Odpowiedź:
Peryzyci byli jedną z kilku grup ludzi zajmujących ziemię Kanaan już w czasach Abrahama: "W dniu tym zawarł Pan przymierze z Abramem, mówiąc: Potomstwu twemu daję tę ziemię, od rzeki egipskiej aż do wielkiej rzeki Eufrat: Kenitów i Kenizytów, i Kadmonitów, i Chetytów, i Peryzytów, i Refaitów, i Amorytów, i Kananejczyków, i Girgazytów, i Jebuzytów." (Rdz 15:18-21).
Wzmianka o Peryzytach w Biblii pojawia się w 21 z 27 list narodów, które zamieszkiwały Kanaan przed podbojem tej ziemi przez Izrael. Nazwa Peryzyci oznacza "wieśniaków" i oznaczała tych, którzy żyli na otwartym terenie, a nie w większych, otoczonych murami miastach. Peryzyci zamieszkiwali region na południe i południowy zachód od góry Karmel, w żyznej środkowej części Kanaanu.
W Księdze Rodzaju 13:7 pasterze Abrama i Lota pokłócili się o terytorium, na którym mieszkali Peryzyci. Ziemia nie mogła pomieścić ich dużych stad, więc Abram poprosił Lota o pokojowe rozwiązanie. Lot zdecydował się przenieść swoją rodzinę i zwierzęta do doliny Jordanu, podczas gdy Abram osiedlił się w Kanaanie.
Kiedy Bóg przemówił do Mojżesza w płonącym krzewie, szczegółowo opisał swój plan wybawienia ludu z niewoli egipskiej do ziemi obiecanej. Pan wymienił Peryzytów wśród sześciu narodów zamieszkujących "ziemię dobrą i przestronną, ziemię opływającą w mleko i miód" (Wj 3:8, 17).
W Księdze Wyjścia 23:23-24 Bóg nakazał zniszczenie Peryzytów wraz z pięcioma innymi narodami. Te pogańskie narody okupujące Kanaan były wrogami Boga. Pan chciał, aby Izrael wypędził ich z ziemi. Dał ludowi Izraela następujące instrukcje: "Gdy Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, do której idziesz, aby ją objąć w posiadanie, wypędzi przed tobą wiele narodów: Chetejczyków, Girgazyjczyków, Amorejczyków, Kananejczyków, Perezyjczyków, Chiwwijczyków i Jebuzejczyków, siedem narodów liczniejszych i potężniejszych niż ty, i wyda je Pan, Bóg twój, tobie, i ty je wytracisz: Obłożysz je klątwą, nie zawrzerz z nimi przymierza ani się nad nimi nie zlitujesz. Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw. Swojej córki nie oddasz jego synowi, a jego córki nie weźmiesz dla swojego syna" (Pwt 7:1-3).
Kiedy Izrael wszedł do Ziemi Obiecanej pod rządami Jozuego, Peryzyci żyli w zalesionym kraju górskim (Joz 11:3) na terytoriach, które miały zostać przydzielone Efraimowi, Manassesowi i Judzie (Joz 17:15).
Później, w Księgach Sędziów i Ezdrasza, czytamy, że lud Izraela nie wypędził całkowicie i nie zniszczył ludu Peryzytów. Zamiast tego lud Boży zawierał związki małżeńskie z Peryzytami i innymi mieszkańcami Kanaanu, w nieposłuszeństwie wobec Bożego nakazu (Sdz 3:5-6; Ezd 9:1-2). Izraelici oddawali cześć bogom Kanaanu i pozwolili się zanieczyścić moralnie przez te pogańskie ludy.
Podczas panowania króla Salomona pozostali niezintegrowani Peryzyci zostali zmuszeni do pracy jako niewolnicy (1 Krl 9:20-21).
