Pytanie: Czym jest pierwsze zmartwychwstanie? Czym jest drugie zmartwychwstanie?
Odpowiedź:
Ks. Daniela 12.2 podsumowuje dwa różne przeznaczenia jakie spotkają ludzkość: „A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie.” Każdy doświadczy zmartwychwstania, ale nie każdego spotka podobne przeznaczenie. Nowy Testament odsłania dalsze szczegóły odnośnie oddzielnych zmartwychwstań sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Ks. Objawienia 20.4-6 wspomina „pierwsze zmartwychwstanie” i wskazuje na tych, którzy są „błogosławieni i święci.” Druga śmierć (jezioro ognia, Ks. Objawienia 20.14) nie dotknie tych osób. Pierwsze zmartwychwstanie zatem jest powstaniem wszystkich wierzących. Odnosi się do nauczania Jezusa na temat „zmartwychwstania sprawiedliwych” (Ew. Łukasza 14.14) i „powstania do życia” (Ew. Jana 5.29).
Pierwsze zmartwychwstanie będzie dotyczyło różnych etapów. Jezus Chrystus („pierwiastek tych, którzy zasnęli”, 1 Koryntian 15.20) utorował drogę zmartwychwstania wszystkim tym, którzy wierzą w niego. Zmartwychwstanie świętych w Jerozolimie (Ew. Mateusza 27.52-53), powinno być uwzględnione w naszych rozważaniach o pierwszym zmartwychwstaniu. Nadal czekamy na zmartwychwstanie „umarłych w Chrystusie” podczas powrotu Pana (1 Tesaloniczan 4.16) oraz zmartwychwstanie męczenników na koniec Wielkiego Prześladowania (Ks. Objawienia 20.4).
Ks. Objawienia 20.12-13 wskazuje na potępionych, którzy doświadczą drugiego zmartwychwstania na sąd przed Wielkim, Białym Tronem Bożym, zanim trafią do jeziora ognia. Drugie zmartwychwstanie zatem jest powstaniem wszystkich niewierzących; drugie zmartwychwstanie związane jest z drugą śmiercią. Odnosi się także do nauczania Jezusa na temat „powstania na sąd” (Ew. Jana 5.29).
Wydarzenie, które dzieli zmartwychwstania na pierwsze i drugie wydaje się odnosić do Tysiącletniego Królestwa. Ostatni sprawiedliwi powstaną, aby rządzić „z Chrystusem przez tysiąc lat” (Ks. Objawienia 20.4), ale „inni umarli [czyli potępieni] nie ożyli, aż dopełniło się tysiąc lat (Ks. Objawienia 20.5).
Jaka wielka radość będzie towarzyszyła pierwszemu zmartwychwstaniu! Jak wielkie cierpienie podczas drugiego zmartwychwstania! Jak wielką odpowiedzialność ponosimy, by zwiastować Ewangelię! „Wyrywając ich z ognia, ratujcie ich” (Judy 23a).
