Odpowiedź:
Modlitwa Jaabesa pojawia się w genealogii historycznej: „A Jaabes wołał do Boga Izraela tymi słowy: Obyś mi prawdziwie błogosławił i poszerzył moje granice, oby ręka twoja była ze mną i obyś zachował mnie od złego, aby mnie ból nie dotknął. I Bóg spełnił jego prośbę” (1 Ks. Kronik 4.9-10).
Niewiele wiemy na temat Jaabesa poza tym, że był potomkiem Judy, był człowiekiem honoru, a jego matka nazwała go imieniem „Jaabes” (co oznacza „pełen smutku” czy „wywołujący smutek”), ponieważ jego narodziny były bolesnym doświadczeniem. W modlitwie Jaabes woła do Boga o ochronę i błogosławieństwo. Używając gry słów Jaabes „człowiek smutku” prosi Boga, aby uchronił go przed smutkiem, które zarówno niesie jak i oznacza jego imię.
Modlitwa Jaabesa zawiera pilne cztery prośby:
1) Boże błogosławieństwo. Jaabes wyznaje, że Bóg jest źródłem wszelkiego błogosławieństwa, i prosi go o łaskę. Bez wątpienia, prośba ta, przynajmniej w jakiejś części, jest oparta o Bożą obietnicę błogosławieństwa Abrahamowi i jego potomkom (1 Ks. Mojżeszowa 22.17).
2) Powiększenia terytorium. Jaabes modli się o zwycięstwo i błogosławieństwo w każdym jego przedsięwzięciu, i o to, aby jego życie wskazywało na pomyślność.
3) Obecność Bożej dłoni. Innymi słowy, Jaabes prosi aby Boża opieka i siła, była widoczna w jego codziennym życiu.
4) Ochrona przed bólem. Jezus nauczał swoich uczniów, by się modlili w taki sposób: „Ojcze nasz, któryś jest w niebie…ale nas zbaw ode złego” (Ew. Mateusza 6.9, 13). Jabees z ufnością zwraca się do Boga jako swojego obrońcy.
Celem modlitwy Jaabesa było życie wolne od smutku, i ostatnia relacja jaka pojawia się w Biblii odnośnie jego życia mówi, że Bóg wysłuchał jego modlitwy. Podobnie jak pokorna modlitwa Salomona o mądrość (1 Ks. Królewska 3.5-14), pełna oddania modlitwa Jaabesa o błogosławieństwo, została wysłuchana. Radość Jaabesa jakiej doświadczył przysłoniła początkowy smutek. Modlitwa Jaabesa przezwyciężyła znaczenie jego imienia.