Odpowiedź:
Wyrażenie "Pan szabatu" znajduje się w Ewangelii Mateusza 12:8, Marka 2:28 i Łukasza 6:5. We wszystkich trzech przypadkach Jezus odnosi się do siebie jako Pana szabatu lub, jak zapisał to Marek, "Syn Człowieczy jest Panem nawet szabatu" (Mk 2:28). W tych wersetach Jezus ogłasza, że jest Tym, który sprawuje władzę nawet nad zasadami i przepisami regulującymi dzień szabatu.
W ten sposób Jezus głosił światu, a zwłaszcza legalistycznym faryzeuszom, że jest większy niż Prawo i ponad prawami Przymierza Mojżeszowego, ponieważ jako Bóg w ciele jest autorem tych praw. Nie mogąc jednak przestrzegać Prawa, faryzeusze ustanowili złożony i zagmatwany system własnych praw szabatowych, który był opresyjny i legalistyczny. Ustanowili surowe prawa dotyczące sposobu obchodzenia szabatu, które obejmowały 39 kategorii zakazanych czynności. W istocie ci przywódcy religijni uczynili się panami szabatu, a tym samym panami nad ludźmi.
Jako Stwórca, Chrystus był pierwotnym Panem szabatu (Jana 1:3; Hebrajczyków 1:10). Miał On autorytet, aby unieważnić tradycje i przepisy faryzeuszy, ponieważ to On stworzył szabat, a Stwórca jest zawsze większy od stworzenia. Co więcej, Jezus rościł sobie prawo do prawidłowej interpretacji znaczenia szabatu i wszystkich praw z nim związanych. Ponieważ Jezus jest Panem szabatu, może robić w nim i z nim wszystko, co Mu się podoba.
Jako Pan Szabatu, Jezus miał prawo, moc i autorytet, aby zarządzać nim w dowolny sposób. Pan szabatu przyszedł, a wraz ze swoją śmiercią i zmartwychwstaniem stał się wypełnieniem naszego "szabatowego odpoczynku". Zbawienie, które mamy w Chrystusie, sprawiło, że stare prawo szabatu nie jest już potrzebne ani wiążące. Kiedy Jezus powiedział: "Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu" (Mk 2:27), Jezus poświadczał fakt, że tak jak dzień szabatu został pierwotnie ustanowiony, aby dać człowiekowi odpoczynek od jego pracy, tak On przyszedł, aby zapewnić nam odpoczynek od pracy, aby osiągnąć nasze własne zbawienie poprzez nasze uczynki. Dzięki Jego ofierze na krzyżu możemy teraz na zawsze zaprzestać wysiłku, aby osiągnąć Bożą łaskę i odpocząć w Jego miłosierdziu i łasce.
