www.gotquestions.org/Polski



Co to znaczy, że Paweł został uniesiony do trzeciego nieba?

Odpowiedź:
Paweł opisuje czas, w którym został pochwycony do trzeciego nieba (2 Koryntian 12: 2-4). Wspomina o sobie w trzeciej osobie: "Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty - czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba. I wiem, że ten człowiek - czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać".

Słowo niebiosa może odnosić się do różnych sfer. Niebiosa mogą odnosić się do nieba i atmosfery ziemskiej, co czyni je "pierwszym niebem" (Powtórzonego Prawa 11:11; Psalm 104:12; Izajasza 55:10). Może również odnosić się do przestrzeni kosmicznej, gdzie znajdują się gwiazdy i planety - "drugie niebo" (Psalm 8:3; Izajasz 13:10). Może też odnosić się do miejsca zamieszkania Boga, które znajduje się poza innymi "niebiosami", miejsca znanego jako "trzecie niebo" (Psalm 33:13-14; Izajasza 66:1; Mateusza 6:9; Hebrajczyków 7:26; Objawienie 11:19). Kiedy Paweł mówi, że udał się do trzeciego nieba, ma na myśli, że udał się do miejsca, w którym mieszka Bóg.

Co ciekawe, Paweł używa wyrażenia pochwycony, aby odnieść się do tego, w jaki sposób został przeniesiony do nieba; jest to to samo greckie słowo użyte w 1 Tesaloniczan 4:17 w odniesieniu do pochwycenia kościoła. Podążając za listą "chlub" w 2 Koryntian 11:22-33, Paweł dalej weryfikuje swój urząd apostolski, włączając swoje "wizje i objawienia od Pana" (2 Koryntian 12:1). Apostoł nie jest pewien, czy był fizycznie w ciele, czy poza ciałem, kiedy doświadczył nieba (2 Koryntian 12:2-3). Będąc tam, słyszał i widział rzeczy, których nie mógł opisać i o których nie wolno mu było opowiadać (werset 4). Niektórzy uważają, że wydarzenie to miało miejsce podczas pierwszej podróży misyjnej Pawła, kiedy został ukamienowany i pozostawiony na śmierć w Lystrze, ale nie możemy być tego pewni. Przywilej ujrzenia nieba bez wątpienia dodał Pawłowi odwagi, by stawić czoła późniejszym próbom i cierpieniom (2 Koryntian 4:17).

Dzisiejsi chrześcijanie mogli nie widzieć trzeciego nieba tak jak Paweł, ale możemy być tak samo pewni naszej przyszłości w niebie, ponieważ jesteśmy w Chrystusie. Biblia nie mówi nam wszystkiego, co chcielibyśmy wiedzieć o niebie, ale wiemy, że będzie to wspaniałe miejsce, w którym będziemy mieszkać z Chrystusem (J 14:3). Paweł wiedział, że przebywanie z Chrystusem jest o wiele lepsze niż wszystko, czego mógł doświadczyć na ziemi (Filipian 1:21-23). Aż do dnia, w którym na zawsze wejdziemy w Bożą obecność, możemy z ufnością stwierdzić wraz z apostołem Pawłem: "gdyż w wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy. Jesteśmy więc pełni ufności i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana." (2 Koryntian 5:7-8).