Pytanie: Jak przeżyć czasy ostateczne- co powinienem widzieć?
Odpowiedź:
Ludzie często doświadczają niepokoju, gdy myślą o przyszłości; ale wcale tak nie musi być. Dla tych, co znają Boga, myśli o przyszłości przynoszą nutę podekscytowania i komfortu. Na przykład, Przypowieści Salomona 31.25- opisując kobietę, która zna i ufa Bogu- „z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość.”
Dwie kluczowe myśli o których warto pamiętać odnośnie przyszłości, (1) Bóg jest suwerenny i panuje nad wszystkim. On zna przyszłość i w pełni kontroluje wszystko to, co się wydarzy. Biblia mówi, „Wspomnijcie na sprawy dawne, odwieczne, że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem nie ma takiego jak Ja. Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę […] jak powiedziałem, tak to wykonuję, jak postanowiłem, tak to uczynię” (Księga Izajasza 46.9-11).
Druga rzecz, o której warto pamiętać na temat przyszłości dotyczy tego, że Biblia odsłania to, co się wydarzy w „czasach ostatecznych.” A ponieważ Biblia jest Bożym objawieniem dla ludzkości, i Bóg wie i kontroluje przyszłość (tak jak przytoczyliśmy słowa z Księgi Izajasza), to wydaje się uzasadnione, że to co mówi Biblia na temat tego, co wydarzy się w przyszłości jest słowem, któremu możemy wierzyć. Odnośnie przepowiedni na temat przyszłości, Biblia mówi, że „proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym” (2 Piotra 1.21). Prawda ta jest oczywista, ponieważ inaczej aniżeli fałszywe proroctwa innych religii czy innych osób takich jak Nostradamus, Biblia nigdy nie przekazała czegoś błędnego- za każdym razem, gdy Biblia przepowiadała wydarzenia przyszłe, stało się dokładnie tak, jak Pismo Święte zapewniało.
Aby rozumieć i przeżyć czasy ostateczne, należy odpowiedzieć sobie na trzy poniższe pytania:
1) Jak powinienem interpretować to, co Biblia mówi na temat przyszłości (biblijne proroctwo)?
2) Co mówi Biblia odnośnie tego, co wydarzy się w czasach ostatecznych?
3) Jak wiedza o tym, co mówi Biblia na temat przyszłości, powinna wpłynąć na sposób w jaki żyję dzisiaj?
Jak interpretować proroctwo biblijne
Istnieje kilka poglądów na temat metod jakie powinniśmy zastosować gdy interpretujemy fragmenty dotyczące czasów ostatecznych. Skoro są ludzie, którzy przedstawiają wiele różnych poglądów, to istnieje dobry powód by wierzyć, że proroctwo biblijne powinno być interpretowane (1) dosłownie, (2) zgodnie z przyszłością oraz (3) zgodnie z tzw. sposobem „premillenijnym.” Zastosowanie dosłownej interpretacji potwierdza fakt, że istnieje ponad 30 proroctw, które dotyczą pierwszego przyjścia Chrystusa, które wypełniły się w dosłowny sposób. Przepowiednie dotyczące narodzin Mesjasza, jego życia, zdrady, śmierci i zmartwychwstania nie zostały wypełnione w sposób alegoryczny czy duchowy. Jezus urodził się w Betlejem, dokonywał cudów, został zdradzony przez przyjaciela za 30 srebrników, został ukrzyżowany za ręce i nogi, umarł z przestępcami, został pochowany w grobie bogatego mężczyzny oraz zmartwychwstał trzy dni później. Wszystkie te szczegóły zostały przepowiedziane setki lat przed tym, zanim narodził się Jezus, i wypełniły się w sposób dosłowny. I mimo, iż w wielu przepowiedniach wykorzystane są symbole (np. soki, jeźdźcy itp.), to w dosłowny sposób przedstawiają one postacie czy wydarzenia o jakich w zbliżony sposób mówił Jezus o lwie czy baranku.
W odniesieniu do przyszłego poglądu, Biblia w jasny sposób stwierdza, że księgi prorocze takie jak Daniela czy Objawienia zawierają nie tylko relacje wydarzeń historycznych, ale również przepowiednie dotyczące przyszłych wydarzeń. Po tym jak Jan przekazał przesłanie dla ówczesnych kościołów, otrzymał wizje dotyczącą tego, co ma się wydarzyć w czasach ostatecznych. Jan usłyszał, „Wstąp tutaj, a pokażę ci, co się ma stać potem” (Księga Objawienia 4.1).
Może nawet mocniejszy argumentem na temat przyszłości dotyczy obietnicy Boga względem Abrahama (1 Księga Mojżeszowa 12 i 15 rozdział) odnośnie ziemi Izraela. Skoro Boże przymierze z Abrahamem było bezwarunkowe, a Jego obietnice dla potomków Abrahama nie spełniły się jeszcze, to pogląd odnośnie Bożych obietnic względem Izraela jest pewny.
I w końcu tłumacząc proroctwa w sposób „premillenijny” należy pamiętać, że kościół będzie pochwycony, a świat doświadczy siedmioletniego okresu Wielkiego Ucisku, po czym Jezus Chrystus powróci, by rządzić na ziemi przez dosłowne 1000 lat (Księga Objawienia 20)..
Ale co Biblia mówi odnośnie tego, co wydarzy się w przyszłości?
Co wydarzy się w czasach ostatecznych według Biblii?
Smutne jest to, że Biblia przepowiada różne katastrofy, upadek wartości moralnych ludzi oraz apostazję przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Paweł pisze, „A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy… Ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło, błądząc sami i drugich w błąd wprowadzając” (2 Tymoteusza 3.1, 13). Świat będzie jeszcze bardziej odrzucał Boga, jego Słowo i jego lud.
Pewnego dnia- którego nikt nie zna- Bóg zakończy erę Kościoła, rozpoczętą w I wieku w Dniu Zielonych Świąt (Dzieje Apostolskie 2), wydarzeniem które znane jest jako Pochwycenie. W tym czasie, Bóg usunie z ziemi wszystkich wierzących w Chrystusa, aby przygotować świat na jego sąd ostateczny. Na temat Pochwycenia Paweł powiedział: „Albowiem jak wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak też wierzymy, że Bóg przez Jezusa przywiedzie z nim tych, którzy zasnęli. A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie. Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem. Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy” (1 Tesaloniczan 4.14-18).
Brak pokoju i wzrost wrzawy, która wystąpi przed Pochwyceniem osiągnie swój moment kulminacyjny, gdy nieznana liczba ludzi zniknie z ziemi. To wydarzenie wywoła panikę i sprawi, że będzie potrzeba silnego przywódcy, który będzie znał odpowiedzi na światowe problemy. Przygotowanie takiego przywódcy trwa już od jakiegoś czasu, jak zauważył Arnold Toynbee, „Zmuszając ludzkość do tworzenia coraz to większej ilości broni śmiercionośnej, a tym samym sprawiając, że świat staje się bardziej współzależny ekonomicznie, technologia doprowadziła ludzkość do takiego poziomu niebezpieczeństwa, że rozwijamy pragnienie posiadania Cezara, który obdarzy świat jednością i pokojem.” Z odrodzonego Cesarstwa Rzymskiego, zorganizowanego według dziesięciu postanowień konstytucji europejskiej (Księga Daniela 7.24; Księga Objawienia 13.1), wyłoni się Antychryst, który podpisze przymierze z narodem Izraela, a które oficjalnie rozpocznie siedmioletni okres Bożego odliczania czasu Powtórnego Przyjścia Chrystusa (Księga Daniela 9.27).
Przez 3,5 roku na ziemi będzie rządził Antychryst oraz obiecany pokój, ale jest to fałszywy pokój, który stanie się pułapką wielu ludzi. Biblia mówi, „Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną” (1 Tesaloniczan 5.3). Wojny, trzęsienia ziemi, głód będą narastać (Ew. Mateusza 24.7), aż do 3,5- letniego okresu rządów Antychrysta, gdy wstąpi do odbudowanej świątyni w Jerozolimie, twierdząc o sobie, że jest Bogiem i domagając się uwielbienia (2 Tesaloniczan 2.4; Ew. Mateusza 24.15). W tym właśnie momencie Bóg się objawi. W kolejnym 3,5- letnim czasie nastąpi Wielki Ucisk, taki jakiego nikt przedtem nie widział. Jezus ostrzega, „Wtedy bowiem nastanie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i nie będzie. A gdyby nie były skrócone owe dni, nie ocalałaby żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni” (Ew. Mateusza 24.21-22).
Utrata życia i destrukcja ziemi będzie miała miejsce w czasie Wielkiego Ucisku. Poza tym, wielu ludzi uwierzy w Chrystusa, chociaż uczyni to w obawie przed utratą życia. Bóg nadal będzie panował gdy zbierze niewierzące armie świata by sądzić innych. O tym wydarzeniu prorok Joel napisał, „Zgromadzę wszystkie narody i sprowadzę je do Doliny Józafata, i tam się z nimi rozprawię z powodu mojego ludu…” (Księga Joela 3.7). Jan opisuje walkę w ten sposób: „I widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka [szatan] i z paszczy zwierzęcia [Antychryst] i z ust fałszywego proroka; A są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego. Oto przychodzę jak złodziej, błogosławiony ten, który czuwa i pilnuje szat swoich, aby nie chodzić nago i aby nie widziano sromoty jego. I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon” (Księga Objawienia 16.13-16).
W tym czasie powróci Mesjasz Jezus, zniszczy swoich wrogów i zawładnie światem, który prawnie należy do niego. „I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy. Oczy zaś jego jak płomień ognia, a na głowie jego liczne diademy. Imię swoje miał wypisane, lecz nie znał go nikt, tylko on sam. A przyodziany był w szatę zmoczoną we krwi, imię zaś jego brzmi Słowo Boże. I szły za nim wojska niebieskie na białych koniach, przyobleczone w czysty, biały bisior. A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną. On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: Król królów i Pan panów. I widziałem jednego anioła stojącego w słońcu; i zawołał głosem donośnym, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Nuże, zbierzcie się na wielką ucztę Bożą. By jeść ciała królów i ciała wodzów, i ciała mocarzy, i ciała koni oraz ich jeźdźców, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, małych i wielkich. I widziałem zwierzę i królów ziemi, i wojska ich, zebrane, by stoczyć bój z tym, który siedział na koniu, oraz jego wojskiem. I pojmane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i oddawali pokłon posągowi jego. Zostali oni obaj wrzuceni żywcem do jeziora ognistego, gorejącego siarką. A pozostali byli pobici mieczem wychodzącym z ust jeźdźca na koniu, i wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami” (Księga Objawienia 19.11-21).
Po tym jak Chrystus pokona wszystkie wojska zebrane w dolinie Armagedonu, będzie rządził ze swoimi świętymi przez tysiąc lat i odnowi Izrael. Na końcu tysiącletniego okresu, nastąpi ostateczny sąd nad wszystkimi narodami i pozostałą ludzkością, który doprowadzi do wieczności: spędzonej albo z Bogiem albo w oddzieleniu od niego (Księga Objawienia 20-21).
Powyższe wydarzenia nie są spekulacjami czy jakimiś możliwościami- są dokładnie tym, co wydarzy się w przyszłości. Podobnie jak wszystkie proroctwa biblijne dotyczące Chrystusa wypełniły się, tak też wypełnią się wszystkie proroctwa odnośnie jego Powtórnego Przyjścia.
Jaki wpływ powinien mieć na nas fakt, że znamy prawdy na temat tych proroctw? Piotr zadaje takie pytanie: „Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności. Jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się? (2 Piotra 3.11-12).
Wpływ znajomości proroctw biblijnych na nas
Istnieją cztery reakcje, w jaki sposób powinniśmy zareagować na biblijne proroctwa. Po pierwsze posłuszeństwo, które jest tym, o czym Piotr mówi w powyższych wersetach. Jezus wciąż mówi, abyśmy byli gotowi na jego przyjście, które może się wydarzyć w każdej chwili (Ew. Marka 13.33-37) i abyśmy żyli w taki sposób, że abyśmy nie zostali zawstydzeni z powodu swojego zachowania.
Drugą odpowiedzią powinno być uwielbienie. Bóg zapewnił drogę ucieczki przed jego sądem ostatecznym- jego dar zbawienia ofiarowany przez Jezusa. Musimy być pewni, że otrzymaliśmy jego zbawienie i żyjemy pełni wdzięczności dla niego. Nasze uwielbienie na ziemi stanie się pewnego dnia uwielbieniem w niebie: „I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu” (Księga Objawienia 5.9).
Trzecia odpowiedź dotyczy zwiastowania. Przesłanie Boga odnośnie zbawienia i prawdy dotyczącej jego powtórnego przyjścia musi być przekazywane innym, szczególnie tym, którzy jeszcze nie uwierzyli w Boga. Musimy dać każdemu okazję do tego, by zwrócił się do Boga i uchronił się od gniewu jaki w przyszłości okaże. Księga Objawienia 22.10 mówi, „I rzecze do mnie: Nie pieczętuj słów proroctwa tej księgi! Albowiem czas jest bliski.”
I na koniec jeszcze jedna odpowiedź względem Słowa prorockiego- służba. Wszyscy wierzący powinni pilnie wypełniać Bożą wolę i dokonywać wiele dobrych uczynków. Chrystus rozsądzi ludzi wierzących z uczynków, które wypełniali. Nie zapewniają one miejsca w niebie, ale wskazują na to, co każdy wierzący zrobił ze swoimi darami, jakimi obdarzył go Bóg. Paweł mówi o sądzie: „Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe” (2 Koryntian 5.10).
Podsumowując, Bóg jest suwerenny względem wszystkich swoich świętych oraz ludzi tego świata. On sprawuje kontrolę nad wszystkim i przywiedzie wszystko do doskonałego końca,.
Wypełnienie proroctwa jest jednym z dowodów na to, że Biblia jest natchnioną księgą. Setki starotestamentowych proroctw już się wypełniła i wydaje się uzasadnione by twierdzić, że to co dotyczy czasów ostatecznych również się wypełni. Dla tych, którzy znają Jezusa i zawierzyli mu jako swojemu Panu i Zbawicielowi, jego przyjście jest oczekiwaną nadzieją (Tytusa 2.13). Ale dla tych, którzy odrzucą Chrystusa, doświadczą jego świętego gniewu (2 Tesaloniczan 1.8). Mówiąc prościej: aby przeżyć czasy ostateczne, musisz mieć pewność, że jesteś wierzącym w Chrystusa: „Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1 Tesaloniczan 5.9).
