Odpowiedź:
Po niespełna siedmiu dniach od momentu, gdy Jezus powiedział, że będzie cierpiał, zostanie zabity, a później zmartwychwstanie (Ew. Łukasza 9.22), wziął Piotra, Jakuba i Jana na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, jego wygląd zewnętrzny się zmienił a jego ubranie stało się olśniewająco białe. W tym momencie pojawił się Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Jezusem o jego śmierci, która wkrótce miała nastąpić. Piotr, nie zdając sobie sprawy z tego co mówi i będąc pełen lęku, zaproponował, że postawią dla nich trzy namioty. Bez wątpienia jest to odniesienie do namiotów, jakich używano przy Święcie Szałasów, gdy Izraelici przebywali w namiotach przez siedem dni (3 Księga Mojżeszowa 23.34-42). Piotr wyraził pragnienie, aby pozostać w tym miejscu. Gdy jednak przysłoniła ich chmura, usłyszeli głos „Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie!” Chmura uniosła się wyżej, Mojżesz i Eliasz zniknęli, pozostawiając Jezusa z jego uczniami, którzy wciąż jeszcze drżeli z bojaźni. Jezus zakazał im mówić o tym komukolwiek, aż do jego zmartwychwstania. Trzy relacje z tego wydarzenia możemy znaleźć w Ew. Mateusza 17.1-8, Ew. Marka 9.2-8 oraz Ew. Łukasza 9.28-36.
Bez wątpienia przesłaniem tego przemienienia (widzenia uwielbionego) Chrystusa, przynajmniej częściowego wniknięcia w jego niebiańską chwałę, sprawiło, że „najbliższe grono” jego uczniów zdobyło jeszcze większe zrozumienie tego, kim był Jezus. Chrystus przeszedł ogromną zmianę swojego wyglądu, aby uczniowie mogli uchwycić czym jest jego chwała. Uczniowie, którzy znali go wyłącznie jako człowieka, teraz mieli sposobność poznać boskość Chrystusa, chociaż nie mogli w pełni tego pojąć. To wydarzenie dało im pewność, której potrzebowali, po tym jak usłyszeli szokujące słowa o jego nadchodzącej śmierci.
W sposób symboliczny pojawienie się Mojżesza i Eliasza przedstawia Prawo i proroków. Lecz głos Boga z nieba- „jego słuchajcie”- w wyraźny sposób wskazuje, że teraz Prawo i prorocy muszą ustąpić przed Jezusem. Ten, jest nową i żywą drogą, która zastępuje starą; On jest wypełnieniem się Prawa i niezliczonej liczby proroctw starotestamentowych. Poza tym, w jego uwielbionym ciele dostrzegli zapowiedź jego przyjścia w chwale i objęcia tronu jako Król królów i Pan panów.
Uczniowie nigdy nie zapomnieli co się wydarzyło tego dnia na górze i nie mieli wątpliwości, że tak miało się wydarzyć. Jan pisze w swojej ewangelii, „ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca” (Ew. Jana 1.14). Piotr również o tym napisał, „Gdyż oznajmiliśmy wam moc i powtórne przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz jako naoczni świadkowie jego wielkości. Wziął On bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki go doszedł głos od Majestatu chwały: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. A my, będąc z nim na świętej górze, usłyszeliśmy ten głos, który pochodził z nieba” (2 Piotra 1.16-18). Ci, którzy byli naocznymi świadkami przemienienia Jezusa, przekazali świadectwo innym uczniom, a tamci kolejnym przez wszystkie wieki.
