Odpowiedź:
Rut była "żoną Moabitką", ale genetycznie związana była z Izraelem poprzez Lota, bratanka Abrahama (Ks. Rut 1.4; 1 Ks. Mojżeszowa 11.31; 19.37). Rut żyła w czasach sędziów. Poślubiła syna rodziny izraelskiej, gdy mieszkali w Moabie, ale w pewnym momencie jej teść, jej mąż i jedyny brat jej męża umarli. Zatem Rut musiała podjąć decyzję, czy pozostać w Moabie, jej domu, czy pójść ze swoją teściową Naomi do ziemi, której nigdy wcześniej nie poznała- Judy.
Rut kochała swoją teściową i miała wielkie dla niej współczucie, widząc że straciła nie tylko swojego męża, ale też obu synów. Szwagierka Rut- Orpa- podjęła decyzję, że zostanie ze swoim ludem w Moabie, ale Rut nie mogła znieść rozłąki z Noemi czy Bogiem Izraela, którego poznała. Rut z Noemi wybrały się razem w drogę powrotną do Judy, do miasta Betlejem, gdzie postanowiły się osiedlić. Świadectwo Rut rozprzestrzeniło się, a Boaz, właściciel pobliskiego pola, usłyszał o jej wierności, jak podaje Ks. Rut 2.11–12: "Opowiedziano mi wszystko dokładnie, jak postąpiłaś ze swoją teściową, gdy umarł twój mąż, że opuściłaś swego ojca i swoją matkę, i swoją ziemię, w której się urodziłaś, i poszłaś do ludu, którego przedtem nie znałaś. Niech ci wynagrodzi Pan twój postępek i niech będzie pełna twoja odpłata od Pana, Boga izraelskiego, do którego przyszłaś, aby się schronić pod jego skrzydłami."
W Izraelu panował zwyczaj, że mężczyzna miał pojąć żonę swojego zmarłego brata, aby zapewnić trwanie linii genealogicznej rodziny. Ponieważ zmarł także jedyny brat męża Rut, ona i Noemi musiały zadbać o siebie same. Rut codziennie wychodziła zbierać plony z pola, by zapewnić sobie i Noemi żywność. Znalazła pracę na polu Boaza, nie wiedząc, że jest on krewnym Noemi. Kiedy Boaz wrócił do domu, zauważył Rut i zapytał o nią mężczyznę, który opiekował się żniwiarzami. Sługa opowiedział Boazowi o wierności Rut wobec Noemi i jej ciężkiej pracy na polu. Boaz osobiście powiedział Rut, aby pozostała na jego polach i trzymała się blisko innych kobiet, jednocześnie ostrzegał młodych mężczyzn, aby jej nie zaczepiali i zachęcał ją do swobodnego picia wody, którą mężczyźni czerpali dla niej, gdy była spragniona ( Ks. Rut 2.8–9). Rut odpowiedziała z pokorą i uznaniem, pytając, dlaczego okazał jej taką łaskę, cudzoziemce, i wtedy Boaz powiedział jej, że słyszał o jej oddaniu dla teściowej (Ks. Rut 2.10–13). Boaz nadal okazywał jej wszelkie uprzejmości, zapewniając jej posiłek i instruując swoich żniwiarzy, aby celowo zostawiali trochę ziarna, które mogła zebrać (Ks. Rut 2.14–16).
Gdy Rut powiedziała Noemi gdzie tego dnia zbierała plony z pola, Noemi była szczęśliwa i powiedziała Rut, że Boaz był bliskim krewnym Elimelecha, męża Noemi- zatem Boaz nadawał się na bycie wykupicielem Rut [uprawnionym do wykupu majątku i przedłużenia linii rodzinnej]. W Izraelu niezmiernie ważne było utrwalenie imienia każdej rodziny izraelskiej, więc to dało Rut prawo do starania się o to, aby Boaz wypełnił tą rolę. Noemi zachęcała Rut do dalszego zbierania na polach Boaza, co robiła dzięki żniwom jęczmienia i pszenicy (Ks. Rut 2.18–23).
Podczas żniw jęczmienia Noemi zasugerowała, aby Rut udała się do Boaza, gdy ten przesiewał jęczmień i aby zasadniczo poprosiła go o to, by został jej krewnym-odkupicielem. Rut miała otwarty umysł i ducha chętnego do nauki, więc wysłuchała swojej teściowej i zrobiła to, o co ją prosiła (Ks. Rut 3.2–5). Rut co do joty wypełniła polecenia Noemi. Boaz przychylnie odpowiedział, ale wiedział o jeszcze bliższym krewnym, który miał być pierwszym w kolejce do wykupienia Rut i majątku jej rodziny. Z tym mężczyzną należało najpierw się rozmówić, zanim Boaz będzie mógł wziąć Rut za żonę. Następnego dnia Boaz spotkał się z tym drugim krewnym, który zgodnie z prawem zrzekł się wszystkich swoich przywilejów wobec majątku Rut i Noemi.
Wkrótce Rut i Boaz się pobrali i urodził im się syn Obed. Kobiety tej ziemi cieszyły się, widząc wierność Boga i mówiąc do Noemi, "Niech będzie błogosławiony Jahwe, który zesłał ci dziś wybawiciela. Niech jego imię stanie się sławne w Izraelu. Podniesie cię on na duchu i będzie ci podporą w twojej starości. Oto bowiem twoja synowa, która tak cię kocha, porodziła syna; ta, która znaczy dla ciebie więcej niż siedmiu synów" (Ks. Rut 4.14-15; tłum. Biblia Warszawsko- Praska).
Rut ufała Panu i On nagrodził jej wierność ofiarowując jej nie tylko męża, ale syna (Obeda), wnuka (Jessego) oraz prawnuka Dawida, króla Izraela (Ks. Rut 4.17). Poza tymi darami (Psalm 127.3), Bóg obdarzył Rut błogosławieństwem, że jest wymieniona w linii genealogicznej Jezusa (Ew. Mateusza 1.5).
Rut jest przykładem tego jak Bóg może zmienić życie i poprowadzić je w kierunku jaki wcześniej zaplanował. Widzimy jak wypełnia swój doskonały plan w życiu Rut, tak jak czyni to w życiu każdego swojego dziecka (Rzymian 8.28). I chociaż Rut wywodzi się z pogańskiego środowiska Moabu, gdy poznała Boga Izraela stała się żywym świadectwem Jego działania przez wiarę. Chociaż przed ślubem z Boazem żyła w skromnych warunkach, wierzyła, że Bóg wiernie troszczy się o swój lud. Rut jest dla nas przykładem ciężkiej pracy i wierności. Wiemy, że Bóg wynagradza wierność: "Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu; kto bowiem przystępuje do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają" (Hebrajczyków 11.6).
