Odpowiedź:
Pierwsza rzecz jaką musimy zrozumieć odnośnie Sądu Ostatecznego jest to, że w żaden sposób nie da się go uniknąć. Bez względu na to, jak będziemy interpretować proroctwa dotyczące czasów ostatecznych, to wiemy, że „postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd” (Hebrajczyków 9.27). Każdy z nas ma zaplanowane boskie spotkanie ze Stwórcą. Apostoł Jan opisuje kilka szczegółów na temat Sądu Ostatecznego:
„I widziałem wielki, biały tron i tego, który na nim siedzi, przed którego obliczem pierzchła ziemia i niebo, i miejsca dla nich nie było. I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach. I wydało morze umarłych, którzy w nim się znajdowali, również śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich się znajdowali, i byli osądzeni, każdy według uczynków swoich. I śmierć, i piekło zostały wrzucone do jeziora ognistego; owo jezioro ogniste, to druga śmierć. I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego” (Księga Objawienia 20.11-15).
Ten niesamowity fragment przedstawia nam temat Sądu Ostatecznego- zakończenia historii ludzkości i rozpoczęcia życia wiecznego. Możemy być tego pewni: nie zostanie popełniony żaden błąd w osądzie, ponieważ naszym sędzią będzie doskonały Bóg (Ew. Mateusza 5.48; 1 Jana 1.5). Po pierwsze Bóg jest doskonale sprawiedliwy i uczciwy (Dzieje Apostolskie 10.34; Galacjan 3.28). Po drugie, Bóg nie może być oszukany (Galacjan 6.7). Po trzecie, Boga nie można zwieść jakimiś uprzedzeniami, wymówkami czy kłamstwami (Ew. Łukasza 14.16-24).
Bóg Syn, Jezus Chrystus będzie sądził (Ew. Jana 5.22). Wszyscy niewierzący będą sądzeni przez Chrystusa przy „białym, wielkim tronie” i zostaną ukarani zgodnie ze swoimi uczynkami. Biblia jasno stwierdza, że niewierzący gromadzą sobie gniew Boży na dzień sądu (Rzymian 2.5), a Bóg „odda każdemu według uczynków jego” (Rzymian 2.6). (Wierzący również będą sądzeni, ale podczas innego sądu, który jest nazwany „sądem przed tronem Chrystusa” (Rzymian 14.10), ale skoro sprawiedliwość Chrystusa została nam przypisana a nasze imiona zapisane są w Księdze Żywota, to zostaniemy nagrodzeni za dokonane uczynki, a nie skarceni). Podczas Sądu Ostatecznego wieczność niezbawionych będzie w rękach wszechmogącego Boga, który będzie sądził każdego według jego stanu duszy.
Na razie nasze przeznaczenie jest w naszych rękach. Zakończenie naszej duchowej podróży będzie miało miejsce albo na wieki w niebie, albo na wieki w piekle (Ew. Mateusza 25.46). Musimy wybrać, poprzez przyjęcie lub odrzucenie ofiary Chrystusa poniesionej za nas na krzyżu, i musimy podjąć tą decyzję, zanim nasze życie tu na Ziemi dobiegnie końca. Po śmierci, nie będzie już żadnego wyboru, a naszym przeznaczeniem będzie stanąć przed tronem Boga, gdzie wszystko będzie jawne i znane dla niego (Hebrajczyków 4.13). Rzymian 2.6 wskazuje, że Bóg „odda każdemu według jego uczynków.”
