Odpowiedź:
Niewiele wiadomo o Łukaszu, autorze Ew. Łukasza i Dz. Apostolskich w Biblii. Wiemy, że był lekarzem i jedynym chrześcijaninem pogańskiego pochodzenia, który napisał część Nowego Testamentu. List Pawła do Kolosan nakreśla różnicę pomiędzy Łukaszem a innymi towarzyszami "obrzezanymi" – pochodzenia żydowskiego (Kolosan 4.11). Łukasz jest jedynym pisarzem Nowego Testamentu, którego można jednoznacznie zidentyfikować jako chrześcijanina nie wywodzącego się z Żydów.
Łukasz jest autorem Ew. Łukasza i Dz. Apostolskich. Łukasz nie podaje swojego imienia w żadnej ze swoich ksiąg, ale Paweł wspomina go z imienia w trzech listach. Zarówno Ew. Łukasza jak i Dz. Apostolskie są zaadresowane do tej samej osoby, Teofila (Ew. Łukasza 1.3; Dz. Apostolskie 1.1). Nikt dokładnie nie wie, kim był Teofil, ale wiemy, że celem Łukasza w napisaniu tych dwóch ksiąg było to, aby Teofil wiedział z pewnością o osobie i dziele Jezusa Chrystusa (Ew. Łukasza 1.4). Być może Teofil już otrzymał podstawy doktryny chrześcijańskiej, ale jeszcze nie był w niej całkowicie ugruntowany.
Łukasz był bliskim współpracownikiem Pawła, który odnosił się do niego jako do "lekarza umiłowanego" (Kolosan 4.14). Być może zainteresowanie Łukasza medycyną jest powodem dla którego jego ewangelia nadaje tak wysokie znaczenie aktom uzdrawiania przez Jezusa.
Paweł również odnosi się do Łukasza jako "współpracownika" (Filemona 1.24). Łukasz dołączył do Pawła w Troadzie w Azji Mniejszej podczas drugiej podróży misyjnej Pawła (Dz. Apostolskie 16.6-11). Niektórzy uczeni spekulują, że Łukasz był "Macedończykiem", którego widział Paweł w swoim śnie (Dz. Apostolskie 16.9). Łukasz pozostał w Filipii podczas drugiej podróży misyjnej (Dz. Apostolskie 17.1) i wybrał się ponownie z Pawłem w trzecią podróż (Dz. Apostolskie 20.5). Łukasz towarzyszył Pawłowi w jego podróży do Jerozolimy i Rzymu, i był też z nim podczas jego uwięzienia (2 Tymoteusza 4.11). Barwny opis Łukasza jego podróży z Pawłem w Dz. Apostolskich 27 wydaje się wskazywać, że radził sobie w podróży i był biegły w nawigacji.
Bibliści zauważyli, że Łukasz znakomicie władał językiem greckim. Jego słownictwo jest bardzo bogate, a jego styl czasami zbliża się do klasycznej greki, jak w przedmowie do jego ewangelii (Ew. Łukasza 1.1-4), podczas gdy innym razem wydaje się całkiem semicki (Ew. Łukasza 1.5-2.52). Obeznany był z żeglowaniem i miał szczególne zamiłowanie do opisywania szczegółów geograficznych. Wszystko to wskazywałoby na to, że Łukasz był dobrze wykształcony, był dobrym obserwatorem oraz uważnym pisarzem.
