Odpowiedź:
Pismo Święte trzykrotnie wspomina o modlitwie w Duchu. 1 Koryntian 14.15 mówi, „Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem.” Efezjan 6.18 mówi, „W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych.” Juda werset 20 mówi, „Ale wy umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym.” Zatem, co tak naprawdę oznacza „modlitwa w Duchu”?
Greckie słowo tłumaczone jako „modlić się w” może mieć kilka różnych znaczeń. Może oznaczać „przez kogoś”, „z pomocą”, „w obecności” oraz „w jedności z.” Modlitwa w Duchu nie odnosi się do tego co mówimy, a dotyczy raczej tego, w jaki sposób się modlimy. Modlitwa w Duchu jest zanoszeniem próśb zgodnych z prowadzeniem Ducha. To modlitwa o rzeczy, w których Duch nas prowadzi. Rzymian 8.26 mówi nam, „Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.”
Niektórzy, opierając się na 1 Koryntian 14.15 przyrównują modlitwę w Duchu do modlitwy na językach. Paweł, omawiając dar języków, wspominał o „modlitwie duchem.” 1 Koryntian 14.14 stwierdza, że gdy człowiek modli się na językach, to nie rozumie tego co mówi, gdyż używa języka którego nie zna. Poza tym, nikt inny nie wie co zostało powiedziane, jeśli nie ma żadnej osoby, która mogłaby słowo wyłożyć (1 Koryntian 14.27-28). W Efezjan 6.18 Paweł instruuje nas, abyśmy „zanosili o każdym czasie modlitwy w Duchu.” W jaki sposób mamy zanosić różne modlitwy i prośby i modlić się za wszystkich świętych, jeśli żadna osoba, nawet sama osoba modląca się, nie rozumie tego co wypowiada? Dlatego, modlitwa w Duchu powinna być zrozumiałą modlitwą w mocy Ducha, pod jego prowadzeniem i zgodnie z jego wolą, a nie modlitwą na językach.
