Odpowiedź:
Mezuza to mały kawałek pergaminu zawierający Pismo Święte, który jest przechowywany w małym pudełku lub tubie przymocowanej do słupka drzwi żydowskiego domu. Słowo Mezuza, które dosłownie oznacza "odrzwia", może również odnosić się do szklanej, drewnianej lub metalowej skrzynki, w której przechowywany jest pergamin. Żydzi uważają mezuzę za święty przedmiot i czczą ją jako taką.
Po jednej stronie mezuzy znajdują się określone hebrajskie wersety z Tory: Księga Powtórzonego Prawa 6:4-9 i 11:13-21. Wersety te składają się na żydowską modlitwę zwaną Szema Jisroel, która zaczyna się od słów "Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem, Pan jest jeden". Księga Powtórzonego Prawa 6:9 zawiera podstawę praktyki wieszania mezuzy: "Napiszcie [te przykazania] na odrzwiach waszych domów i na waszych bramach". Napis na koszernej mezuzie jest zawsze wykonywany przez sofera, wyszkolonego żydowskiego skrybę, używającego specjalnego pióra i nieusuwalnego czarnego atramentu.
Po drugiej stronie mezuzy zapisane jest jedno z hebrajskich imion Boga, Szaddai. Imię to, w tym kontekście, służy również jako akrostych dla hebrajskiej frazy oznaczającej "Strażnik drzwi Izraela". Kiedy Mezuza jest zwinięta, od lewej do prawej, i umieszczona w etui na Mezuzę, zwój jest ustawiony tak, aby imię Boga Szaddai można było odczytać przez otwór w etui. Niektórzy Żydzi aszkenazyjscy piszą również frazę zawierającą imię Adonai w zakodowanej formie na odwrocie mezuzy.
Mezuza to coś więcej niż dekoracja; to deklaracja, że mieszkańcy domu są Żydami i stałe przypomnienie dla tych, którzy tam mieszkają o ich wierze. Mezuza jest również postrzegana jako symbol Bożego błogosławieństwa i czujnej opieki nad domem i jego mieszkańcami.
Mezuza jest umieszczana po prawej stronie słupka drzwi (po wejściu do domu lub pokoju). Umieszczeniu pierwszej Mezuzy w domu towarzyszy specjalne recytowane błogosławieństwo. Wielu Żydów, wchodząc lub wychodząc przez drzwi, przykłada palce do ust, a następnie dotyka Mezuzy, "całując" w ten sposób Mezuzę i zawarte w niej Słowo Boże.
Chociaż wieszanie mezuzy jest żydowskim zwyczajem, niektórzy chrześcijanie umieszczają ją na drzwiach swoich domów i wykorzystują ją jako świadectwo swojej miłości do Słowa Bożego i jako początek rozmowy, aby dzielić się ewangelią Jezusa Chrystusa. Z biblijnego punktu widzenia nie ma nic złego w wieszaniu Mezuzy w domu. Umieszczenie mezuzy może przypominać chrześcijańskiej rodzinie o miłości do Boga, nauczaniu swoich dzieci Pisma Świętego i wychwalaniu Mesjasza Jezusa za Jego odkupieńczą krew.
Niezależnie od tego, czy wywieszamy mezuzę, czy nie, nigdy nie powinniśmy postrzegać jej jako talizmanu przynoszącego szczęście, drogi do świętości, środka odstraszającego demony lub źródła mocy samego w sobie. O wiele ważniejsze od przykręcenia Pisma Świętego do słupka drzwi jest wprowadzanie w życie Słowa Bożego, jak nauczał Mojżesz: "Te przykazania, które wam dziś daję, mają być w waszych sercach" (Pwt 6:6). Posiadanie Pisma Świętego w etui na mezuzę, na tablicy ściennej lub w tatuażu na nic się nie zda, jeśli nie będziemy żyć zgodnie z jego przykazaniami.
