Odpowiedź:
Jednym z typów lucyferianizmu jest uwielbienie czy służenie Lucyferowi jako bóstwu. Taka religia wiąże się z satanizmem- chociaż próbuje bardziej podkreślać "pozytywne" aspekty Lucyfera. Innym typem lucyferianizmu jest ruch nieteistyczny i postrzega Lucyfera jako nic innego, jak tylko symbol dążenia ludzkości do mądrości i oświecenia.
Nazwa "Lucyfer" pochodzi z tłumaczenia z Ks. Izajasza 14.12. Dosłownie oznacza "jasna gwiazda, świecąca gwiazda lub poranna gwiazda.” Większość uczonych postrzega to jako opis szatana sprzed jego buntu wobec Boga. Fragmenty takie jak Ks. Izajasza 14 oraz Ks. Ezechiela 28 nauczają, że szatan został stworzony jako najważniejszy, najpiękniejszy z aniołów, lecz jego duma i pragnienie Bożego tronu skutkowało jego wyrzuceniem z nieba i tym samym nazwaniem go "szatanem" (co znaczy "przeciwnik").
Pierwszy typ lucyferianizmu jest tak naprawdę niczym innym aniżeli uwielbieniem szatana jako boga tego świata (2 Koryntian 4.4). Szatan jest czczony jako ten, który posiada wiedzę i światło (2 Koryntian 11.14-15). Koncentruje się na „dobru”, które było w Lucyferze przed jego buntem, a nie na złu i ciemności, które są związane z imieniem „szatan.” Mimo, iż Lucyfer i szatan są tym samym, lucyferianizm przedstawia go jako boga światła, boga poznania i boga magii. Lucyferianie dążą do tego, by sami stali się bogami, co mogą osiągnąć poprzez życie w dobroci, poszukiwanie wiedzy, praktykowanie magii i otwieranie umysłu na kosmiczny umysł Lucyfera. W wielu aspektach, lucyferianizm przypomina gnostycyzm.
Inny typ lycyferianizmu, który odrzuca koncepcję, że Lucyfer jest istotą mającą osobowość, nadal poszukuje oświecenia z dala od prawdy Bożej. Ci lucyferianie mogą postrzegać siebie jako miłośników światła i dobroci, ale przyjmują kłamstwo. Szatan nie dba o to czy ludzie w niego wierzą czy nie; on nadal może ich sprowadzić na manowce.
Grupy, które utożsamiają się z nauczaniem lucyferianizmu są nieliczne i dość zróżnicowane, chociaż elementy lucyferianizmu znajdują się w nauczaniu Masonów, Wicce oraz filozofii New Age. A ponieważ nie ma zgodnego nauczania dogmatycznego, przekonania lucyferian ogromnie się różnią w obrębie różnych grup. Szeroka różnorodność wierzeń wyznawców Lucyfera przyczyniła się do powstania powszechnie panującego przekonania, że lucyferianizm jest po prostu podzbiorem satanizmu, swego rodzaju mini-denominacją. Niektórzy zwolennicy szybko potępiliby takie twierdzenie, a sam lucyferianizm jest trudny do sklasyfikowania.
Jedna rzecz jest pewna: Lucyfer/szatan nie jest istotą godną uwielbienia, ani też kimś, kogo można traktować pobłażliwie. Jest on potężną istotą i wrogiem naszych dusz. Biblia opisuje go jako "diabła, [ który] chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć" (1 Piotra 5.8). Ci, którzy się angażują we współpracę z nim ostatecznie żałują, ponieważ on pochłonie ich dusze jako nagrodę za ich uwielbienie. "Przeciwstawcie mu się" podkreśla Piotr "mocni w wierze..." (1 Piotra 5.9). Wiarą określa wiarę w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela, ponieważ jedynie On może uratować nas od piekła, ostatecznego przeznaczenia wszystkich, którzy odrzucają Jezusa jako Zbawiciela.
