Czym było papiestwo awiniońskie / babilońska niewola Kościoła?
Odpowiedź:
Papiestwo awiniońskie było okresem, w którym rzymskokatolicki papież rezydował w Awinionie we Francji, zamiast w Rzymie, od około 1309 do 1377 roku. Papiestwo awiniońskie jest czasami nazywane babilońską niewolą Kościoła, ponieważ trwało prawie 70 lat, czyli tyle, ile biblijna niewola babilońska Żydów (Jeremiasza 29:10).
Między królem Francji Filipem IV a papieżem Bonifacym VIII doszło do poważnego konfliktu. Kiedy papież, który zastąpił Bonifacego VIII, Benedykt XI, zmarł po niezwykle krótkim panowaniu, odbyło się niezwykle kontrowersyjne konklawe papieskie, które ostatecznie wybrało Klemensa V z Francji na następnego papieża. Klemens zdecydował się pozostać we Francji i założył nową rezydencję papieską w Awinionie we Francji w 1309 roku. Kolejnych sześciu papieży, którzy go zastąpili, wszyscy Francuzi, utrzymali papieską enklawę w Awinionie.
W 1376 r. papież Grzegorz XI zdecydował się przenieść papiestwo z powrotem do Rzymu ze względu na stale rosnącą władzę monarchii francuskiej nad papiestwem w czasie jego pobytu w Awinionie. Kiedy jednak Grzegorz XI zmarł, jego następca, Urban VI, został odrzucony przez większość chrześcijaństwa. Spowodowało to powstanie nowej linii papieży w Awinionie w opozycji do papieży w Rzymie. W tym, co stało się znane jako Schizma Zachodnia, niektórzy duchowni poparli papieży awiniońskich, a inni papieży rzymskich.
Schizma zachodnia dała początek ruchowi koncyliarnemu (koncyliaryzmowi), w którym ekumeniczne sobory kościelne domagały się władzy nad papiestwem. Na soborze w Pizie w 1410 r. wybrano nowego papieża, Aleksandra V, który rządził przez dziesięć miesięcy, zanim został zastąpiony przez Jana XXIII. Tak więc przez pewien czas istniało trzech pretendentów do papiestwa: jeden w Rzymie, jeden w Awinionie i jeden w Pizie. Na soborze w Konstancji w 1417 r. Jan XXIII został zdetronizowany, Grzegorz XII z Rzymu został zmuszony do rezygnacji, papieże z Awinionu zostali uznani za "antypapieży", a papież Marcin V został wybrany na nowego papieża w Rzymie. Decyzje te zostały zaakceptowane przez zdecydowaną większość chrześcijaństwa, a tym samym schizma zachodnia została zakończona, chociaż do 1437 r. we Francji pojawiali się różni ludzie twierdzący, że są papieżami.
Z biblijnego punktu widzenia nie ma urzędu papieża. Jezus jest głową kościoła, a Duch Święty jest "wikariuszem Chrystusa". Całego bałaganu związanego z papiestwem awiniońskim / niewolą babilońską Kościoła można było uniknąć, gdyby Kościół po prostu przestrzegał tego, co Biblia mówi o rządzie kościelnym. Jeden człowiek będący najwyższą władzą nad kościołem zdecydowanie nie jest tym, czego naucza Biblia.
