tej z góry, Boskiej, która przejawia się w wydarzeniach historycznych, ludziach i kulturach. Nawet pobieżne czytanie tych wspaniałych skarbów powiedzeń mądrego króla Salomona są dzisiaj równie aktualne jak wtedy, prawie 3000 lat temu.
Zapowiedzi:
Temat mądrości oraz potrzeby jej obecności w naszym życiu odnajdujemy w Chrystusie. W Przypowieściach Salomona jesteśmy zachęcani do poszukiwań mądrości, zdobywaniu jej i zrozumienia jej znaczenia. Księga ta mówi nam także- i powtarza to- że bojaźń Pana jest początkiem tej mądrości (1.7; 9.10). Nasza bojaźń przed gniewem Pana i jego sprawiedliwością prowadzi nas do Chrystusa, który przedstawia Bożą mądrość poprzez jego łaskawy plan odkupienia dla ludzkości. W Chrystusie, „w którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania” (Kolosan 2.3), odnajdujemy odpowiedź naszych poszukiwań mądrości, lekarstwa na bojaźń Boga, oraz „sprawiedliwość, świętość i odkupienie”, którego tak desperacko potrzebujemy (1 Koryntian 1.30). Mądrość jaką odnajdujemy w Chrystusie jest przeciwstawiona głupocie świata, która zachęca nas abyśmy starali się być mądrzy w naszych oczach. Księga Przypowieści Salomona mówi nam także, że droga świata nie jest Bożą drogą (Księga Przypowieści Salomona 3.7), gdyż prowadzi tylko do śmierci (Księga Przypowieści Salomona 14.12; 16.25).
Zastosowanie praktyczne:
Bez wątpienia księga ta zawiera wiele praktycznych i wartościowych odpowiedzi na całkiem trudne i złożone zagadnienia. Księga Przypowieści Salomona jest najwspanialszą książką „instrukcją jak powinniśmy czynić”, która kiedykolwiek została napisana, a ci którzy przyjmą lekcje Salomona do swojego serca szybko się przekonają, że zapewniają one błogosławieństwo, powodzenie i zadowolenie. Powtarzająca się obietnica Księgi Przypowieści Salomona mówi, że ci którzy wybiorą mądrość i będą podążać za Bogiem będą na wielu płaszczyznach błogosławieni: długim życiem (9.11); pomyślnością (2.20-22); radością (3.13-18); i dobrocią Bożą (12.21). Ci, którzy jednak to odrzucą, będą cierpieli wstyd i śmierć (3.35; 10.21). Odrzucając Boga ludzie wybierają głupotę nad mądrość, i oddzielają samych siebie od Boga, jego Słowa, mądrości i błogosławieństwa.
