Odpowiedź:
Wszystko to, co wiemy o Nikodemie z Biblii pochodzi z Ew. Jana. W Ew. Jana 3.1 opisany jest jako faryzeusz. Faryzeusze stanowili grupę Żydów, którzy byli niezwykle gorliwi w przestrzeganiu litery Prawa i często sprzeciwiali się Jezusowi podczas Jego służby. Jezus często otwarcie potępiał ich za ich legalizm (zob. Ew. Mateusza 23). Saul z Tarsu (który stał się apostołem Pawłem) również był faryzeuszem (Filipian 3.5).
Ew. Jana 3.1 opisuje Nikodema jako przywódcę Żydów. Zgodnie z Ew. Jana 7.50-51 Nikodem był członkiem Sanhedrynu, który był żydowskim organem rządzącym. Każde miasto mogło mieć Sanhedryn, który funkcjonowały jako "sąd niższej instancji." Pod panowaniem rzymskim w czasie Chrystusa, naród żydowski miał przyzwolenie na pewną samodzielność, a Wielki Sanhedryn w Jerozolimie był ostatecznym sądem apelacyjnym w sprawach z zakresu prawa żydowskiego i religii żydowskiej. To był organ, który ostatecznie potępił Jezusa, chociaż musieli zaangażować Piłata, aby zatwierdził ich wyrok, ponieważ kara śmierci na mocy prawa rzymskiego była poza ich jurysdykcją. Wygląda na to, że Nikodem był członkiem Wielkiego Sanhedrynu w Jerozolimie.
Jan relacjonuje, że Nikodem przyszedł w nocy, aby porozmawiać z Jezusem. Wielu spekulowało, że Nikodem bał się lub wstydził odwiedzić Jezusa w ciągu dnia, zatem złożył mu wieczorną wizytę. Może tak być, ale tekst nie podaje wyjaśnienia odnośnie czasu jego wizyty. Kilka innych powodów jest również możliwych. Nikodem wypytał Jezusa o różne rzeczy. Jako członek żydowskiej rady rządzącej miał obowiązek dowiedzieć się o nauczycielach lub innych osobach publicznych, które mogą sprowadzić ludzi na manowce.
W trakcie ich rozmowy, Jezus od razu konfrontuje Nikodema z prawdą, że musi "narodzić się na nowo" (Ew. Jana 3.3). Gdy Nikodem wydaje się nie dowierzać, Jezus upomina go (być może łagodnie), że on będąc nauczycielem żydowskim powinien już to wiedzieć (Ew. Jana 3.10). Jezus następnie udziela dalszego wyjaśnienia dotyczącego narodzenia na nowo, i to w tym kontekście znajduje się werset Jana 3.16, który jest jednym z najbardziej znanych i uwielbianych wersetów w Biblii.
Kolejnym razem, gdy spotykamy Nikodema w Biblii, pełni swoją oficjalną funkcję jako członek Sanhedrynu, gdy rozważają, co zrobić z Jezusem. W Ew. Jana 7, niektórzy faryzeusze i kapłani (przypuszczalnie z posiadanym autorytetem do uczynienia tego) wysyłają niektórych strażników świątynnych, aby aresztować Jezusa, ale powracają, nie mogąc zmusić się do tego (zob. Ew. Jana 7.32-52). Strażnicy są skarceni przez faryzeuszy, ale Nikodem wyraża opinię, że Jezus nie powinien być odrzucony czy potępiony, dopóki nie usłyszą Jego zeznania osobiście: "Czy nasze Prawo może potępiać jakiegokolwiek człowieka, nim jeszcze przesłucha go i zbada jego czyny?" (Ew. Jana 7.51; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Jednak pozostali członkowie Rady niegrzecznie odrzucają sugestię Nikodema- wydaje się, że już postanowili w sprawie Jezusa.
Ostatnia wzmianka o Nikodemie w Biblii jest w Ew. Jana w 19 rozdziale po ukrzyżowaniu Jezusa. Dowiadujemy się, że Nikodem pomaga Józefowi z Arymatei w pochówku Jezusa. Józef opisany jest w Ew. Mateusza jako zamożny człowiek i w Ew. Marka 15.43 jako członek Rady Najwyższej. Ew. Łukasza 23.50-52 mówi, że Józef był sprawiedliwy i nie zgadzał się z decyzją Rady w sprawie Jezusa. Ew. Jana 19.38 opisuje Józefa jako ucznia Jezusa, choć potajemnie ze względu na obawę przed Żydami. Józef poprosił Piłata o ciało Jezusa. Nikodem przyniósł sto funtów mieszaniny mirry i aloesu [ok. 32,7 kg- wyjaśnienie od tłum.], aby przygotować ciało do pochówku i później asystował Józefowi przy zawijaniu ciała i złożeniu go w grobie. Sama ilość przypraw pogrzebowych zdaje się wskazywać, że Nikodem był bogatym człowiekiem i darzył Jezusa wielkim szacunkiem.
Ograniczona relacja w Ew. Jana pozostawia wiele pytań na temat Nikodema bez odpowiedzi. Czy był prawdziwie wierzącym? Co uczynił po zmartwychwstaniu Jezusa? Biblia milczy na te tematy i nie ma wiarygodnych źródeł pozabiblijnych, które mogłyby udzielić odpowiedzi. Wygląda na to, że Nikodem mógł być podobny do Józefa z Arymatei w tym, że być może on również był uczniem Jezusa, ale nie miał jeszcze odwagi, by otwarcie wyznać swoją wiarę. Być może ostatni czyn Nikodema opisany w Biblii był deklaracją wiary- chociaż nie mamy powiedziane na ile to wydarzenie miało charakter publiczny. Przedstawienie jego osoby w Ew. Jana jest ogólnie przychylne, co sugeruje, że jego wiara była rzeczywiście autentyczna.
